--This is my comment in my wordpress blog:
http://celinejulie.wordpress.com/2007/11/26/international-video-art-at-bangkok-code/
Thank you for telling me about this, Jesse.
I still enjoy reading your blog, and I’m glad you like L’ARGENT. This film did not overwhelm me when I was watching it. But like other films by Bresson, it is sticking within my mind. It becomes unforgettable. And it seems as if the more I experience life and see the world, the more I love Bresson’s films.
----------------------------------------------
--This is my comment in Jesse’s blog:
http://memoriesofthefuture.wordpress.com/2007/11/19/in-that-sleep-of-death-what-dreams-may-come/
Thank you very much, Nina, for answering my question.
So in this film we see a white horse in TV, two black dogs of her sister, and then we see two black horses. Hmmm. That’s something worth thinking about.
---------------------------------------------
--This is my comment in my blogspot’s blog:
http://celinejulie.blogspot.com/2007/11/fred-kelemens-favorite-painters-2.html
Yes, Kelemen really has a painter’s eye. And it shows a lot in his film KALYI (1993), which is visually striking. The paintings of Nikolai Makarov remind me of the blurring quality of FATE (1994). The landscapes in Anselm Kiefer’s paintings remind me of the landscapes in FROST (1997).
Kelemen also has a great ear for music. The music in KALYI (1993) is marvelous. He also said in the book FILMVIRUS 2 that he likes
1.Fado music of Portugal
http://en.wikipedia.org/wiki/Fado
2.Gamelan music of Indonesia
http://en.wikipedia.org/wiki/Gamelan
3.Shakuhashi music of Japan
4.Bach
5.Bela Bartok
http://en.wikipedia.org/wiki/Béla_Bartók
6.Morton Feldman
http://en.wikipedia.org/wiki/Morton_Feldman
7.Dmitri Shostakovich
http://en.wikipedia.org/wiki/Dmitri_Shostakovich
-------------------------------------------
--This is my comment in Dechito’s blog:
http://dechito.blogspot.com/2007/11/4-months-3-weeks-and-2-days.html
Yes, I also hate Gabita very much.
Another female character which I hate as much as Gabita is May Welland (Winona Ryder) in THE AGE OF INNOCENCE. This character also looked very innocent, but she, too, deserved a good slap on the face. :-)
------------------------------------------------
--This is my comment in Matthew Hunt’s blog:
http://www.matthewhunt.com/blog/2007/11/strangers-on-train.html
I didn’t know the difference between the novel and the film before I read this post. It is interesting. It seems the Highsmith’s novel is darker than the Hitchcock’s film.
I like films adapted by Patricia Highsmith very much. I love RIPLEY’S GAME (2002, Liliana Cavani), THE TALENTED MR. RIPLEY (1999, Anthony Minghella), THE CRY OF THE OWL (1987, Claude Chabrol), but I can’t understand THE AMERICAN FRIEND (1977, Wim Wenders) in the first viewing, and I think THIS SWEET SICKNESS (1977, Claude Miller) is so-so.
----------------------------------------------
--This is my comment in Lighthouse’s blog:
http://lighthouse.exteen.com/20071116/symphony-of-life
ดิฉันเคยเรียนวิชาสังคมกับอาจารย์ตอนอยู่โรงเรียนมัธยมค่ะ อาจารย์ท่านนี้เป็นอาจารย์ที่ดีมากๆจริงๆ
------------------------------------------------
--This is my comment in Bioscope Webboard
http://www.bioscopemagazine.com/smf/index.php?topic=71.570
ตอบคุณ pc
จำได้ว่าคุณ pc เคยแนะนำให้ดิฉันดูมิวสิควิดีโอเพลง MOMENTS IN LOVE ของ ART OF NOISE เมื่อหลายสัปดาห์ก่อน พอดีดิฉันเจอบทความของคุณอาทิตย์ พรหมประสิทธิ์เกี่ยวกับเพลงนี้ ก็เลยคัดลอกมาให้อ่านค่ะ
บทความนี้อยู่ในนิตยสาร GENERATION TERRORIST VOL.4 ISSUE 33 FEBRUARY 1998 ในคอลัมน์ MODERN CLASSICS
“ดังเป็นความรู้สึกอันยากที่จะอธิบาย MOMENTS IN LOVE ของ ART OF NOISE ช่างงดงามและผลิบานอย่างเปล่งปลั่ง เหมือนเป็นเสียงกระซิบที่ดังที่สุดในพิภพแห่งความสงัด เสียงดนตรีไฟฟ้ากับเครื่องสายที่ก่อตัวกันอย่างสะเปะสะปะข้างหลัง พร้อมเสียงรัญจวนกึ่งสวดภาวนาของ CAMILLA PILKINGTON จับใจและความรู้สึกให้หยุดนิ่งและนั่งเหม่อลอยถึงช่วงเวลานั้นๆที่ตกอยู่ในความรัก เสียงกลองที่ปรากฏบนความภวังค์สะท้อนไปมาราวกับอยู่ในห้องกระจกฝ้าขนาดใหญ่
MOMENTS IN LOVE ให้ความรู้สึกถึงการอยู่ตัวคนเดียว แล้วปล่อยความคิดที่มีต่อความรักให้พรั่งพรูออกไปอย่างไม่รู้จบ ประกายจากภาพในความทรงจำที่ฉายแสงมายังเราเต็มไปด้วยความหวานชื่นที่มิอาจบรรยายได้ เรือนร่างที่อยู่ในความทรงจำนั้นค่อยๆขยับตัวและโน้มมาโอบกอดเราไว้ด้วยความรักใคร่ แล้วเราก็ซาบซึ้งในบัดดลว่าความรักคือช่วงเวลานั้นเอง
ART OF NOISE เป็นหนึ่งในการรวมตัวของศิลปินแบบเดียวกับ THIS MORTAL COIL หรือ GUS GUS แต่ละชิ้นงานที่พวกเขาทำล้วนล้ำหน้าไปจากดนตรีในยุคเดียวกันทั้งสิ้น เมื่อ ART OF NOISE หันมาสัมผัสความรัก พวกเขาเปลี่ยนความหมายของความรักให้กลายเป็นหนึ่งอึดใจที่แล้วแต่ผู้ฟังจะตีความ แต่ในระหว่างนั้นความวิเศษสุดของ MOMENTS IN LOVE ก็ดูดกลืนอารมณ์กับหัวใจของคนฟังไปอย่างไม่รู้ตัว”
--อ่านที่คุณอาทิตย์เขียนแล้วก็ทำให้เข้าใจแฮะว่าทำไมดิฉันถึงชอบเพลง MOMENTS IN LOVE ไม่มากเท่าบางเพลงของ ART OF NOISE นั่นคงจะเป็นเพราะว่าดิฉันไม่ค่อยมีอารมณ์ร่วมกับงานที่พูดถึงความรักนั่นเอง ดิฉันจะมีอารมณ์ร่วมกับงานที่พูดถึงความเกลียดชังมากกว่า
อันนี้เป็นปกอัลบัมชุด IT’LL END IN TEARS (1984) ของ THIS MORTAL COIL
http://www.amazon.com/Itll-Tears-This-Mortal-Coil/dp/B000007SPT/ref=pd_bbs_sr_1?ie=UTF8&s=music&qid=1196345877&sr=1-1
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment