RESIDENT EVIL IN MY PREFERENTIAL ORDER

RESIDENT EVIL IN MY PREFERENTIAL ORDER

1.RESIDENT EVIL: EXTINCTION (2007, Russell Mulcahy)
ชอบภาคนี้มากสุด เพราะเรามักจะอินกับตัวละครหญิงที่มีการพัฒนาพลังจิตเพื่อต่อสู้กับเหล่าร้ายน่ะ มันเป็นเหตุผลเดียวกับที่ทำให้เราชอบหนังเรื่อง THE CIRCLE (2015, Levan Akin, Swden) อย่างสุดๆ และเป็นเหตุผลเดียวกับที่ทำให้เราชอบฉากที่ตัวละคร Jean Grey รวบรวมพลังจิตขั้นอุกฤษณ์ในการต่อสู้ใน X-MEN: APOCALYPSE (2016, Bryan Singer) และใน X-MEN: THE LAST STAND (2006, Brett Ratner)

2.RESIDENT EVIL: RETRIBUTION (2012, Paul W.S. Anderson, A+30)

ชอบการเน้นตัวละครหญิงบู๊ในภาคนี้ โดยเฉพาะ Ada Wong, Jill Valentine และ Rain ดูแล้วทำให้นึกถึงหนังอย่าง “สวยประหาร” (1993, Johnnie To)

ชอบตัวละครที่ “เพิ่งเริ่มมีความทรงจำเมื่อวานนี้” ด้วย ในแง่นึงมันเหมือนเป็น self-reflexive ที่สะท้อนโลก fiction ได้น่าสนใจดี คือตัวละครบางตัวในหนังภาคนี้เป็นโคลนที่เพิ่งถูกปลุกให้มีชีวิตเมื่อวานนี้ พร้อมกับถูกบรรจุความทรงจำตั้งแต่เด็กจนโตมาไว้ให้แล้ว ซึ่งในแง่นึงมันทำให้นึกถึงการสร้างตัวละครในภาพยนตร์โดยทั่วไปน่ะ พวกเขาไม่ได้มีชีวิตมานาน 15 ปีก่อนที่เรื่องจะเริ่มต้นขึ้น แต่พวกเขาเพิ่งมีชีวิตก่อนหนังเริ่มเรื่องเพียงแค่ 1 วัน และถูกบรรจุความทรงจำเทียมเข้าไป

3.RESIDENT EVIL (2002, Paul W. S. Anderson)

4.RESIDENT EVIL: THE FINAL CHAPTER (2016, Paul W.S. Anderson, A+20)

--ชอบความพยายามของหนังในการขจัดข้อสงสัยของเราที่ค้างมาจากภาคก่อนๆที่ว่า อีบริษัทห่านี่มันทำเรื่องพวกนี้ไปทำไม ในเมื่อคนจะตายหมดโลกกันอยู่แล้ว

--ชอบการใช้ “ตัวละคร” ในการใช้ชีวิตโลดโผนหรือผดุงคุณธรรมแทนตัวเรา คือในแง่หนึ่งมันเหมือนเป็นหนัง self-reflexive ที่สะท้อนความสัมพันธ์ระหว่าง “ตัวละคร” กับ “คนเล่นเกม” หรือความสัมพันธ์ระหว่าง “ตัวละคร” กับ “คนดูหนังที่มีชีวิตธรรมดาๆ”

5.RESIDENT EVIL: APOCALYPSE (2004, Alexander Witt)

6.RESIDENT EVIL: AFTERLIFE (2010, Paul W.S. Anderson)

สรุปว่าถ้าเรียงตามลำดับความชอบ ก็เป็นภาค 3, 5, 1, 6, 2, 4 จ้ะ