ิBANK-ROBBERS

Films I saw on Sunday, July 30, 2017

1.BANK-ROBBERS ต้องปล้น (1990, Choochai Ong-ardchai, A+30)

ถ้าปรับเนื้อเรื่องใหม่แค่นิดเดียว มันจะกลายเป็นหนังรักสามเส้าในทันที กลายเป็นเรื่องของพงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง กับวรเชษฐ์ นิ่มสุวรรณ ตบกันเพื่อแย่งอำพล ลำพูนเป็นผัว

ชอบ “สีสัน” ในหนังเรื่องนี้มาก สีแช้ดๆในหนังเรื่องนี้ทำให้นึกถึงพวกหนังอิตาลีในทศวรรษ 1970 ส่วนการจัดแสงในหนังเรื่องนี้ทำให้นึกถึงหนังฮ่องกงในทศวรรษ 1980

เราว่า “บท” โอเคเลยนะ เมื่อเทียบกับหนังไทยโดยทั่วไป

2.WILD (2016, Nicolette Krebitz, Germany, A+30)

3.FISHTANK (2017, Sikarnt Skoolisariyaporn, short film, A+15)

อันนี้เหมือนเป็นวิดีโออาร์ตค่ะ ถ่ายตู้ปลาหลายๆตู้ โดยที่แต่ละตู้จะมีของประกอบตู้เป็นฉากจำลองอารยธรรมต่างๆที่ไม่ซ้ำกัน อย่างเช่นตู้นึงเป็นอารยธรรมอียิปต์โบราณ อีกตู้ปลานึงเป็นอารยธรรมกรีกโบราณ แล้วก็มีอันนึงเหมือนเป็นรูปปั้นใครสักคน + เสียงเพลงคล้ายๆเพลงชาติของประเทศอะไรสักอย่าง เราเดาว่าอาจจะเป็นรูปปั้นเลนิน แล้วเป็นเพลงชาติโซเวียตหรือเปล่า อะไรทำนองนี้ หนังไม่บอกเลยว่าต้องการจะสื่ออะไร แต่เราดูแล้วนึกถึงการล่มสลายของ “อารยธรรม”, “แนวคิดทางการเมือง”, “ผู้มีอำนาจทางการเมือง” อะไรทำนองนี้

4.CRAZY LOVE รักเป็นบ้า (2017, Wirote Thongchiew, C)

ในเรื่องนี้เราจองรับบทเป็น “ภารโรงสาวที่ชอบแอบดูพระเอกแก้ผ้าอาบน้ำ แล้วก็ช่วยตัวเองด้วยการเอากับไม้ถูพื้นขณะดูพระเอกแก้ผ้าอาบน้ำ”

อยากดูพร้อมกับเพื่อนๆแก๊งหนังสั้นมาราธอนมากๆ ดูแล้วหยุดหัวเราะไม่ได้ในหลายๆฉาก โดยเฉพาะฉากที่พระเอกตามหานางเอกที่หายตัวไป แล้วพระเอกก็ไปถามคุณป้าข้างบ้านในทำนองที่ว่า

“ป้าเห็นฟ้าบ้างมั้ยครับ เขาหายตัวไป”

“แล้วหาทั่วแล้วยังล่ะ บางทียิ่งเราหามากเท่าไหร่ เราก็อาจจะยิ่งไม่เจอก็ได้นะ”

!?!!!!!!!!!!!!!!!!!

คือประโยคสนทนาข้างต้นนี่นึกว่า หนักกว่า “ศิษย์โง่ไปเรียนเซ็น” อีกน่ะค่ะ คืออีคุณป้าต้องการอะไรคะ ต้องการให้พระเอกหาให้ทั่ว หรือว่าต้องการให้พระเอกหยุดหา แล้วที่บอกว่า “ยิ่งหา จะยิ่งไม่เจอ” นี่ มันคืออะไรคะ มันคือหลักการใช้เหตุผลอะไรในการพูดแบบนี้กับคนที่ตามหาคนหาย นึกว่า Luis Bunuel ยังต้องยกมือไหว้ ที่ไม่สามารถคิดบทสนทนาแบบนี้ในหนังของตัวเองได้ 55555