CONTROL YOUR FACE WHILE WATCHING THE PLAY

ขำตัวเองที่พยายาม “เกร็งใบหน้า” ของตัวเองอย่างรุนแรง ตอนไปดูละครเวทีเรื่อง DEAR ANGEL (2015, Ninart Boonpothong, stage play, A+/A) เพราะเพื่อนๆเราบอกว่าเรามักจะมีอาการที่เรียกกันว่า “หน้าหีปริ่มอารมณ์” น่ะ นั่นก็คืออาการแสดงความพึงพอใจทางสีหน้าอย่างชัดเจนเมื่อเห็นหนุ่มหล่อ ซึ่งปกติแล้วอาการแบบนี้จะไม่เป็นปัญหาเวลาที่เราดูหนัง เพราะเวลาเราเห็นหนุ่มหล่อในหนัง เราก็แสดงสีหน้าพึงพอใจได้อย่างเต็มที่ใน “ความมืดของโรงหนัง” หรือล่าสุดเราไปดูวิดีโอของคุณวิชญ มุกดามณี เราก็สามารถแสดงอาการ “ปริ่มอารมณ์” ได้อย่างเต็มที่ตลอดเวลาในแกลเลอรี่ เพราะไม่มีคนในแกลเลอรี่มาคอยจ้องหน้าเราอยู่แล้ว

แต่ละครเวทีเรื่อง DEAR ANGEL มันจัดให้ที่นั่งคนดูสว่างพอๆกับพื้นที่ที่ใช้ในการแสดงน่ะ เพราะฉะนั้นนักแสดงจะเห็นใบหน้าของคนดู และคนดูก็จะเห็นใบหน้าของคนดูคนอื่นๆด้วย เพราะที่นั่งคนดูจัดเป็นวงกลมล้อมเวทีเอาไว้ แล้วคนดูละครเวทีเรื่องนี้ก็มีบางคนที่รู้จักเรา

เพราะฉะนั้นพอเราเห็นเด็กหนุ่มหล่อๆในละครเวทีเรื่องนี้ เราก็รู้ตัวเลยว่า เรากำลังแสดงอาการ “ปริ่มอารมณ์” ออกมาทางสีหน้าแน่ๆ เราก็เลยพยายามหุบยิ้ม และเกร็งใบหน้าเอาไว้ พยายามทำหน้าตาเฉยเมยให้มากที่สุด เดี๋ยวเด็กๆนักแสดงจะตกใจกับป้าหื่นคนนี้ สรุปว่าในการมาดูละครเวทีเรื่องนี้ เรากลับรู้สึกว่าตัวเองต้องแสดงละครไปด้วย เพราะเราต้องพยายามไม่แสดงอาการ “ปริ่มอารมณ์” ออกมา

แต่เราก็เกร็งใบหน้าไปได้แค่ประมาณครึ่งชั่วโมงเท่านั้นนะ เพราะหลังจากนั้นเราก็ปล่อยเลยตามเลยแล้ว 555