CONNECTION BY FATE (1998, Wan Jen, Taiwan, A+30)
กราบมากๆ ไม่นึกว่ามันจะงดงามขนาดนี้ ชอบการที่หนังถ่ายทอด “ความทรงจำ”
ของตัวละครออกมาในแบบกระแสสำนึก สลับทับซ้อน ร้อยเรียงออกมาได้งดงามราวบทกวี
ในแง่นึงเราว่ามันทำให้นึกถึงความงดงามของหนังที่กำกับโดย Alain Resnais, Atom Egoyan และ Terence Davies น่ะ เพราะผู้กำกับสามคนนี้สามารถร้อยเรียงความทรงจำของตัวละครได้ออกมาอย่างงดงามสุดๆเหมือนกัน
ช่วงแรกของหนังเรื่องนี้จะทำให้นึกถึงหนังไทยกลุ่มนึง
ที่มักนำเสนอปัญหา “แรงงานต่างด้าว”
โดยให้ตัวละครแรงงานต่างด้าวถูกกดขี่ข่มเหงโดยคนไทย ถูกฆ่าตาย
แล้วก็กลายเป็นผีมาหลอกคนไทยน่ะ เพราะในช่วงแรกของหนังเรื่องนี้
หนุ่มชนพื้นเมืองไต้หวันก็ดูเหมือนจะมีสถานะคล้ายๆ “ผีแรงงานต่างด้าว”
ในหนังไทยเหมือนกัน
แต่ดีที่หนังเรื่องนี้ไม่ได้ทำออกมา “ชั้นเดียว” แบบนั้น เพราะผีหนุ่มชนพื้นเมืองในหนังเรื่องนี้ไม่ได้มาหลอกหลอนคนไต้หวันเพื่อแก้แค้น
แต่เขามาทำให้พระเอกที่เป็นคนไต้หวันระลึกถึงอดีตของตัวเองที่ผ่านอะไรต่างๆมาอย่างโชกโชนมากๆ
ทั้งในแง่ชีวิตส่วนตัว และในแง่ประวัติศาสตร์การเมือง
ฉากที่ชอบที่สุดคือฉากแม่ของหนุ่มชนพื้นเมือง นั่งอยู่ในบาร์
แล้วร้องเพลงคิดถึงลูกคิดถึงผัว
ฉากที่ถ่ายแสงไฟนีออนตามท้องถนนก็งามมากๆ
มีบางจุดที่ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง BANGKOK TAXI (2016, Pisuth Penkul)
ด้วย
No comments:
Post a Comment