WHEN YOU SEE ME ON THE WELL (2018, Satayu Deelertkulchai, A+10)
แต้มบุญลุ้นรัก
1.สิ่งที่เราว่าตลกดีคือการที่สถานะของ “ผีสาว” ในหนัง
มันเหมือนสถานะของ “เพื่อนกะเทย” เลยน่ะ คือถ้าหากกะเทยคนนึงมีเพื่อนสนิทเป็นหนุ่ม straight และแอบหลงรักหนุ่ม
straight คนนั้น สถานะของเพื่อนกะเทยคนนั้น
ก็จะเหมือนผีสาวในหนังเรื่องนี้เลย นั่นก็คืออยู่ใกล้ๆเพื่อนหนุ่มได้ คอยให้คำปรึกษาเขาได้
ใช้เวลาอยู่กับเขาได้ แอบหลงรักเพื่อนหนุ่มอยู่ในใจได้ แต่ “ไม่สามารถสัมผัสแตะต้องตัวเขาได้”
เพราะไม่งั้นจะเสียมิตรภาพไป และสิ่งที่ดีที่สุดที่ เพื่อนกะเทย/ผีสาว ควรทำ
ก็คือทำตัวเป็นแม่สื่อแม่ชัก ช่วยให้เพื่อนหนุ่มของตนเองได้ครองรักกับหญิงสาวที่คู่ควรกับเขา
และเพื่อนกะเทยก็ทำได้แค่มีมุทิตาจิต เห็นเพื่อนมีความสุข เราก็มีความสุข อะไรทำนองนั้นไป
เราก็เลยรู้สึกว่ามันตลกหรือน่าสนใจดี ที่สถานะของ “ผีสาว”
ในหนังเรื่องนี้ มันเหมือนสถานะของเพื่อนกะเทย
ซึ่งจริงๆแล้วมันก็สอดคล้องกับหนังหลายๆเรื่อง ที่สถานะของตัวละครที่มีความเป็น “มนุษย์ผู้หญิงครึ่งหนึ่ง”
อย่างเช่น ผีผู้หญิง, นางเงือก (กึ่งผู้หญิง กึ่งปลา), นางนาค (กึ่งผู้หญิง กึ่งงู)
ฯลฯ อะไรทำนองนี้ มักจะเป็นตัวละครที่กะเทยดูแล้วอินได้ง่าย
เพราะตัวละครประเภทนี้มักจะพบรักกับชายหนุ่ม
แต่ก็จะต้องเผชิญกับอุปสรรคอันใหญ่โตมหาศาลมาขัดขวางความรัก อันเนื่องมาจากการที่ตัวละครนางเอกกลุ่มนี้มีความเป็นมนุษย์ผู้หญิงแค่ครึ่งเดียว
2.แต่ก็ชอบหนังเรื่องนี้น้อยกว่า “ล่าสุดจ่ะ นกอีกแล้ว”
ของผู้กำกับคนเดียวกันนะ เพราะเราเดาเอาเองว่าผู้กำกับคนนี้น่าจะถนัดทำอะไรแร่ดๆ,
ตอแหลๆ, ดอกๆ, ฮาๆ, คัลท์ๆน่ะ แต่ “แต้มบุญลุ้นรัก” มันเหมือนกับเป็นหนังที่พยายามจะถ่ายทอดอารมณ์โรแมนติกซาบซึ้งด้วย
และการจะถ่ายทอดอะไรแบบนี้ได้นั้น มันต้องอาศัยความละเมียดละไม
ละเอียดอ่อนทางอารมณ์มากๆน่ะ ซึ่งหนังเรื่องนี้เหมือนจะขาดตรงนี้ไป
3.ถ้าหากต้องฉายหนังเรื่องนี้ควบกับหนังเรื่องอื่นๆ
เราก็คงฉายควบกับหนังสั้นสองเรื่อง ซึ่งได้แก่ STRANGER (2013, Nitaz
Sinwattanakul) ที่เล่าเรื่องราวความรักของผีสาวกับชายหนุ่มได้อย่างซาบซึ้งตรึงใจมากๆ
และเรื่อง “กลางวันแสกๆ” (2003, ทายาท เดชเสถียร, พิศาล
แสงจันทร์) ที่เล่าเรื่องของผีกะเทยที่ชอบดูชายหนุ่มในห้องน้ำ
และตบตีกับผีกะเทยตัวอื่นๆเพื่อแย่งชายหนุ่มหล่อในหอพัก
No comments:
Post a Comment