HELL FEST (2018, Gregory Plotkin, A+25)

HELL FEST (2018, Gregory Plotkin, A+25)

หนังสยองขวัญสูตรสำเร็จมากๆ ไม่มีอะไรใหม่เลย นึกว่าไปเที่ยวบ้านผีสิงชั้น 8 มาบุญครอง (มีใครเกิดทันไปเที่ยวที่นี่บ้าง) แต่ก็ชอบหนังมากๆอยู่ดี เพราะเราเกิดมาเพื่อดูหนังสยองขวัญโง่ๆแบบนี้นี่แหละ 555 อย่างที่บอกแล้วว่า มันเหมือนกับไปเที่ยวบ้านผีสิงธรรมดาอันนึงน่ะ ทุกอย่างคาดเดาได้ สนุกแบบ “ปลอดภัย” เดินออกจากบ้านผีสิงมาแล้วก็รู้สึกว่าได้รับความบันเทิง “เก่าๆ โง่ๆ” ตามแบบที่คาดหวังไว้ สิ่งเดียวที่ดูเหมือนโดดเด่นในหนังเรื่องนี้ ก็คือ “ฉาก” สวนสนุกที่ออกแบบมาได้น่าเล่นมากๆ

เหมือนสาเหตุที่ชอบหนังมากเพราะเราอินกับสถานการณ์ในระดับนึงด้วยแหละ นึกถึงหนังแบบ TRAPPED (1989, Fred Walton) ที่นางเอกติดอยู่ในอาคารสูงกับฆาตกรโรคจิต คือทั้ง TRAPPED กับ HELL FEST มันเป็นหนังที่เราเหมือนอินกับนางเอกในระดับนึงน่ะ คือดูแล้วจะรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับนางเอก และพยายามคิดหาทางเอาตัวรอดไปด้วย โดยหนังทั้งสองเรื่องนี้จะเหมือนกันในแง่ที่ว่า เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในคืนเดียว ใน “สถานที่เดียว” และเป็นสถานที่ที่ดูเหมือนไม่ไกลตัวเราเกินไปนัก

แต่ก็ไม่ได้ชอบ HELL FEST อย่างสุดๆนะ เพราะหนังมันก็ไม่ได้มีอะไรใหม่เลย และเราก็ไม่ได้อินกับมันแบบรุนแรงมากๆอย่าง KRISTY (2014, Oliver Blackburn) นอกจากนี้ มันก็เป็นหนังที่ดูแล้วรู้สึก “ปลอดภัย” มากๆ ซึ่งแตกต่างจากหนังอย่าง KILLING GROUND (2016, Damien Power) เพราะในหนังอย่าง KILLING GROUND นั้น เรารู้สึกว่าฆาตกรโรคจิตดำรงอยู่ เพราะมนุษย์บางคนมันชั่วจริงๆ แต่ในหนังอย่าง HELL FEST นั้น ฆาตกรโรคจิตดำรงอยู่ “เพื่อความบันเทิงของผู้ชม”