126 BUS

 

รายการ “ครบเครื่องเรื่องแม่หมี” วันนี้เสนอตอน “ถุงเท้าผี”

 

เมื่อเช้านี้เราเอาผ้าไปซักที่เครื่องซักผ้าแบบหยอดเหรียญในซอย ตอนก่อนเราเอาผ้าลงเครื่อง เราว่าเราก็ดูดีแล้วนะว่าในเครื่องซักผ้าไม่มีอะไร แต่พอเราเอาผ้าออกจากเครื่อง เพื่อจะเอามาตาก เราก็พบว่า มันมี “ถุงเท้าสีดำอันเล็ก ๆ” ติดมาด้วยข้างนึง กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด มันคืออะไร มันมาได้ยังไง ถุงเท้าผีหรือเปล่า งงมากว่าถุงเท้านี้มันมาอยู่ในกองเสื้อผ้าที่เราเอาออกจากเครื่องซักผ้าได้ยังไง เราเดาว่าถุงเท้านี้มันคงเป็นของลูกค้าคนก่อนหน้าเรา (น่าจะเป็นคุณแม่ที่มีลูกเล็กมั้ง) แล้วถุงเท้าเล็กๆ นี้มันคงไปติดอยู่ในรูหลืบอะไรสักรูนึงในเครื่องซักผ้า แล้วมันก็เลยติดมากับกองเสื้อผ้าของเราด้วย

 

จริง ๆ ตัวเจ้าของถุงเท้าคงไม่น่าจะอยากได้ถุงเท้าคืนแล้วมั้ง แต่เรากลัวว่าจะมีผีติดมากับถุงเท้าด้วย ลูกหมีของเราก็คงไม่อยากใส่ถุงเท้าแค่ข้างเดียว เพราะฉะนั้นเดี๋ยวเราค่อยเอาถุงเท้านี้กลับไปวางคืนที่เครื่องซักผ้าดีกว่า

--------------------

 

ใครจำพวกเรื่องตำนานอาถรรพณ์ ผี ๆ สาง ๆ เกี่ยวกับรถปอ. 126 ได้บ้าง จำได้ว่าเมื่อราว 30 ปีก่อน (หรือในช่วงต้นทศวรรษ 1990) เราเคยได้ฟังเรื่องพวกนี้เยอะมาก  แต่เรื่องพวกนี้มันมาก่อนยุคอินเทอร์เน็ตน่ะ เพราะอินเทอร์เน็ตหรือเว็บบอร์ด pantip มันมาตอนปลายทศวรรษ 1990 แล้ว เรื่องผี ๆ สาง ๆ เกี่ยวกับปอ. 126 ก็เลยเหมือนแทบไม่เคยถูกบันทึกไว้ในอินเทอร์เน็ต เมื่อกี้เราลอง google ดูก็เจอแต่ fiction ในเด็กดี กับการพูดถึงแค่ว่าปอ. 126 เป็น “รถเมล์สายผีสิง” แต่ไม่ได้ลงรายละเอียดว่ามีคนเคยเจอผีอะไรยังไงบ้าง

 

https://www.facebook.com/478420015587998/photos/a.478472855582714/481444911952175

 

https://writer.dek-d.com/writer/writer/viewlongc.php?id=3436&chapter=3

 

ตัวเราจำได้แค่เรื่องเดียว ซึ่งเป็นเรื่องที่เราชอบมาก เพราะมันแอบฮา คือถ้าเราจำไม่ผิด ปอ. 126 มันจะแล่นผ่านแถวเดอะมอลล์งามวงศ์วาน, ม.เกษตร อะไรพวกนี้ใช่ไหม เราก็เลยนึกว่า ถ้าหากเราไม่ต้องผ่านไปแถวนั้น เราก็จะรอดพ้นจากอาถรรพณ์ปอ. 126 ได้ ปรากฏว่าไม่ใช่

 

ตอนนั้น (ประมาณต้นทศวรรษ 1990) เพื่อนเราเล่าให้ฟังว่า มีคนเล่าต่อ ๆ กันมาว่า มีนิสิตหญิงคนนึง ยืนรอรถเมล์อยู่หน้า WORLD TRADE CENTER (หรือ central world ในปัจจุบัน) แล้วก็มีปอ. 126 แล่นผ่านมา เธอก็เลยดีใจมาก เพราะปอ.126 มันแล่นผ่านแถวหน้าบ้านเธอ เธอก็เลยโบกให้รถจอด แล้วก็ขึ้นรถไป โดยเธอลืมนึกถึงความจริงที่ว่า จริง ๆ แล้วปอ. 126 มันต้องไม่แล่นผ่าน WORLD TRADE CENTER นี่นา แล้วอยู่ดี ๆ อีรถคันนี้มันมาโผล่รับผู้โดยสารตรงนี้ได้ยังไง

 

พอเธอขึ้นรถปอ. 126 ไป เธอก็รู้สึกว่ามันแปลก ๆ เพราะในรถมันมืด ๆ ปิดม่านหมด ผู้โดยสารทุกคนบนรถก็นั่งก้มหน้ากันหมด เธอก็เลยมองไปที่คนขับรถ แล้วก็สังเกตเห็นจากเงาสะท้อนบนกระจกตรงด้านหน้าคนขับว่า คนขับรถคันนี้ “ไม่มีใบหน้า” เธอก็เลยตกใจกลัวมาก แล้วเธอก็พบว่า กระเป๋ารถเมล์ซึ่งเป็นผู้หญิงที่ “ไม่มีใบหน้า” ก็กำลังจะเดินมาหาเธอ เพื่อเก็บเงินจากเธอ เธอก็เลยร้องกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ออกมาสุดเสียง

 

แล้วพอเธอรู้สึกตัวอีกที เธอก็พบว่ามีคนหลายคนกำลังก้มหน้ามองดูเธออยู่ เธอพบว่าตัวเธอนอนอยู่บนฟุตบาทหน้า WORLD TRADE CENTER ส่วนคนเหล่านั้นเป็นผู้โดยสารที่ยืนรอรถเมล์อยู่ พวกเขาบอกว่า เห็นเธอยืนรอรถเมล์ แล้วอยู่ดี ๆ เธอก็เหมือนเป็นลม ล้มฟุบลงไปเลย พวกเขาจะมาปฐมพยาบาลเธอ แล้วสักพักเธอก็ร้องกรี๊ด แล้วก็ฟื้นขึ้นมา

 

จำได้ว่าตอนที่เพื่อนเล่าเรื่องนี้ให้เราฟัง เราชอบมาก ๆ เพราะเราว่ามันฮาดี คือขนาดเราออกมาอยู่นอกเส้นทางของปอ. 126 แล้ว คืออยู่คนละฟากเมืองของรถเมล์สายนี้แล้ว อีผีบนปอ.126 ยังตามมาหลอกหลอนนอกเส้นทางสายรถเมล์นี้ได้ด้วย รุนแรงมาก ๆ

 

ถ้าใครจำเรื่องอะไรเกี่ยวกับปอ.126 ได้ ก็เล่ามาให้ฟังได้นะ

 

อยากให้มีคนแต่ง RULES OF HORROR ของการขึ้นรถปอ. 126 มาก ๆ 55555