CRIME ON SILOM STREET

I got the message below from a forward mail. I don't know if it's true or not, but I think it is interesting.

ขอเล่าเรื่องจริงแบบไม่ต้องผ่านจอแก้วด้วยตัวเราเองเป็นภัยสังคมที่เกิดกับคนใกล้ตัวแบบไม่คิดว่าชาตินี้จะได้เจอะได้เจอ
เหตุการณ์เกิดกับพี่สาวของเพื่อน (ขออนุญาตนำมาเล่านะคะ)วันที่เกิดเหตุ วันที่ 9 สิงหาคม 2551 เวลาประมาณบ่ายหน่อยๆ ครอบครัว พี่สาวเพื่อนไปทานอาหารที่ร้าน ซิสล์เลอร์ สาขาอาคาร ซีพี ทาวเวอร์(สถานที่เกิดเหตุ - ขอเน้น กลางกรุงเลยเพื่อน)
ตัวพี่สาวทานเสร็จก่อนก็เลยปล่อยให้สามีและลูกทานกันต่อโดยที่ตัวเองจะลงไปซื้อของที่ร้านวัตสันที่อยู่ชั้นล่าง
ระหว่างที่ลงบันไดเลื่อนก็มีชายหญิงคู่หนึ่งอยู่ข้างหน้า แต่งตัวดีสักพักพี่สาวเพื่อนรู้สึกได้กลิ่นเหม็นเหมือน กลิ่นตด มาจากข้างหน้า
(เค้ายังนึกด่าในใจว่าแต่งตัวดีแต่ดันตดมาได้)
พอลงจากบันไดเลื่อนก็เดินตรงไปเข้าร้านวัตสัน
สักครู่ก็รู้สึกง่วงนอนมากเหมือนจะหลับให้ได้(ปกติจะเป็นคนไม่ชอบนอนกลางวัน)
เลยคิดว่าโดนดีเข้าแล้วเรา(เวลามีเมล์เรื่องภัยสังคมมอมยาแบบนี้ เพื่อนมักจะแฟ็กซ์ไปให้พี่สาวอ่านบ่อยๆ )
พี่สาวเพื่อนรีบหยิบมือถือโทรหาสามีกับลูกให้รีบมาเจอกัน
เดชะบุญเก่ายังดีอยู่ สามีกับลูกเช็คบิลเสร็จแล้วและกำลังจะลงไปหา
เลยรีบตามมาสมทบ แล้วพากันกลับบ้าน
เพื่อนเล่าว่า ขึ้นรถปุ๊บ พี่สาวก็หลับปั๊บทันที เลยสรุปกันว่าเจอตดมหาภัยซะแล้ว
ก็เล่ามาเพื่อเตือนเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ กันไว้(ช่วยกันส่งต่อเตือนพี่น้องเพื่อนฝูงของตัวเองด้วยนะ)
เพราะสถานที่เป็นที่ ๆ เราคุ้นเคยเดินเล่นกันบ่อย ๆ จนอาจจะไม่ระวังตัว
เปิดช่องให้พวกมารสังคมมาทำมิดีมิร้ายกับตัวเราและทรัพย์สินได้
วันที่เกิดเหตุเพื่อนเล่าว่าพี่สาวเขาใส่จี้เพชรอยู่
แต่ก็ไม่ใช่วูบวาบใหญ่โตขนาดจะนำภัยมาหาตัวได้ เพราะแต่งตัวก็ธรรมดาไม่ฟู่ฟ่าอะไร มีกระเป๋าตังค์ติดตัวไปด้วยใบหนึ่ง
หากเราไปเดินคนเดียวและเจอเหตุการณ์แบบนี้ ขอแนะนำเพื่อน ๆถ้าได้กลิ่นแปลก ๆ ให้รีบกลั้นลมหายใจแล้วรีบออกมาให้พ้นแถวนั้น
พยายามฝืนตัวเองหาพนักงานขายของ (อย่าเอาคนแถว ๆนั้น เพราะอาจเป็นพวกมันรออยู่ก็ได้) แล้วรีบบอกพนักงานก่อนเลยว่า เรามาคนเดียวเพราะพวกมารสังคมอาจจะทำเนียนเห็นยาออกฤทธิ์แล้วอ้างตัวว่ามากับเราได้...
เฮ้อ... ทำได้แต่เตือน ๆ กัน เมื่อไหร่พวกมารจะหมดไปจากสังคมกันซะทีขอให้ปลอดภัยกันทุก ๆ คนนะคะ