This is what I wrote in my Facebook about Tossapol Boonsinsukh’s film called SAEN NAN (2008, A) and some further comments:
http://www.facebook.com/home.php#/profile.php?id=1333811571&ref=name
--สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้าง สบายดีหรือเปล่า ขอโทษด้วยที่ได้ดูหนังเรื่องใหม่ของคุณในงาน REMAKEABLE แล้ว แต่ยังไม่ได้เขียนถึงเลย ก็เป็นหนังที่ผมชอบในระดับประมาณ A ครับ เป็นหนังที่มีอะไรเหวอๆ, เพี้ยนๆ แต่ก็ให้ความรู้สึกจี๊ดๆและเหงาๆในสไตล์ของคุณไปด้วยในขณะเดียวกัน หนังเรื่อง "แสนนาน" อาจจะเป็นหนังที่ดูรอบเดียวแล้วงงเต๊ก แต่ผมก็คิดว่ามันน่าสนใจดีในแง่ที่ว่า หนังของคุณจะเริ่มดูพิศวงมากขึ้นเรื่อยๆหลังจากนี้หรือเปล่า
--ผมก็คิดเหมือนกันว่ามันดูเหมือนแทบไม่ได้เกี่ยวอะไรกับคนตัดหญ้าเลย แต่ผมไม่ได้สนใจตรงนี้เท่าไหร่ มันจะเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับผม ผมขอแค่ผมได้ดูหนังเรื่องนั้นๆแล้วมีความสุขก็พอแล้ว
ช่วงครึ่งแรกของหนังให้การแสดงที่ผมชอบมาก มันเต็มไปด้วย อากัปกิริยา” เล็กๆน้อยๆที่น่าสนใจดี ส่วนช่วงครึ่งหลังผมดูแล้วนึกไปถึงโคลงโบราณบทนึง ซึ่งจริงๆแล้วคุณทศพลคงไม่ได้ตั้งใจจะสื่อความหมายแบบนี้ แต่ผมดูแล้วนึกไปถึงเอง ผมนึกถึงโคลงที่ว่า
“รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว
เสมือนอยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา
เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้ มาบัง”
ฮ่าๆๆ สาเหตุที่ดูหนังเรื่องนี้แล้วอยู่ดีๆก็ไพล่ไปนึกถึงโคลงบทนี้เป็นเพราะว่าในหนังของคุณทศพลมีคนสองคนที่อยู่ในห้องเดียวกัน แต่อยู่ดีๆก็เหมือนมีป่าไม้อยู่ในห้องนั้นด้วย ผมก็เลยนึกถึงโคลงบทนี้ขึ้นมาครับ ส่วนเรื่องของการดูดาวตอนกลางวันก็เป็นอะไรที่ให้ความรู้สึกแบบ “ทศพล” มากๆ (ไม่รู้จะใช้คำ ADJECTIVE อะไรดี ก็เลยขอใช้ชื่อของคุณทศพลเป็นคำ ADJECTIVE ก็แล้วกันนะครับ)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment