The list is in chronological order.
1.SOMKIAT ONWIMOL'S HOME MOVIE IN JAPAN (1971)
2.I'M NOBODY, WHO ARE YOU (1987, Somkiat Vituranich)
3.KKK (1996, Michael Shaowanasai)
4.THE IMPOSSIBLE ESCAPE (1996, Maytha Najaroenkul)
5.TRIUMPH IN HIS FACE (1997, Chai Bulakul)
6.NINE REASONS TO BE STREET PERFORMERS (1998, Navarutt Roongaroon)
7.THE RIDDLE OF INNOCENCE (1999, Suporn Shoosongdej)
8.EMPTILESS LANDSCAPE (2003,Nat Satayamas)
9.BUNGALOWZEN: THE AMERICAN TRILOGY (2003, Taiki Sakpisit)
10.WINTER REMAINS (2004, Sasithorn Ariyavicha)
11.GHOSTS (2005, Anocha Suwichakornpong)
12.PATTERNS OF TRANSCENDENCE (2006, Jakrawal Nilthamrong)
13.OUR WAVES (2006, Tulapop Saenjaroen)
14.HI (2006, Bundit Thianrat)
15.LANDSCAPE 101 01 1101 01 ... (2007, Sompot Chidgasornpongse)
16.WE ALL KNOW EACH OTHER (2007, Phuttiphong Aroonpheng)
17.APPARTEMENT THAI (2007, Satja Uasamanjit)
18.UNDER THE BLANKET (2008, Tossapol Boonsinsukh)
19.PHANTOM OF A SNAKE (2008, Fa Poolvoralak)
20.MOON (2009, Nathan Homsup)
Thursday, September 30, 2010
MORE COMMENTS ON PICNIC ON THE BATTLEFIELD
I'm glad to hear that PICNIC ON THE BATTLEFIELD (2010, Thianchai Isaradej) will be restaged again.
What I like very much in this play includes:
1.Its reflection on the important situation which happened several months before. I think it is important that some art works (films, plays, poems, etc.) talk about this issue. This is a very sensitive and controversial issue. I think it takes a brave man like Thianchai to talk about it via his work.
2.The great performance of the leading actress
3.Its focus on the "the people who built the roads" or the working class.
4. The red underpants of some characters
5.Its tragic ending
However, there are a few things in the play which make me feel ambiguous towards the play, such as:
1.The presentation of the aid worker as someone who wants disasters so that he can get some benefits from it
2.The presentation of a journalist as someone who doesn't like smiling Thai people, but likes to see Thai people fighting each other, so that she can make some news reports
What I like very much in this play includes:
1.Its reflection on the important situation which happened several months before. I think it is important that some art works (films, plays, poems, etc.) talk about this issue. This is a very sensitive and controversial issue. I think it takes a brave man like Thianchai to talk about it via his work.
2.The great performance of the leading actress
3.Its focus on the "the people who built the roads" or the working class.
4. The red underpants of some characters
5.Its tragic ending
However, there are a few things in the play which make me feel ambiguous towards the play, such as:
1.The presentation of the aid worker as someone who wants disasters so that he can get some benefits from it
2.The presentation of a journalist as someone who doesn't like smiling Thai people, but likes to see Thai people fighting each other, so that she can make some news reports
15 DIRECTORS
The Rules: Don't take too long to think about it. Fifteen Directors who've influenced you and that will ALWAYS STICK WITH YOU. List the first fifteen you can recall in no more than fifteen minutes. Tag fifteen friends, including me, because I'm interested in seeing what artists my friends choose. (To do this, go to your Notes tab on your profile page, paste rules in a new note, cast your fifteen picks, and tag people in the note.)
(I was tagged by Peter Nellhaus for this.)
My own rules:
I don't want to repeat the names of the directors already mentioned in the two links below, so I ended up making a list of interesting directors I just knew recently:
http://beyondthecanon.blogspot.com/2009/09/jit-phokaew.html
http://obscureforgottenunloved.blogspot.com/2010/01/jit-phokaew.html
1.Anna Hoffmann (THE HOUSEMAID)
2.Ahmed Bouchaala + Zakia Tahiri (POUR L'AMOUR DE DIEU)
3.Barry Doupe (AT THE HEART OF A SPARROW)
4.Bill Mousoulis (A NOCTURNE)
5.Cynthia Beatt (THE INVISIBLE FRAME)
6.David O'Reilly (PLEASE SAY SOMETHING)
7.Helge Leiberg (ACTION SITUATION)
8.Jacques Santamaria (THREE MURMURED MASSES)
9.Kriangkrai Watananiyom (ZERO)
10.Olivier Schatzky (CLAUDE GUEUX)
11.Pat Boonnitipat (NATTO)
12.Prakash Jha (RAAJNEETI)
13.Tanakit Kitsanayunyong (QUOTATION MARK)
14.Thitikan Kanchanapakdee (SURREPTITIOUS)
15.The Underground Office (Teerani Siangsanoh + Wachara Kanha + Tani Thitiprawat) (FUENG)
(I was tagged by Peter Nellhaus for this.)
My own rules:
I don't want to repeat the names of the directors already mentioned in the two links below, so I ended up making a list of interesting directors I just knew recently:
http://beyondthecanon.blogspot.com/2009/09/jit-phokaew.html
http://obscureforgottenunloved.blogspot.com/2010/01/jit-phokaew.html
1.Anna Hoffmann (THE HOUSEMAID)
2.Ahmed Bouchaala + Zakia Tahiri (POUR L'AMOUR DE DIEU)
3.Barry Doupe (AT THE HEART OF A SPARROW)
4.Bill Mousoulis (A NOCTURNE)
5.Cynthia Beatt (THE INVISIBLE FRAME)
6.David O'Reilly (PLEASE SAY SOMETHING)
7.Helge Leiberg (ACTION SITUATION)
8.Jacques Santamaria (THREE MURMURED MASSES)
9.Kriangkrai Watananiyom (ZERO)
10.Olivier Schatzky (CLAUDE GUEUX)
11.Pat Boonnitipat (NATTO)
12.Prakash Jha (RAAJNEETI)
13.Tanakit Kitsanayunyong (QUOTATION MARK)
14.Thitikan Kanchanapakdee (SURREPTITIOUS)
15.The Underground Office (Teerani Siangsanoh + Wachara Kanha + Tani Thitiprawat) (FUENG)
Tuesday, September 28, 2010
DILMA ROUSSEFF
Dilma Rousseff may be the next president of Brazil. I like her biography very much:
"Dilma participated actively on any of the armed efforts of Colina, but she was known too for her public activities as a Marxism teacher to labour union members and editor of the newspaper The Piquet. She knew how to handle weapons, confront the police and also guerrilla tactics
The attorney which prosecuted the organization called her "Joan of Arc of subversion",
Dilma was taken to the OBAN headquarters, the same place were Vladimir Herzog would be tortured to death five years later. She was allegedly tortured for 22 days by punching, ferule, and electric shock devices. As Maria Luisa Belloque, a cellmate, said "Dilma was shock even with car wiring.""
"Dilma participated actively on any of the armed efforts of Colina, but she was known too for her public activities as a Marxism teacher to labour union members and editor of the newspaper The Piquet. She knew how to handle weapons, confront the police and also guerrilla tactics
The attorney which prosecuted the organization called her "Joan of Arc of subversion",
Dilma was taken to the OBAN headquarters, the same place were Vladimir Herzog would be tortured to death five years later. She was allegedly tortured for 22 days by punching, ferule, and electric shock devices. As Maria Luisa Belloque, a cellmate, said "Dilma was shock even with car wiring.""
IMAGES FESTIVAL IN TORONTO
Images Festival in Toronto seems like a dream festival for me, judging from the films they showed in the past:
http://www.imagesfestival.com/
1.THE SOURCE IS THIRSTY TO TASTE ITSELF (2008, Elaine Despins, Canada, 4 min)
http://www.youtube.com/watch?v=FzjZOeqwjL8
2.ALL THINGS WERE NOW OVERTAKEN BY SILENCE (2010, Nicolás Pereda, Mexico, 61 min)
http://www.youtube.com/watch?v=ehnFbJyKBsc
3.PORT OF MEMORY (2009, Kamal Aljafari, Palestine, 63 min)
http://www.youtube.com/watch?v=GcqjtRuPvus
4.I WENT TO THE ZOO THE OTHER DAY (2009, Luo Li, Canada, 69 min)
http://www.youtube.com/watch?v=qhLWfUkPOhU
5.MELANCHOLIA (2008, Lav Diaz, Philippines, 480 min)
http://www.youtube.com/watch?v=IZ872YZCPG8
6.ELECTRONIC SUNSET # 25 (1975, Jane Wright)
http://www.youtube.com/watch?v=73bTjZw_KXA
7.THROUGH THE HOLES (1982, Elizabeth Vander Zaag)
http://www.youtube.com/watch?v=45A_DNBtNt0
http://www.imagesfestival.com/
1.THE SOURCE IS THIRSTY TO TASTE ITSELF (2008, Elaine Despins, Canada, 4 min)
http://www.youtube.com/watch?v=FzjZOeqwjL8
2.ALL THINGS WERE NOW OVERTAKEN BY SILENCE (2010, Nicolás Pereda, Mexico, 61 min)
http://www.youtube.com/watch?v=ehnFbJyKBsc
3.PORT OF MEMORY (2009, Kamal Aljafari, Palestine, 63 min)
http://www.youtube.com/watch?v=GcqjtRuPvus
4.I WENT TO THE ZOO THE OTHER DAY (2009, Luo Li, Canada, 69 min)
http://www.youtube.com/watch?v=qhLWfUkPOhU
5.MELANCHOLIA (2008, Lav Diaz, Philippines, 480 min)
http://www.youtube.com/watch?v=IZ872YZCPG8
6.ELECTRONIC SUNSET # 25 (1975, Jane Wright)
http://www.youtube.com/watch?v=73bTjZw_KXA
7.THROUGH THE HOLES (1982, Elizabeth Vander Zaag)
http://www.youtube.com/watch?v=45A_DNBtNt0
MYSELF (2007, Arpapun Plungsirisoontorn, A+++++)
You can watch this film here:
http://vimeo.com/7137495
I want to screen this film together with FRAGRANCE OF THE WIND (2007, Chaiwat Wiansantia) and THE SOUND OF SILENCE (2010, Palakorn Jiamtiranat), which also deal with the unbearable life in Bangkok.
http://vimeo.com/7137495
I want to screen this film together with FRAGRANCE OF THE WIND (2007, Chaiwat Wiansantia) and THE SOUND OF SILENCE (2010, Palakorn Jiamtiranat), which also deal with the unbearable life in Bangkok.
Monday, September 27, 2010
FILMVIRUS (2010, The Underground Office, A+++++)
ความเห็นของผมที่มีต่อหนังเรื่อง FILMVIRUS (2010, สำนักงานใต้ดิน, A+++++)
ผมชอบหนังเรื่องนี้มากๆครับ โดยสิ่งที่ชอบในหนังเรื่องนี้ก็มีเช่น
1.ชอบช่วงแรกของหนังที่เหมือนเป็นการเอาสื่อภาพยนตร์ไปจับงานศิลปะ installation โดยเพ่งพินิจงานศิลปะดังกล่าวอย่างละเอียดทุกแง่มุม แต่มันไม่ได้ทำตัวเป็นแค่ "สารคดีเกี่ยวกับงาน installation เท่านั้น" เพราะการละเลียดจ้องมองของมันมีความหมกมุ่นสูงกว่าความเป็นสารคดีเกี่ยวกับงานศิลปะทั่วไป และนั่นก็เลยทำให้ผมเพลิดเพลินกับการดูหนังในส่วนนี้มาก
2.ช่วงแรกของหนังทำให้ผมได้คำนิยามใหม่เกี่ยวกับคำว่า "หนังซ้อนหนัง" หรือช่วงแรกของหนังอาจจะทำให้คำว่า "หนังซ้อนหนัง" ขยายขอบเขตกว้างขวางออกไป เพราะหนังเรื่องนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่จับจ้องไปที่ "สิ่งซึ่งคล้ายฟิล์มหนัง" ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนในหนังเรื่องอื่นๆ นั่นก็เลยทำให้หนังเรื่อง FILMVIRUS มี "หนังอีกเรื่อง หรืออีกหลายเรื่อง" ที่ซ้อนอยู่ข้างในตัวมันเองด้วย เพียงแต่มันไม่ได้ปรากฏออกมาในรูปของสิ่งที่ปรากฏอยู่บนจอ แต่ปรากฏออกมาในรูปของเศษซากของฟิล์ม
3.นอกจากนี้ FILMVIRUS ยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับหนังซ้อนหนังในรูปแบบปกติอยู่ด้วย เพราะในหนังเรื่องนี้เราจะเห็นชายเปลือยกำลังถือกล้องถ่ายภาพเศษซากของฟิล์มอยู่ มันก็เลยก่อให้เกิดความรู้สึกซ้อนกันไปซ้อนกันมาในแบบที่ผมชอบมากๆ ถ้าจะให้ผมเปรียบเทียบลักษณะการซ้อนกันในช่วงครึ่งแรกของหนังเรื่องนี้อย่างคร่าวๆ ผมก็อาจเปรียบเทียบได้ว่า มันเหมือนกับผมได้ดูภาพวาดภาพนึง ซึ่งผมขอเรียกว่าภาพวาดภาพที่หนึ่ง โดยภาพนั้นเป็นรูปของ "ศิลปินคนหนึ่งที่กำลังวาดภาพภาพที่สอง" และในภาพวาดภาพที่สองนั้น เราก็จะเห็น "เศษซากของภาพวาดภาพที่สาม"
4.หนังเรื่องนี้ทำให้เกิดการตีความต่างๆกันไปหรือก่อให้เกิดความรู้สึกต่างๆกันไป สิ่งหนึ่งที่หนังเรื่องนี้อาจจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ทำให้ผมคิดไปถึงโดยบังเอิญ ก็คือเรื่อง "การจบสิ้นของแผ่นฟิล์ม" เพราะทุกคนจะหันมาใช้สื่อดิจิตอล, กล้องวิดีโอกันหมดในอนาคต ส่วนสิ่งที่ผมไม่ได้นึกถึง แต่ผู้ชมคนอื่นๆนึกถึง ก็มีเช่นเรื่อง "การหมดตัวของนักฉายภาพยนตร์" เป็นต้น ฮ่าๆๆ
5.อย่างไรก็ดี สิ่งที่ตรงกับรสนิยมของผมอย่างรุนแรงในหนังเรื่องนี้ก็คือช่วงครึ่งหลังของหนัง ที่เป็นภาพของกล้องถ่ายหนังหรือเครื่องฉายหนังหรืออะไรทำนองนี้ในความมืด และมีเสียงดนตรีประกอบในแบบที่ผมชอบมากๆ ช่วงครึ่งหลังของหนังเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสุข/เศร้าอย่างรุนแรงมากๆ จากการใช้ภาพและเสียงในส่วนนี้
ถ้าให้ผมต้องฉายหนังเรื่อง FILMVIRUS ควบกับหนังเรื่องอื่นๆ ผมก็อยากฉายหนังเรื่องนี้ควบกับหนังที่เล่นกับ "ม้วนฟิล์ม" หรือ "ม้วนวิดีโอ" เหมือนๆกัน อย่างเช่นเรื่อง
1.OPEN REEL (1976, Dalibor Martinis, Croatia)
หนังเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับศิลปินที่เอาเทปวิดีโอมาพันใบหน้าของตัวเอง ขณะที่เทปวิดีโอนั้นไหลออกมาจากล้องวิดีโอ และกล้องวิดีโอนั้นก็กำลังบันทึกภาพศิลปินคนนี้ขณะกำลังเอาเทปวิดีโอมาพันหน้าตัวเองอยู่
ดูคลิปบางส่วนของ OPEN REEL ได้ที่นี่
http://www.youtube.com/watch?v=ROPh1Wud3eY
2.WILHELM NOACK OHG (2009, Simon Starling)
อันนี้เป็นงาน installation ที่ใช้สื่อภาพยนตร์มาร่วมด้วย ถ้าเข้าใจไม่ผิด ในห้องที่จัดฉายหนังเรื่องนี้ เราจะได้ดูหนังซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับบริษัทวิลเฮล์ม โนค ขณะกำลังผลิตงานประติมากรรมโลหะชิ้นหนึ่ง และในห้องนั้น ก็จะมีการจัดแสดงงานประติมากรรมโลหะนั้นด้วย และมีการเอาตัวฟิล์มภาพยนตร์เรื่องนี้ไปพันผูกระโยงระยางกับตัวงานประติมากรรมชิ้นนั้น ขณะที่ฟิล์มภาพยนตร์นั้นกำลังไหลเข้าหรือไหลออกจากเครื่องฉายภาพยนตร์
ดูคลิปจากงานจัดแสดงนี้ได้ที่
http://vimeo.com/6099439
http://www.youtube.com/watch?v=F5oF9nQYYXw
ผมชอบหนังเรื่องนี้มากๆครับ โดยสิ่งที่ชอบในหนังเรื่องนี้ก็มีเช่น
1.ชอบช่วงแรกของหนังที่เหมือนเป็นการเอาสื่อภาพยนตร์ไปจับงานศิลปะ installation โดยเพ่งพินิจงานศิลปะดังกล่าวอย่างละเอียดทุกแง่มุม แต่มันไม่ได้ทำตัวเป็นแค่ "สารคดีเกี่ยวกับงาน installation เท่านั้น" เพราะการละเลียดจ้องมองของมันมีความหมกมุ่นสูงกว่าความเป็นสารคดีเกี่ยวกับงานศิลปะทั่วไป และนั่นก็เลยทำให้ผมเพลิดเพลินกับการดูหนังในส่วนนี้มาก
2.ช่วงแรกของหนังทำให้ผมได้คำนิยามใหม่เกี่ยวกับคำว่า "หนังซ้อนหนัง" หรือช่วงแรกของหนังอาจจะทำให้คำว่า "หนังซ้อนหนัง" ขยายขอบเขตกว้างขวางออกไป เพราะหนังเรื่องนี้ใช้เวลาส่วนใหญ่จับจ้องไปที่ "สิ่งซึ่งคล้ายฟิล์มหนัง" ซึ่งเป็นสิ่งที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนในหนังเรื่องอื่นๆ นั่นก็เลยทำให้หนังเรื่อง FILMVIRUS มี "หนังอีกเรื่อง หรืออีกหลายเรื่อง" ที่ซ้อนอยู่ข้างในตัวมันเองด้วย เพียงแต่มันไม่ได้ปรากฏออกมาในรูปของสิ่งที่ปรากฏอยู่บนจอ แต่ปรากฏออกมาในรูปของเศษซากของฟิล์ม
3.นอกจากนี้ FILMVIRUS ยังมีเนื้อหาเกี่ยวกับหนังซ้อนหนังในรูปแบบปกติอยู่ด้วย เพราะในหนังเรื่องนี้เราจะเห็นชายเปลือยกำลังถือกล้องถ่ายภาพเศษซากของฟิล์มอยู่ มันก็เลยก่อให้เกิดความรู้สึกซ้อนกันไปซ้อนกันมาในแบบที่ผมชอบมากๆ ถ้าจะให้ผมเปรียบเทียบลักษณะการซ้อนกันในช่วงครึ่งแรกของหนังเรื่องนี้อย่างคร่าวๆ ผมก็อาจเปรียบเทียบได้ว่า มันเหมือนกับผมได้ดูภาพวาดภาพนึง ซึ่งผมขอเรียกว่าภาพวาดภาพที่หนึ่ง โดยภาพนั้นเป็นรูปของ "ศิลปินคนหนึ่งที่กำลังวาดภาพภาพที่สอง" และในภาพวาดภาพที่สองนั้น เราก็จะเห็น "เศษซากของภาพวาดภาพที่สาม"
4.หนังเรื่องนี้ทำให้เกิดการตีความต่างๆกันไปหรือก่อให้เกิดความรู้สึกต่างๆกันไป สิ่งหนึ่งที่หนังเรื่องนี้อาจจะไม่ได้ตั้งใจ แต่ทำให้ผมคิดไปถึงโดยบังเอิญ ก็คือเรื่อง "การจบสิ้นของแผ่นฟิล์ม" เพราะทุกคนจะหันมาใช้สื่อดิจิตอล, กล้องวิดีโอกันหมดในอนาคต ส่วนสิ่งที่ผมไม่ได้นึกถึง แต่ผู้ชมคนอื่นๆนึกถึง ก็มีเช่นเรื่อง "การหมดตัวของนักฉายภาพยนตร์" เป็นต้น ฮ่าๆๆ
5.อย่างไรก็ดี สิ่งที่ตรงกับรสนิยมของผมอย่างรุนแรงในหนังเรื่องนี้ก็คือช่วงครึ่งหลังของหนัง ที่เป็นภาพของกล้องถ่ายหนังหรือเครื่องฉายหนังหรืออะไรทำนองนี้ในความมืด และมีเสียงดนตรีประกอบในแบบที่ผมชอบมากๆ ช่วงครึ่งหลังของหนังเป็นสิ่งที่ทำให้ผมรู้สึกมีความสุข/เศร้าอย่างรุนแรงมากๆ จากการใช้ภาพและเสียงในส่วนนี้
ถ้าให้ผมต้องฉายหนังเรื่อง FILMVIRUS ควบกับหนังเรื่องอื่นๆ ผมก็อยากฉายหนังเรื่องนี้ควบกับหนังที่เล่นกับ "ม้วนฟิล์ม" หรือ "ม้วนวิดีโอ" เหมือนๆกัน อย่างเช่นเรื่อง
1.OPEN REEL (1976, Dalibor Martinis, Croatia)
หนังเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับศิลปินที่เอาเทปวิดีโอมาพันใบหน้าของตัวเอง ขณะที่เทปวิดีโอนั้นไหลออกมาจากล้องวิดีโอ และกล้องวิดีโอนั้นก็กำลังบันทึกภาพศิลปินคนนี้ขณะกำลังเอาเทปวิดีโอมาพันหน้าตัวเองอยู่
ดูคลิปบางส่วนของ OPEN REEL ได้ที่นี่
http://www.youtube.com/watch?v=ROPh1Wud3eY
2.WILHELM NOACK OHG (2009, Simon Starling)
อันนี้เป็นงาน installation ที่ใช้สื่อภาพยนตร์มาร่วมด้วย ถ้าเข้าใจไม่ผิด ในห้องที่จัดฉายหนังเรื่องนี้ เราจะได้ดูหนังซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับบริษัทวิลเฮล์ม โนค ขณะกำลังผลิตงานประติมากรรมโลหะชิ้นหนึ่ง และในห้องนั้น ก็จะมีการจัดแสดงงานประติมากรรมโลหะนั้นด้วย และมีการเอาตัวฟิล์มภาพยนตร์เรื่องนี้ไปพันผูกระโยงระยางกับตัวงานประติมากรรมชิ้นนั้น ขณะที่ฟิล์มภาพยนตร์นั้นกำลังไหลเข้าหรือไหลออกจากเครื่องฉายภาพยนตร์
ดูคลิปจากงานจัดแสดงนี้ได้ที่
http://vimeo.com/6099439
http://www.youtube.com/watch?v=F5oF9nQYYXw
DINNERS WITH MY MOST FAVORITE DIRECTORS
Chaloemkiat Saeyong, Wachara Kanha, and Ratchapoom Boonbunchachoke are three of my most favorite directors. To have a dinner with them is one of the best moments in my life.
Saturday, September 25, 2010
SENZA SANGUE (2010, Saifah Tanthana, A+)
As for me, there are many things I like in this SENZA SANGUE, but there's one thing about it which may not correspond to my tastes—the heroine of this story seems to control her anger too well or can reconcile with the past too well for me to be able to identify myself with. Admittedly, I prefer films/stage plays about a heroine who is burning with the desire to kill or revenge, such as BREMEN FREEDOM (1972, Rainer Werner Fassbinder), THE BRIDE WORE BLACK (1968, François Truffaut), or BLACKBIRD (2007, Sasithorn Panichnok). SENZA SANGUE is a very good play, but it just does not satisfy the "fire" inside me.
Anyway, SENZA SANGUE is very thought-provoking, and there must be many things in this play which I have overlooked. I'm sure I will like it more when I read some reviews on it. :-)
Anyway, SENZA SANGUE is very thought-provoking, and there must be many things in this play which I have overlooked. I'm sure I will like it more when I read some reviews on it. :-)
Thursday, September 23, 2010
DOLRUEDEE JAMRASCHAI IS GREAT IN SENZA SANGUE
Favorite female performances seen lately:
1.Dolruedee Jamraschai—SENZA SANGUE (2010, Saifah Tanthana, play)
2.Nualpanod Kianpakdee—PORNOGRAM (2010, Ninart Boonpothong, play)
3.Jiang Zhi—0.7% SALT (Jiang Zhi)
4.Pavinee Samakkabutr—OLD TIMES (2010, Atree Wanichtrakool, play)
5.Nathalie Richard—THREE WOMEN...ONE SUMMER NIGHT (2005, Sébastien Grall)
6.The leading actress of ON THE DAY THAT RAINCLOUDS STILL FLOAT BY (Pongpun Yunchevit)
7.The leading actress of PICNIC ON THE BATTLEFIELD (2010, Tianchai Isaradech, play)
8.Lakkana Wattanawongsiri—BROWN SUGAR: DESIRE (2010, Kittiyaporn Klangsurin)
9.Muriel Robin—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
10.Kristen Schaal—GOING THE DISTANCE (2010, Nanette Burstein)
11.Anne Coesens—REPORTERS: SEASON 1&2 (2007-2009)
12.Noomi Rapace—THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO (2009, Neils Arden Oplev)
13.The leading actress of KONTHAN (2010, Witchupong Sukhavichai, 20 min)
14.Stephane Audran—THREE WOMEN...ONE SUMMER NIGHT (2005, Sébastien Grall)
15.Marianne Denicourt—REPORTERS: SEASON 2
16.The leading actress of ON THE ROAD (2010, Thepmanee Kittitawornkul, 22 min)
17.Elizabeth Shue—PIRANHA 3D (2010, Alexandre Aja)
18.Thekla Reuten—THE AMERICAN (2010, Anton Corbijn)
19.Linda Katunjaroen—RIVER OF NO RETURN (1987, Banjong Kosalwat)
20.Jeanne Balibar—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
21.Hélène Vincent—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
1.Dolruedee Jamraschai—SENZA SANGUE (2010, Saifah Tanthana, play)
2.Nualpanod Kianpakdee—PORNOGRAM (2010, Ninart Boonpothong, play)
3.Jiang Zhi—0.7% SALT (Jiang Zhi)
4.Pavinee Samakkabutr—OLD TIMES (2010, Atree Wanichtrakool, play)
5.Nathalie Richard—THREE WOMEN...ONE SUMMER NIGHT (2005, Sébastien Grall)
6.The leading actress of ON THE DAY THAT RAINCLOUDS STILL FLOAT BY (Pongpun Yunchevit)
7.The leading actress of PICNIC ON THE BATTLEFIELD (2010, Tianchai Isaradech, play)
8.Lakkana Wattanawongsiri—BROWN SUGAR: DESIRE (2010, Kittiyaporn Klangsurin)
9.Muriel Robin—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
10.Kristen Schaal—GOING THE DISTANCE (2010, Nanette Burstein)
11.Anne Coesens—REPORTERS: SEASON 1&2 (2007-2009)
12.Noomi Rapace—THE GIRL WITH THE DRAGON TATTOO (2009, Neils Arden Oplev)
13.The leading actress of KONTHAN (2010, Witchupong Sukhavichai, 20 min)
14.Stephane Audran—THREE WOMEN...ONE SUMMER NIGHT (2005, Sébastien Grall)
15.Marianne Denicourt—REPORTERS: SEASON 2
16.The leading actress of ON THE ROAD (2010, Thepmanee Kittitawornkul, 22 min)
17.Elizabeth Shue—PIRANHA 3D (2010, Alexandre Aja)
18.Thekla Reuten—THE AMERICAN (2010, Anton Corbijn)
19.Linda Katunjaroen—RIVER OF NO RETURN (1987, Banjong Kosalwat)
20.Jeanne Balibar—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
21.Hélène Vincent—MOURIR D'AIMER (2009, Josée Dayan)
Wednesday, September 22, 2010
DES GENS QUI PASSENT (2009, Alain Nahum, A++++++++++)
หนังเรื่องนี้ฉายทางช่อง TV5 MONDE ASIE เราชอบหนังเรื่องนี้มากเพราะว่า
1.มันทำให้นึกถึง PARIS BELONGS TO US (Jacques Rivette) เพราะหนังมีเนื้อหาเกี่ยวกับตัวละครที่อาจจะพัวพันกับองค์การลับหรือแผนสมคบคิดอะไรบางอย่าง เนื้อเรื่องของหนังมันเอื้อต่อการทำเป็นฟิล์มนัวหรือ thriller มากๆ แต่ทั้งหนังเรื่องนี้และหนังของรีแวตต์กลับพยายามหลีกเลี่ยงการเร้าอารมณ์แบบหนัง thriller ทั่วไป
2.หนังมีเนื้อหาเกี่ยวกับพระเอกที่พ่อของเขาหายสาบสูญไปอย่างลึกลับ และพระเอกก็ได้พบกับนางเอกที่เหมือนกับ femme fatale จากหนังฟิล์มนัวร์ ฉากหลังของเรื่องคือฝรั่งเศสในยุคที่กำลังเกิดสงครามแอลจีเรีย เราคิดว่าถ้าหากเป็นหนังปกติโดยทั่วไป เราจะเจอแค่ "พระเอก" หรือ "นางเอก" ที่ตกอยู่ในอันตรายจากองค์การลับแค่คนเดียว หรือจาก "องค์การลับ" แค่องค์การเดียว แต่ในหนังเรื่องนี้ ทั้งพระเอกและนางเอกต่างก็ตกอยู่ในอันตรายจากองค์การลับทั้งคู่ และองค์การลับสองแห่งนี้ก็อาจจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกันเลยด้วย แถมเมืองทั้งเมืองในหนังเรื่องนี้ยังตกอยู่ในอันตรายจากกลุ่มก่อความไม่สงบเพราะสงครามแอลจีเรียอีก ซึ่งความไม่สงบดังกล่าวก็อาจจะเกี่ยวข้องหรือไม่เกี่ยวข้องกับสององค์การลับข้างต้น ความมันส์ในหนังเรื่องนี้จึงทวีคูณมากกว่าหนังปกติเป็นหลายเท่า
3.ขณะที่เราดูหนังเรื่องนี้ เรารู้สึกว่าพระเอกของหนังเรื่องนี้พยายามจะทำตัวเป็นพระเอกของหนังโรแมนติก ที่พยายามจะหนีให้พ้นจาก conventions ต่างๆของหนังฟิล์มนัวร์, thriller หรือ conspiracy theory เพราะ motif ของหนังกลุ่มนี้พยายามจะทำลายชีวิตโรแมนติกของเขา
4.สิ่งที่ทำให้เรามอบ A++++++++++ ให้หนังเรื่องนี้เป็นเพราะตอนจบของหนังเรื่องนี้ ซึ่งทิ้งปริศนาไว้ให้เรามากมาย หนังสร้างปริศนาขึ้นมาประมาณ 10 อย่าง และจบลงด้วยการไม่เฉลยปริศนาอะไรเลย ซึ่งมันตรงกับชีวิตจริงของเรามากๆ ยกตัวอย่างเช่น จนป่านนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าใครวางระเบิดในปีใหม่ปี 2007 เป็นต้น
อันนี้เป็นคลิปจากหนังเรื่องนี้ โดยนางเอกในเรื่องนี้ทำให้เรานึกถึง Anna Karina ส่วนตัวประกอบหญิงในหนังเรื่องนี้ไว้ทรงผมที่ทำให้นึกถึง Delphine Seyrig ใน LAST YEAR AT MARIENBAD
http://www.youtube.com/watch?v=sSJXUpyeORM
1.มันทำให้นึกถึง PARIS BELONGS TO US (Jacques Rivette) เพราะหนังมีเนื้อหาเกี่ยวกับตัวละครที่อาจจะพัวพันกับองค์การลับหรือแผนสมคบคิดอะไรบางอย่าง เนื้อเรื่องของหนังมันเอื้อต่อการทำเป็นฟิล์มนัวหรือ thriller มากๆ แต่ทั้งหนังเรื่องนี้และหนังของรีแวตต์กลับพยายามหลีกเลี่ยงการเร้าอารมณ์แบบหนัง thriller ทั่วไป
2.หนังมีเนื้อหาเกี่ยวกับพระเอกที่พ่อของเขาหายสาบสูญไปอย่างลึกลับ และพระเอกก็ได้พบกับนางเอกที่เหมือนกับ femme fatale จากหนังฟิล์มนัวร์ ฉากหลังของเรื่องคือฝรั่งเศสในยุคที่กำลังเกิดสงครามแอลจีเรีย เราคิดว่าถ้าหากเป็นหนังปกติโดยทั่วไป เราจะเจอแค่ "พระเอก" หรือ "นางเอก" ที่ตกอยู่ในอันตรายจากองค์การลับแค่คนเดียว หรือจาก "องค์การลับ" แค่องค์การเดียว แต่ในหนังเรื่องนี้ ทั้งพระเอกและนางเอกต่างก็ตกอยู่ในอันตรายจากองค์การลับทั้งคู่ และองค์การลับสองแห่งนี้ก็อาจจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกันเลยด้วย แถมเมืองทั้งเมืองในหนังเรื่องนี้ยังตกอยู่ในอันตรายจากกลุ่มก่อความไม่สงบเพราะสงครามแอลจีเรียอีก ซึ่งความไม่สงบดังกล่าวก็อาจจะเกี่ยวข้องหรือไม่เกี่ยวข้องกับสององค์การลับข้างต้น ความมันส์ในหนังเรื่องนี้จึงทวีคูณมากกว่าหนังปกติเป็นหลายเท่า
3.ขณะที่เราดูหนังเรื่องนี้ เรารู้สึกว่าพระเอกของหนังเรื่องนี้พยายามจะทำตัวเป็นพระเอกของหนังโรแมนติก ที่พยายามจะหนีให้พ้นจาก conventions ต่างๆของหนังฟิล์มนัวร์, thriller หรือ conspiracy theory เพราะ motif ของหนังกลุ่มนี้พยายามจะทำลายชีวิตโรแมนติกของเขา
4.สิ่งที่ทำให้เรามอบ A++++++++++ ให้หนังเรื่องนี้เป็นเพราะตอนจบของหนังเรื่องนี้ ซึ่งทิ้งปริศนาไว้ให้เรามากมาย หนังสร้างปริศนาขึ้นมาประมาณ 10 อย่าง และจบลงด้วยการไม่เฉลยปริศนาอะไรเลย ซึ่งมันตรงกับชีวิตจริงของเรามากๆ ยกตัวอย่างเช่น จนป่านนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าใครวางระเบิดในปีใหม่ปี 2007 เป็นต้น
อันนี้เป็นคลิปจากหนังเรื่องนี้ โดยนางเอกในเรื่องนี้ทำให้เรานึกถึง Anna Karina ส่วนตัวประกอบหญิงในหนังเรื่องนี้ไว้ทรงผมที่ทำให้นึกถึง Delphine Seyrig ใน LAST YEAR AT MARIENBAD
http://www.youtube.com/watch?v=sSJXUpyeORM
Sunday, September 19, 2010
BOUQUET FOR BASHO (2010, Kunal Mehra, A+++++)
BOUQUET FOR BASHO (2010, Kunal Mehra, A+++++)
http://www.youtube.com/watch?v=f1ve63KX2nM
I would like to screen this film together with THE HIGH KUKUS (1973, James Broughton), BIRTH OF THE SEANEMA (2004, Sasithorn Ariyavicha), NO ONE AT THE SEA (Tossapol Boonsinsukh), PERU TIME (Chaloemkiat Saeyong), DREAM OF THE DEATH (Wiwat Lertwiwatwongsa)
I got to know BOUQUET FOR BASHO from http://unspokencinema.blogspot.com
http://www.youtube.com/watch?v=f1ve63KX2nM
I would like to screen this film together with THE HIGH KUKUS (1973, James Broughton), BIRTH OF THE SEANEMA (2004, Sasithorn Ariyavicha), NO ONE AT THE SEA (Tossapol Boonsinsukh), PERU TIME (Chaloemkiat Saeyong), DREAM OF THE DEATH (Wiwat Lertwiwatwongsa)
I got to know BOUQUET FOR BASHO from http://unspokencinema.blogspot.com
MY TIME WITH FRED KELEMEN
Fred Kelemen gave a Q&A session in Bangkok, Thailand, on November 8, 2007, after the audience had watched the recording of his stage play DESIRE (2001), which is adapted from DESIRE UNDER THE ELMS (แรงโลกีย์) (1924, Eugene O'Neill). The audience included Sonthaya Subyen, Morimart Radenahmad, Pathompong Manakitsomboon, Sumontha Suanpolrat (the stage actress in the Thai version of THE BITTER TEARS OF PETRA VON KANT), Thanes Noonmun (the co-author of 151 CINEMA), Wilaiwan Praejaroen (the director of THE ARTIST'S FATE), and Roger Tonge (the director of the BBC gay film TWO OF US (1988)). I'm not sure who recorded this clip, but I guess it's Phaisit Phanphruksachat.
Sonthaya gave me a one-hour clip of this Q&A session, but I don't know how to split this video files. So I can upload only the first fifteen minutes of this clip.
Sonthaya gave me a one-hour clip of this Q&A session, but I don't know how to split this video files. So I can upload only the first fifteen minutes of this clip.
Saturday, September 18, 2010
DARK SLEEP (2009, Teerani Siangsanoh, A+++++++++++++++)
THAI FILMS SEEN ON JULY 25, 2010
1.FUENG (THE UNDERGROUND OFFICE) (Teerani Siangsanoh + Wachara Gunha + Thani Thitiprawat, 28 min, A+++++++++++++++)
เฟื่อง (ธีรนิติ์ เสียงเสนาะ, วชร กัณหา, ธนิ ฐิติประวัติ)
http://celinejulie.blogspot.com/2010/07/fueng-2010-teeranit-siangsanoh-wachara.html
2.DARK SLEEP (Teerani Siangsanoh, 15 min, A+++++++++++++++)
เพียงหลับใหลในเงามืด (ธีรนิติ์ เสียงเสนาะ)
This is my comment in Thai on FUENG and DARK SLEEP:
http://www.youtube.com/watch?v=sIVqGu6SOrA
3.HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? (Pichet Smerchua, 25 min, A++++++++++)
เพื่อนรักเพื่อนร้าย (พิเชษ เสมอเชื้อ)
I'm not sure if this film is a mockumentary or a documentary. I want to compare it with PRE-ATTITUDE (2010, Panu Saeng-xuto, documentary, A+/A), because both films are about Thai queers. The differences between these two films are the main reasons why I worship HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS?.
I like it very much that HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? presents transsexual/transvestite and lesbian people in a very natural way. It doesn't try to treat these people with special respect like PRE-ATTITUDE. I think I prefer the way HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? treats queer people to the way PRE-ATTITUDE treats queer people. I don't know what the goal of HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? is. Maybe its goal is just to record some funny moments with queer friends. Whatever its goal is, I think this film is full of the beauty of life, the beauty of "human beings". This is the kind of queer films I want.
I think PRE-ATTITUDE is made with a very good intention. It wants to show the lives of interesting queers, including a respected village chief, and to treat some of them as if they are heroes or heroines. PRE-ATTITUDE is made for a noble goal, but the goal ends up draining the life, or the true beauty of life, out of the film. Everything in PRE-ATTITUDE seems to be made or selected to serve this goal. PRE-ATTITUDE may achieve its goal. But I prefer a film which shows us "something very human" like HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? to a film with a noble message like PRE-ATTITUDE, though I totally agree with the message of PRE-ATTITUDE. PRE-ATTITUDE is too goal-oriented for me that I feel the juice of the beauty of life, the beauty of human beings, has already been squeezed out of the film, just because this true beauty may distract the film from its goal.
The differences between HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? and PRE-ATTITUDE remind me of the fact that the kind of documentaries that I really like is MODERN LIFE (2008, Raymond Depardon, A++++++++++). I'm not sure what its goal is. Maybe its goal is to lament the old ways of living for farmers. But the most powerful scene in this film for me is the scene in which an old man stares silently into the camera for a long time. Does this scene contain any message? Does this scene correspond to my assumption about the goal of the film? Will the message of the film (if it has a message) be altered if this scene is cut out of the film? Maybe the message will not be altered, but the true power of this film will be much lessened if this scene is cut out of the film.
Some documentaries prefer to "observe and show". Other documentaries prefer to "tell". I prefer the first group of documentaries.
4.DARKEN SKY (Anuwat Upanun, 27 min, A++++++++++)
ฟ้าสีเทา (อนุวัต อุปนันท์)
5.DADDY (Wachara Kanha, 9 min, A+++++)
พ่อครับ ผมรักพ่อ (วชร กัณหา)
This film is very touching for me. It's about a father who has a very serious financial problem, but he tries as hard as he can to support his son. The film is semi-autobiographical. And the problem is not solved at the end of the film, because this film prefers to reflect real life than offer some fake pleasures to the viewers. The film successfully avoids being too melodramatic or tear-jerking. I prefer DADDY to such films as THE PURSUIT OF HAPPYNESS (2006, Gabriele Muccino, A).
I hate films which say, "You should love your daddy", partly because I almost have no knowledge about my own father. But DADDY doesn't send this message. DADDY says, "I love my own daddy", which implies that "what you think about your own daddy is none of my business." This is one of the reasons why I like DADDY very much.
I also want to add that I give B+ to DON'T FORGET TO HUG YOUR DAD! (กอดพ่อด้วยดิ) (2009, Pitak Ruangrojsin 3 min), because of my own personal reason stated above. I think DON'T FORGET TO HUG YOUR DAD! is a very effective film. It truly achieves its goal. The reason why I don't like it is just because its message contradicts with my own personal life. The film is good, but I just can't accept its message.
6.SOULMATE (Somkid Jaisri, 25 min, A+++++)
ฟากฟ้าที่เดียวดาย (สมคิด ใจศรี)
7.GROCERY, MY LOVE (Meathus Sirinawin, 14 min, A+++++)
มนต์รักร้านชำ (เมธัส ศิรินาวิน)
Meathus also directed YOU KILL MY GIRLFRIEND (2008, 10 min, A+++++).
The film is very puzzling for me. I don't understand what happens in this film at all. But it has many strong, impressive images/scenes, including the ones in which the heroine vomits blood, the one in which the hero throws away a bottle, and the one in which the hero bathes in a tub.
8.CREATIVE UNIVERSITY (Supanut Chaiglaharn, 21 min, A+++++)
มหาลัยสร้างสรรค์ (ศุภณัฐ ชัยกล้าหาญ)
9.M.A.M.A. (Katon Thammavijitdej + Chonlasit Upanigkit + Jarupat Lorissaratrakool, 18 min, A+++++)
มาม่าใส่ไข่ (กตัณณ์ ธรรมวิจิตเดช, จารุภัทร ล้ออิสระตระกูล, ชลสิทธิ์ อุปนิกขิต)
This film pokes fun at some characteristics often found in arthouse films, namely emotionless faces, eventless scenes, silent staring into the camera, slow-moving activities, and activities which may or may not have deep meanings. The funniest scene in this film is the one in which a character "moves" into the kitchen by twisting his legs in a strange way for no reasons at all.
10.FILMNIMATIQUE (Natthanai Lertpreechapakdee, 28 min, A+)
มายายนตร์ (ณัฐนัย เลิศปรีชาภักดี)
11.THE LATENT IMAGE (2010, Phassarawin Kulsomboon, documentary, 69 min, A+)
ภาพซ่อนเร้น (พัศรวินทน์ กุลสมบูรณ์)
12.BLACK AND WHITE (Wachara Kanha, 12 min, A+)
มนุษยธรรม (วชร กัณหา)
This film is adapted from a short story by Win Leowarin. What I like very much in this film is that it tells the story by voiceover all through the film, while it also shows very impressive images at the same time. If I remember it correctly, my most favorite image in this film is the image of a wall with some broken glasses on it. The broken glasses reflect the sunlight very beautifully.
13.MY FATHER'S ABSENCE ON FATHER'S DAY (Prempapat Plittapolkarnpim, 7 min, A+)
พ่อไม่มาในวันพ่อ (เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์)
I like the ending of this film very much. It doesn't end by having a father atone for his sin for neglecting his child or something like that. The father is really absent in this film. I'm not sure what the ending of this film means. But I believe that if your father doesn't care for you, you should just stop expecting him to care for you. Your happiness doesn't have to depend on whether your father will be there for you or not. The presence of your father is not necessary. The presence of your father is not important at all. The cause of the unhappiness is not the fact that "your father is not there". The cause of the unhappiness is the fact that "you expect your father to be there". If you just don't expect it, you can be truly happy. The ending of this film may not send this message, but at least it doesn't obviously contradict my belief. That's why I like it very much.
14.PORTRAIT (Wiwat Lertwiwatwongsa, 5 min, A+)
ภาพเหมือน (วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา)
http://www.youtube.com/watch?v=RDRBQOuMB8w
15.LA LUNAR (Wiwat Lertwiwatwongsa, 8 min, A+)
เพ็ญ (วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา)
http://www.youtube.com/watch?v=4imFaYg-oDY
Wachara Kanha likes this film very much.
16.DAD IS DEAD (2009, Dhan Lhaow, 15 min, A+)
พ่อมึงตาย (ธัญ เปลวเทียนยิ่งทวี)
This is the second time I watched this film, and I like it much more than the first time, because this time it has subtitles. Some jokes in this film depend on choices of words, so if you don't understand what the characters are talking about, you may not understand the jokes. My most favorite scene in this film is the one in which a character (Alwa Ritsila) tries to have sex with a building by rubbing his penis against a wall.
This film also uses "unintelligible characters" in its subtitles from time to time. It is the third Thai film that I know which employs this technique. The other two films are BIRTH OF THE SEANEMA (2004, Sasithorn Ariyavicha, A+++++++++++++++), and PERU TIME (2008, Chaloemkiat Saeyong, 18 min, A++++++++++).
17.HUMANITY (Chotika Parinayok, 15 min, A+)
มนุษยธรรม (โชติกา ปริณายก)
Is this film directed by a female director? This film tells the same story as BLACK AND WHITE (Wachara Kanha). The main thing that I like in this film, which is not found in BLACK AND WHITE, is the desirable cop, and the film chooses to end by fulfilling the desire of the audience who likes this cop. Hahaha.
18.THE KILLER (2010, Itthiphon Muangkaeo, 12 min, A+)
มือปืน (อิทธิพล เมืองแก้ว)
19.YESTERDAY ONCE MORE (2010, Jirat Sompakdee, 12 min, A+/A)
เมื่อวานอีกครั้ง (จิรัฎฐ์ สมภักดี)
20.EMOTION CHANGE (2010, Panitarn Boontarig, 6 min, A)
เพราะอารมณ์เปลี่ยนแปลงบ่อย (ปณิธาน บุณฑริก)
I like the way the hero says something at the end of the film very much. I think it is really like the way Thai teenagers nowadays speak. The hero of this film doesn't look like a hero at all. He looks very ordinary. And that's the main thing I like in this film.
21.EMOTION (2009, Pasinee Jiratananun, 6 min, A)
มนุษย์ (ภาส์สิณี จิรธนานันท์)
22.NEIGHBOR (2010, Tharnvimon Onpapril, 8 min, A)
เพื่อนบ้าน (ธารวิมล อ่อนพาปลิว)
23.FOR (2010, Panja Saitong, 10 min, A)
เพื่อ (ปัญจะ สายทอง)
24.FAREDA (Pi-eye Jamjan, 30 min, A/A-)
ฟารีดา (พิอ้าย แจ่มจันทร์)
I think this film is very well-made, though it is a little bit too melodramatic for me. I think it should be screened together with DIALOGUE ABOUT GOD (2010, M Fazrie Permana, Indonesia), and 0.29S (2005, Boonchai Kanlayasiri, 15 min), which also deal with a reluctant terrorist, though both DIALOGUE ABOUT GOD and 0.29S can avoid being too melodramatic.
You can watch FAREDA here:
http://www.youtube.com/watch?v=_v3JunGi6sI
25.ENOUGH (2010, Prajak Suya, animation, 2 min, A-)
เพียงรู้จักพอ (ประจักษ์ สุยะ)
I think the film is too fast for me to understand it.
26.FUNERAL (2010, Pirun Anusuriya, 4 min, A-)
พิธีศพคุณยายสลับ นาคเนียม (พิรุณ อนุสุริยา)
Pirun also directed THE PASSION OF FRESHY (2008, 11 min, A+)
-----------------------------------
An image from GROCERY, MY LOVE
1.FUENG (THE UNDERGROUND OFFICE) (Teerani Siangsanoh + Wachara Gunha + Thani Thitiprawat, 28 min, A+++++++++++++++)
เฟื่อง (ธีรนิติ์ เสียงเสนาะ, วชร กัณหา, ธนิ ฐิติประวัติ)
http://celinejulie.blogspot.com/2010/07/fueng-2010-teeranit-siangsanoh-wachara.html
2.DARK SLEEP (Teerani Siangsanoh, 15 min, A+++++++++++++++)
เพียงหลับใหลในเงามืด (ธีรนิติ์ เสียงเสนาะ)
This is my comment in Thai on FUENG and DARK SLEEP:
http://www.youtube.com/watch?v=sIVqGu6SOrA
3.HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? (Pichet Smerchua, 25 min, A++++++++++)
เพื่อนรักเพื่อนร้าย (พิเชษ เสมอเชื้อ)
I'm not sure if this film is a mockumentary or a documentary. I want to compare it with PRE-ATTITUDE (2010, Panu Saeng-xuto, documentary, A+/A), because both films are about Thai queers. The differences between these two films are the main reasons why I worship HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS?.
I like it very much that HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? presents transsexual/transvestite and lesbian people in a very natural way. It doesn't try to treat these people with special respect like PRE-ATTITUDE. I think I prefer the way HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? treats queer people to the way PRE-ATTITUDE treats queer people. I don't know what the goal of HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? is. Maybe its goal is just to record some funny moments with queer friends. Whatever its goal is, I think this film is full of the beauty of life, the beauty of "human beings". This is the kind of queer films I want.
I think PRE-ATTITUDE is made with a very good intention. It wants to show the lives of interesting queers, including a respected village chief, and to treat some of them as if they are heroes or heroines. PRE-ATTITUDE is made for a noble goal, but the goal ends up draining the life, or the true beauty of life, out of the film. Everything in PRE-ATTITUDE seems to be made or selected to serve this goal. PRE-ATTITUDE may achieve its goal. But I prefer a film which shows us "something very human" like HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? to a film with a noble message like PRE-ATTITUDE, though I totally agree with the message of PRE-ATTITUDE. PRE-ATTITUDE is too goal-oriented for me that I feel the juice of the beauty of life, the beauty of human beings, has already been squeezed out of the film, just because this true beauty may distract the film from its goal.
The differences between HOW TO CAST MY DEAR FRIENDS? and PRE-ATTITUDE remind me of the fact that the kind of documentaries that I really like is MODERN LIFE (2008, Raymond Depardon, A++++++++++). I'm not sure what its goal is. Maybe its goal is to lament the old ways of living for farmers. But the most powerful scene in this film for me is the scene in which an old man stares silently into the camera for a long time. Does this scene contain any message? Does this scene correspond to my assumption about the goal of the film? Will the message of the film (if it has a message) be altered if this scene is cut out of the film? Maybe the message will not be altered, but the true power of this film will be much lessened if this scene is cut out of the film.
Some documentaries prefer to "observe and show". Other documentaries prefer to "tell". I prefer the first group of documentaries.
4.DARKEN SKY (Anuwat Upanun, 27 min, A++++++++++)
ฟ้าสีเทา (อนุวัต อุปนันท์)
5.DADDY (Wachara Kanha, 9 min, A+++++)
พ่อครับ ผมรักพ่อ (วชร กัณหา)
This film is very touching for me. It's about a father who has a very serious financial problem, but he tries as hard as he can to support his son. The film is semi-autobiographical. And the problem is not solved at the end of the film, because this film prefers to reflect real life than offer some fake pleasures to the viewers. The film successfully avoids being too melodramatic or tear-jerking. I prefer DADDY to such films as THE PURSUIT OF HAPPYNESS (2006, Gabriele Muccino, A).
I hate films which say, "You should love your daddy", partly because I almost have no knowledge about my own father. But DADDY doesn't send this message. DADDY says, "I love my own daddy", which implies that "what you think about your own daddy is none of my business." This is one of the reasons why I like DADDY very much.
I also want to add that I give B+ to DON'T FORGET TO HUG YOUR DAD! (กอดพ่อด้วยดิ) (2009, Pitak Ruangrojsin 3 min), because of my own personal reason stated above. I think DON'T FORGET TO HUG YOUR DAD! is a very effective film. It truly achieves its goal. The reason why I don't like it is just because its message contradicts with my own personal life. The film is good, but I just can't accept its message.
6.SOULMATE (Somkid Jaisri, 25 min, A+++++)
ฟากฟ้าที่เดียวดาย (สมคิด ใจศรี)
7.GROCERY, MY LOVE (Meathus Sirinawin, 14 min, A+++++)
มนต์รักร้านชำ (เมธัส ศิรินาวิน)
Meathus also directed YOU KILL MY GIRLFRIEND (2008, 10 min, A+++++).
The film is very puzzling for me. I don't understand what happens in this film at all. But it has many strong, impressive images/scenes, including the ones in which the heroine vomits blood, the one in which the hero throws away a bottle, and the one in which the hero bathes in a tub.
8.CREATIVE UNIVERSITY (Supanut Chaiglaharn, 21 min, A+++++)
มหาลัยสร้างสรรค์ (ศุภณัฐ ชัยกล้าหาญ)
9.M.A.M.A. (Katon Thammavijitdej + Chonlasit Upanigkit + Jarupat Lorissaratrakool, 18 min, A+++++)
มาม่าใส่ไข่ (กตัณณ์ ธรรมวิจิตเดช, จารุภัทร ล้ออิสระตระกูล, ชลสิทธิ์ อุปนิกขิต)
This film pokes fun at some characteristics often found in arthouse films, namely emotionless faces, eventless scenes, silent staring into the camera, slow-moving activities, and activities which may or may not have deep meanings. The funniest scene in this film is the one in which a character "moves" into the kitchen by twisting his legs in a strange way for no reasons at all.
10.FILMNIMATIQUE (Natthanai Lertpreechapakdee, 28 min, A+)
มายายนตร์ (ณัฐนัย เลิศปรีชาภักดี)
11.THE LATENT IMAGE (2010, Phassarawin Kulsomboon, documentary, 69 min, A+)
ภาพซ่อนเร้น (พัศรวินทน์ กุลสมบูรณ์)
12.BLACK AND WHITE (Wachara Kanha, 12 min, A+)
มนุษยธรรม (วชร กัณหา)
This film is adapted from a short story by Win Leowarin. What I like very much in this film is that it tells the story by voiceover all through the film, while it also shows very impressive images at the same time. If I remember it correctly, my most favorite image in this film is the image of a wall with some broken glasses on it. The broken glasses reflect the sunlight very beautifully.
13.MY FATHER'S ABSENCE ON FATHER'S DAY (Prempapat Plittapolkarnpim, 7 min, A+)
พ่อไม่มาในวันพ่อ (เปรมปพัทธ ผลิตผลการพิมพ์)
I like the ending of this film very much. It doesn't end by having a father atone for his sin for neglecting his child or something like that. The father is really absent in this film. I'm not sure what the ending of this film means. But I believe that if your father doesn't care for you, you should just stop expecting him to care for you. Your happiness doesn't have to depend on whether your father will be there for you or not. The presence of your father is not necessary. The presence of your father is not important at all. The cause of the unhappiness is not the fact that "your father is not there". The cause of the unhappiness is the fact that "you expect your father to be there". If you just don't expect it, you can be truly happy. The ending of this film may not send this message, but at least it doesn't obviously contradict my belief. That's why I like it very much.
14.PORTRAIT (Wiwat Lertwiwatwongsa, 5 min, A+)
ภาพเหมือน (วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา)
http://www.youtube.com/watch?v=RDRBQOuMB8w
15.LA LUNAR (Wiwat Lertwiwatwongsa, 8 min, A+)
เพ็ญ (วิวัฒน์ เลิศวิวัฒน์วงศา)
http://www.youtube.com/watch?v=4imFaYg-oDY
Wachara Kanha likes this film very much.
16.DAD IS DEAD (2009, Dhan Lhaow, 15 min, A+)
พ่อมึงตาย (ธัญ เปลวเทียนยิ่งทวี)
This is the second time I watched this film, and I like it much more than the first time, because this time it has subtitles. Some jokes in this film depend on choices of words, so if you don't understand what the characters are talking about, you may not understand the jokes. My most favorite scene in this film is the one in which a character (Alwa Ritsila) tries to have sex with a building by rubbing his penis against a wall.
This film also uses "unintelligible characters" in its subtitles from time to time. It is the third Thai film that I know which employs this technique. The other two films are BIRTH OF THE SEANEMA (2004, Sasithorn Ariyavicha, A+++++++++++++++), and PERU TIME (2008, Chaloemkiat Saeyong, 18 min, A++++++++++).
17.HUMANITY (Chotika Parinayok, 15 min, A+)
มนุษยธรรม (โชติกา ปริณายก)
Is this film directed by a female director? This film tells the same story as BLACK AND WHITE (Wachara Kanha). The main thing that I like in this film, which is not found in BLACK AND WHITE, is the desirable cop, and the film chooses to end by fulfilling the desire of the audience who likes this cop. Hahaha.
18.THE KILLER (2010, Itthiphon Muangkaeo, 12 min, A+)
มือปืน (อิทธิพล เมืองแก้ว)
19.YESTERDAY ONCE MORE (2010, Jirat Sompakdee, 12 min, A+/A)
เมื่อวานอีกครั้ง (จิรัฎฐ์ สมภักดี)
20.EMOTION CHANGE (2010, Panitarn Boontarig, 6 min, A)
เพราะอารมณ์เปลี่ยนแปลงบ่อย (ปณิธาน บุณฑริก)
I like the way the hero says something at the end of the film very much. I think it is really like the way Thai teenagers nowadays speak. The hero of this film doesn't look like a hero at all. He looks very ordinary. And that's the main thing I like in this film.
21.EMOTION (2009, Pasinee Jiratananun, 6 min, A)
มนุษย์ (ภาส์สิณี จิรธนานันท์)
22.NEIGHBOR (2010, Tharnvimon Onpapril, 8 min, A)
เพื่อนบ้าน (ธารวิมล อ่อนพาปลิว)
23.FOR (2010, Panja Saitong, 10 min, A)
เพื่อ (ปัญจะ สายทอง)
24.FAREDA (Pi-eye Jamjan, 30 min, A/A-)
ฟารีดา (พิอ้าย แจ่มจันทร์)
I think this film is very well-made, though it is a little bit too melodramatic for me. I think it should be screened together with DIALOGUE ABOUT GOD (2010, M Fazrie Permana, Indonesia), and 0.29S (2005, Boonchai Kanlayasiri, 15 min), which also deal with a reluctant terrorist, though both DIALOGUE ABOUT GOD and 0.29S can avoid being too melodramatic.
You can watch FAREDA here:
http://www.youtube.com/watch?v=_v3JunGi6sI
25.ENOUGH (2010, Prajak Suya, animation, 2 min, A-)
เพียงรู้จักพอ (ประจักษ์ สุยะ)
I think the film is too fast for me to understand it.
26.FUNERAL (2010, Pirun Anusuriya, 4 min, A-)
พิธีศพคุณยายสลับ นาคเนียม (พิรุณ อนุสุริยา)
Pirun also directed THE PASSION OF FRESHY (2008, 11 min, A+)
-----------------------------------
An image from GROCERY, MY LOVE
Thursday, September 16, 2010
THAI FILM WISH LIST
THAI FILM WISH LIST:
1.RESIST (2009, Teerani Siangsanoh, 54m)
2.THE REVENGE OF THE PESTLE สากกะเบือล้างแค้น (2009, Weerasak Suyala, 11 m)
3.EARLY RETIRED (2007, Thakoon Khempunya, 46m)
4.BLACK SHADOW นินจาเงา (2007, Wissanukorn Suwannasri, 54m)
5.SIDE LINE คนลิขิตดาว (2006, Teera Prachumkong, 56m)
6.XEROX STORY เรื่องถ่ายเอกสาร (2005, Tanatchai Bandasak, 12m)
7.MY MYSELF...AND I (2005, Vasin Sriwattanathumma, 37m)
8.ZEN GO เซน โกะ (2004, Tanawat Tangtong + Udomklang Wattanapannikorn, 30m)
9.THE PEN OF TEACHER ONEPEN ปากกาของครูวันเพ็ญ (2003, Tossapol Boonsinsukh, 46min)
10.REAL DOLL (2002, Jaturapat Bejrananda, 27min)
11.CHABA ชบาเพ้อ (2000, Janchai Maleesuthikul, 20min)
12.SHOPPING IN THE NIGHT (1999, Phonthep Sriwarakan, 11min)
13.GOOD MAN คนดี (1998, Taweewat Wantha, 37min)
14.AFTER MIDNIGHT กลางดึก (1996, Boonsong Nakphoo, 37min)
15.STILLNESS IN TIME (1996, Jibby Yunibandhu, 14min)
The 14th Thai Short Film and Video Festival ended early this month. I regret it very much that I didn't see many films this year. Actually I didn't see many many Thai films which were made in the past 15 years. If I could turn back time, I would try to see many Thai films, including the films in the list above.
เรื่องย่อจากสูจิบัตรเทศกาล
SYNOPSIS
1.RESIST
กลุ่มต้านทาน ต่อต้าน กลุ่มเพื่อนที่ต่างดิ้นรนบนถนน มิตรภาพ อาชีพ ความรัก ความฝัน ความว่างเปล่า
2.สากกะเบือล้างแค้น
สองพี่น้องกับการทำหนังสั้น
3.EARLY RETIRED
สารคดีค้นหาความหมายของชีวิต เมื่อป๊อปเชื่อมาตลอดว่าชีวิตจะมีความหมาย ต้องได้ทำสิ่งที่เรารัก แต่ป๊อปไม่เคยได้ทำสิ่งนั้นเลย ผิดกับพ่อที่ได้ทำมาตลอด แต่จู่ๆพ่อก็เลิกที่จะทำในสิ่งที่รักโดยการเออรี่รีไทร์จากงาน
4.นินจาเงา
นินจาเงาได้รับคำสั่งจากอาจารย์ให้ไปจัดการกับ 2 นินจาศิษย์ทรยศ
5.คนลิขิตดาว
อาคมได้รับมอบหมายให้ทำลายศพก่อนที่จะฟื้นคืนชีพ แต่ทำไม่สำเร็จ ศพฟื้นขึ้นมาและไปหาแสงหล้าเพื่อดื่มเลือดของเธอ อาชาต้องตามอาคมกลับมาทำลายศพให้สำเร็จให้ได้
6.XEROX STORY
It is about a last life of a xerox machine controller.
7.MY MYSELF...AND I
หนังของตัวเอง โดยตัวเอง เพื่อตัวเอง ...ที่คนทำไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยสักอย่าง กระบวนการและขั้นตอนต่างๆมาจากการยืมแทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะยืมอุปกรณ์มาถ่ายทำ ตลอดจนยืมมือมาช่วยเหลือเอื้อเฟื้อ มันเป็นหนังว่าด้วยการออกเดินทางอันไม่เดียงสาและขาดสาระของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ...เมื่อมีแรงบันดาลใจเกิดขึ้น เขาจึงบันทึกประสบการณ์การเดินทางอันไร้ทิศทางนี้ด้วยรูปแบบกึ่งสารคดี (ที่จริง มีเพียงเสี้ยวส่วนของความเป็นสารคดีฉาบเจืออยู่เพียงน้อยนิดเท่านั้น แต่เขายังคงยืนยันว่ามันเป็นสารคดี!?)
8.เซน โกะ
นักเล่นหมากล้อม (โกะ) หนุ่ม ผู้หมดความท้าทายในชีวิตการเล่นหมากล้อม แต่เมื่อได้พบและเล่นหมากล้อมกับบุรุษหนุ่มผู้ลึกลับ ซึ่งมีพฤติกรรมคล้ายปีศาจ และฝีมือการเล่นอันพิสดาร ทำให้เขาได้สัมผัสกับปรัชญาแห่งการใช้ชีวิต และยังเปิดเผยถึงสาเหตุที่แท้จริงของการที่เขาคิดหันหลังให้วงการ
9.ปากกาของครูวันเพ็ญ
เรื่องของความรักที่ถูกมองกันคนละแบบ ก่อให้เกิดเป็นความสับสน ซับซ้อน ผิดหวัง ผลลัพธ์คือความเจ็บปวดที่คนอื่นคงไม่มีทางเข้าใจเขาทั้งสองคนได้
10.REAL DOLL
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการเอาร่างกายเธอแลกกับบางสิ่ง
11.ชบาเพ้อ
เป็นการถ่ายทอดเรื่องราวเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับปัญหาในช่วงหนึ่งของชีวิต
12.SHOPPING IN THE NIGHT
He is heart-broken, so he decides to die.
13.GOOD MAN
เมื่อขโมยกลายเป็นคนดี
14.AFTER MIDNIGHT
คืนหนึ่ง...ชายหนุ่มสามคนนัดสังสรรค์กัน แล้วเล่าประสบการณ์บางอย่างสู่กันฟัง ครั้นฟ้าสาง...ทั้งสามไม่อาจมองหน้ากันได้อีก
15.STILLNESS IN TIME
A fragment of childhood memory; a combination of fantasy and reality
1.RESIST (2009, Teerani Siangsanoh, 54m)
2.THE REVENGE OF THE PESTLE สากกะเบือล้างแค้น (2009, Weerasak Suyala, 11 m)
3.EARLY RETIRED (2007, Thakoon Khempunya, 46m)
4.BLACK SHADOW นินจาเงา (2007, Wissanukorn Suwannasri, 54m)
5.SIDE LINE คนลิขิตดาว (2006, Teera Prachumkong, 56m)
6.XEROX STORY เรื่องถ่ายเอกสาร (2005, Tanatchai Bandasak, 12m)
7.MY MYSELF...AND I (2005, Vasin Sriwattanathumma, 37m)
8.ZEN GO เซน โกะ (2004, Tanawat Tangtong + Udomklang Wattanapannikorn, 30m)
9.THE PEN OF TEACHER ONEPEN ปากกาของครูวันเพ็ญ (2003, Tossapol Boonsinsukh, 46min)
10.REAL DOLL (2002, Jaturapat Bejrananda, 27min)
11.CHABA ชบาเพ้อ (2000, Janchai Maleesuthikul, 20min)
12.SHOPPING IN THE NIGHT (1999, Phonthep Sriwarakan, 11min)
13.GOOD MAN คนดี (1998, Taweewat Wantha, 37min)
14.AFTER MIDNIGHT กลางดึก (1996, Boonsong Nakphoo, 37min)
15.STILLNESS IN TIME (1996, Jibby Yunibandhu, 14min)
The 14th Thai Short Film and Video Festival ended early this month. I regret it very much that I didn't see many films this year. Actually I didn't see many many Thai films which were made in the past 15 years. If I could turn back time, I would try to see many Thai films, including the films in the list above.
เรื่องย่อจากสูจิบัตรเทศกาล
SYNOPSIS
1.RESIST
กลุ่มต้านทาน ต่อต้าน กลุ่มเพื่อนที่ต่างดิ้นรนบนถนน มิตรภาพ อาชีพ ความรัก ความฝัน ความว่างเปล่า
2.สากกะเบือล้างแค้น
สองพี่น้องกับการทำหนังสั้น
3.EARLY RETIRED
สารคดีค้นหาความหมายของชีวิต เมื่อป๊อปเชื่อมาตลอดว่าชีวิตจะมีความหมาย ต้องได้ทำสิ่งที่เรารัก แต่ป๊อปไม่เคยได้ทำสิ่งนั้นเลย ผิดกับพ่อที่ได้ทำมาตลอด แต่จู่ๆพ่อก็เลิกที่จะทำในสิ่งที่รักโดยการเออรี่รีไทร์จากงาน
4.นินจาเงา
นินจาเงาได้รับคำสั่งจากอาจารย์ให้ไปจัดการกับ 2 นินจาศิษย์ทรยศ
5.คนลิขิตดาว
อาคมได้รับมอบหมายให้ทำลายศพก่อนที่จะฟื้นคืนชีพ แต่ทำไม่สำเร็จ ศพฟื้นขึ้นมาและไปหาแสงหล้าเพื่อดื่มเลือดของเธอ อาชาต้องตามอาคมกลับมาทำลายศพให้สำเร็จให้ได้
6.XEROX STORY
It is about a last life of a xerox machine controller.
7.MY MYSELF...AND I
หนังของตัวเอง โดยตัวเอง เพื่อตัวเอง ...ที่คนทำไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยสักอย่าง กระบวนการและขั้นตอนต่างๆมาจากการยืมแทบทั้งสิ้น ไม่ว่าจะยืมอุปกรณ์มาถ่ายทำ ตลอดจนยืมมือมาช่วยเหลือเอื้อเฟื้อ มันเป็นหนังว่าด้วยการออกเดินทางอันไม่เดียงสาและขาดสาระของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ...เมื่อมีแรงบันดาลใจเกิดขึ้น เขาจึงบันทึกประสบการณ์การเดินทางอันไร้ทิศทางนี้ด้วยรูปแบบกึ่งสารคดี (ที่จริง มีเพียงเสี้ยวส่วนของความเป็นสารคดีฉาบเจืออยู่เพียงน้อยนิดเท่านั้น แต่เขายังคงยืนยันว่ามันเป็นสารคดี!?)
8.เซน โกะ
นักเล่นหมากล้อม (โกะ) หนุ่ม ผู้หมดความท้าทายในชีวิตการเล่นหมากล้อม แต่เมื่อได้พบและเล่นหมากล้อมกับบุรุษหนุ่มผู้ลึกลับ ซึ่งมีพฤติกรรมคล้ายปีศาจ และฝีมือการเล่นอันพิสดาร ทำให้เขาได้สัมผัสกับปรัชญาแห่งการใช้ชีวิต และยังเปิดเผยถึงสาเหตุที่แท้จริงของการที่เขาคิดหันหลังให้วงการ
9.ปากกาของครูวันเพ็ญ
เรื่องของความรักที่ถูกมองกันคนละแบบ ก่อให้เกิดเป็นความสับสน ซับซ้อน ผิดหวัง ผลลัพธ์คือความเจ็บปวดที่คนอื่นคงไม่มีทางเข้าใจเขาทั้งสองคนได้
10.REAL DOLL
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการเอาร่างกายเธอแลกกับบางสิ่ง
11.ชบาเพ้อ
เป็นการถ่ายทอดเรื่องราวเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ต้องเผชิญกับปัญหาในช่วงหนึ่งของชีวิต
12.SHOPPING IN THE NIGHT
He is heart-broken, so he decides to die.
13.GOOD MAN
เมื่อขโมยกลายเป็นคนดี
14.AFTER MIDNIGHT
คืนหนึ่ง...ชายหนุ่มสามคนนัดสังสรรค์กัน แล้วเล่าประสบการณ์บางอย่างสู่กันฟัง ครั้นฟ้าสาง...ทั้งสามไม่อาจมองหน้ากันได้อีก
15.STILLNESS IN TIME
A fragment of childhood memory; a combination of fantasy and reality
FAVORITE THAI SHORT FILMS WITH GHOSTS
FAVORITE THAI SHORT FILMS WITH GHOSTS
(The list below is made in response to a request from Merveillesxx.)
In alphabetical order
1.THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY (2007, Prap Boonpan, 29 min)
ความลักลั่นของงานรื่นเริง (ปราปต์ บุนปาน)
2.BEHIND THE SCENE (2006, Rachanon Taweephol, 13 min)
เบื้องหลังความสำเร็จ (2006, 13 min, ระชานนท์ ทวีผล)
3.THE BLACK BMW (2010, Suppanut Chaigahan, 14 min)
THE BLACK BMW (ศุภณัฐ ชัยกล้าหาญ)
4. BOX (2004, Manussa Vorasingha + Paradorn Vesurai, 15 min)
BOX (2004, 15 min, มานุสส วรสิงห์, ภราดร เวศอุรัย)
5.CABBELIST (2000, Mes Yimsomboon, 30 min)
หมอผี: หาญสู้ผีนรก (เมษ ยิ้มสมบูรณ์)
6.A COMPANION (1996, Supajit Singhapong, 9 min)
เพื่อนร่วมทาง (ศุภจิต สิงหพงษ์)
I think this can be called a ghost film, though the ghost here may be just an imagination of a character.
7.DARK FOREIGNER (2008, Satit Khongsuk, 30 min)
มฤตยูเงามรณะ (2008, 30 min, สถิตย์ คงสุข)
8.DARK WAY (2010, Gorragod Nonkukedkong, 20 min)
ทางอับแสง (2010, 20 min, กรกฎ โนนคู่เขตโขง)
http://www.youtube.com/watch?v=7kCRwObVu1k
9.DONG ROK FAH (2001, Chookiat Sakveerakul, 30 min)
ดงรกฟ้า (ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล)
10. EYE (2010, Tawee Nuipree + Rossukon Suthiwong, 21 min)
ตาสว่าง (2010, 21 min, ทวี นุ้ยปรี, รสสุคนธ์ สุทธิวงษ์)
11.THE GHOST GAME (2010, Wanitchapong Sittikornwanit, animation, 3 min)
เกมหลอน ซ่อนวิญญาณ (วนิชพงศ์ สิทธิกรวณิช)
12.HEAVEN (2009, Nattawut Poonpiriya, 9 min)
สวรรค์ (นัฐวุฒิ พูนพิริยะ)
13. HOME ALONE (2005, Noppadol Sunetha, 5 min)
HOME ALONE (2005, 5 min, นภดล สุเนต์ตา)
http://www.youtube.com/watch?v=-DxF2tl9XAo&feature=player_embedded
14. IN BROAD DAYLIGHT (2003, Taryart Datsathean + Phisan Sangjan, 10 min)
กลางวันแสกๆ (2003, 10 min, ทายาท เดชเสถียร, พิศาล แสงจันทร์)
15.KNOCK KNOCK (2009, Puripant Ruchikachorn + Vacin Lawatanatrakul, 6 min)
ก๊อก ก๊อก
I can't remember exactly if this film has a ghost or not.
16. THE LAST TAPE (2009, Prasertsak Roongroj, 30 min)
THE LAST TAPE (2009, 30 min, ประเสริฐศักดิ์ รุ่งโรจน์)
17.LITTLE ANGEL (2007, Kitisak Koonpetch, 22 min)
LITTLE ANGEL (กิติศักดิ์ ขุนเพชร)
18.MAE NAK (1997, Pimpaka Towira, 33 min)
แม่นาค (พิมพกา โตวิระ)
19.NEED 3 STORY (HAUNTED HOUSE) (2010, Jinna Rujisenee, 50 min)
อยากเห็นผี 3 story ตอนบ้านสยอง (2010, 50 min, จิณณะ รุจิเสนีย์)
20.NEED 3 STORY (MANIAC) (2009, Jinna Rujisenee, 38 min)
อยากเห็นผี 3 story ตอนผู้อยู่ข้างกาย (2009, 38 min, จิณณะ รุจิเสนีย์)
21.NONTHABURI (2009, Vacin Lawatanatrakul + Puripant Ruchikachorn, 7 min)
นนทบุรี (2009, 7 min, วาสิน หล่อวัฒนตระกูล, ภูริพันธุ์ รุจิขจร)
22.PHEE NANO (2007, Thitiwat Dumrak, animation, 10 min)
ผีนาโน (ธิติวัฒน์ ดำรักษ์)
23.THE PEN (2008, Weerasak Suyala, 60 min)
เกมผีปากกา (วีระศักดิ์ สุยะลา)
24.QUESTION OF LIFE (2010, Eisaraphong Kraichingrit, 31 min)
เรื่องเล่า สายน้ำ และความตาย (อิศรพงษ์ ไกรชิงฤทธิ์)
I can't remember exactly if this film has a ghost or not, but it has the atmosphere of a ghost film.
25.REMEMBER (2008, Tossaporn Riantong, 28 min)
จำ (ทศพร เหรียญทอง)
I can't remember exactly if this film has a ghost or not.
26.THE RETURN (2008, Tulapop Saenjaroen, 5 min)
27.THE SCHOOL 2 (2005, Sompop Metasatitsok, 51 min)
โรงเรียนสยองขวัญ (2005, 51 min, สมภพ เมธาสถิตสุข)
28.3 REQUEST (2010, Songpon Hompana, 20 min)
3 พร (ทรงพล หอมพนา)
29.TONIGHT STORY (2010, Teera Prachumkong, 13 min)
เรื่องเล่า...คืนนี้ (ธีระ ประชุมของ)
30.WE WILL FORGET IT AGAIN (2010, Napat Treepalawisetkun, 9 min)
แล้วเราจะลืมมันอีกครั้ง (ณพรรธน์ ตรีผลาวิเศษกุล)
(The list below is made in response to a request from Merveillesxx.)
In alphabetical order
1.THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY (2007, Prap Boonpan, 29 min)
ความลักลั่นของงานรื่นเริง (ปราปต์ บุนปาน)
2.BEHIND THE SCENE (2006, Rachanon Taweephol, 13 min)
เบื้องหลังความสำเร็จ (2006, 13 min, ระชานนท์ ทวีผล)
3.THE BLACK BMW (2010, Suppanut Chaigahan, 14 min)
THE BLACK BMW (ศุภณัฐ ชัยกล้าหาญ)
4. BOX (2004, Manussa Vorasingha + Paradorn Vesurai, 15 min)
BOX (2004, 15 min, มานุสส วรสิงห์, ภราดร เวศอุรัย)
5.CABBELIST (2000, Mes Yimsomboon, 30 min)
หมอผี: หาญสู้ผีนรก (เมษ ยิ้มสมบูรณ์)
6.A COMPANION (1996, Supajit Singhapong, 9 min)
เพื่อนร่วมทาง (ศุภจิต สิงหพงษ์)
I think this can be called a ghost film, though the ghost here may be just an imagination of a character.
7.DARK FOREIGNER (2008, Satit Khongsuk, 30 min)
มฤตยูเงามรณะ (2008, 30 min, สถิตย์ คงสุข)
8.DARK WAY (2010, Gorragod Nonkukedkong, 20 min)
ทางอับแสง (2010, 20 min, กรกฎ โนนคู่เขตโขง)
http://www.youtube.com/watch?v=7kCRwObVu1k
9.DONG ROK FAH (2001, Chookiat Sakveerakul, 30 min)
ดงรกฟ้า (ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล)
10. EYE (2010, Tawee Nuipree + Rossukon Suthiwong, 21 min)
ตาสว่าง (2010, 21 min, ทวี นุ้ยปรี, รสสุคนธ์ สุทธิวงษ์)
11.THE GHOST GAME (2010, Wanitchapong Sittikornwanit, animation, 3 min)
เกมหลอน ซ่อนวิญญาณ (วนิชพงศ์ สิทธิกรวณิช)
12.HEAVEN (2009, Nattawut Poonpiriya, 9 min)
สวรรค์ (นัฐวุฒิ พูนพิริยะ)
13. HOME ALONE (2005, Noppadol Sunetha, 5 min)
HOME ALONE (2005, 5 min, นภดล สุเนต์ตา)
http://www.youtube.com/watch?v=-DxF2tl9XAo&feature=player_embedded
14. IN BROAD DAYLIGHT (2003, Taryart Datsathean + Phisan Sangjan, 10 min)
กลางวันแสกๆ (2003, 10 min, ทายาท เดชเสถียร, พิศาล แสงจันทร์)
15.KNOCK KNOCK (2009, Puripant Ruchikachorn + Vacin Lawatanatrakul, 6 min)
ก๊อก ก๊อก
I can't remember exactly if this film has a ghost or not.
16. THE LAST TAPE (2009, Prasertsak Roongroj, 30 min)
THE LAST TAPE (2009, 30 min, ประเสริฐศักดิ์ รุ่งโรจน์)
17.LITTLE ANGEL (2007, Kitisak Koonpetch, 22 min)
LITTLE ANGEL (กิติศักดิ์ ขุนเพชร)
18.MAE NAK (1997, Pimpaka Towira, 33 min)
แม่นาค (พิมพกา โตวิระ)
19.NEED 3 STORY (HAUNTED HOUSE) (2010, Jinna Rujisenee, 50 min)
อยากเห็นผี 3 story ตอนบ้านสยอง (2010, 50 min, จิณณะ รุจิเสนีย์)
20.NEED 3 STORY (MANIAC) (2009, Jinna Rujisenee, 38 min)
อยากเห็นผี 3 story ตอนผู้อยู่ข้างกาย (2009, 38 min, จิณณะ รุจิเสนีย์)
21.NONTHABURI (2009, Vacin Lawatanatrakul + Puripant Ruchikachorn, 7 min)
นนทบุรี (2009, 7 min, วาสิน หล่อวัฒนตระกูล, ภูริพันธุ์ รุจิขจร)
22.PHEE NANO (2007, Thitiwat Dumrak, animation, 10 min)
ผีนาโน (ธิติวัฒน์ ดำรักษ์)
23.THE PEN (2008, Weerasak Suyala, 60 min)
เกมผีปากกา (วีระศักดิ์ สุยะลา)
24.QUESTION OF LIFE (2010, Eisaraphong Kraichingrit, 31 min)
เรื่องเล่า สายน้ำ และความตาย (อิศรพงษ์ ไกรชิงฤทธิ์)
I can't remember exactly if this film has a ghost or not, but it has the atmosphere of a ghost film.
25.REMEMBER (2008, Tossaporn Riantong, 28 min)
จำ (ทศพร เหรียญทอง)
I can't remember exactly if this film has a ghost or not.
26.THE RETURN (2008, Tulapop Saenjaroen, 5 min)
27.THE SCHOOL 2 (2005, Sompop Metasatitsok, 51 min)
โรงเรียนสยองขวัญ (2005, 51 min, สมภพ เมธาสถิตสุข)
28.3 REQUEST (2010, Songpon Hompana, 20 min)
3 พร (ทรงพล หอมพนา)
29.TONIGHT STORY (2010, Teera Prachumkong, 13 min)
เรื่องเล่า...คืนนี้ (ธีระ ประชุมของ)
30.WE WILL FORGET IT AGAIN (2010, Napat Treepalawisetkun, 9 min)
แล้วเราจะลืมมันอีกครั้ง (ณพรรธน์ ตรีผลาวิเศษกุล)
Tuesday, September 14, 2010
15 ALBUMS THAT WILL ALWAYS STICK WITH YOU
15 Albums in 15 Minutes
The rules: Don’t take too long to think about it. Fifteen albums you’ve heard that will always stick with you. List the first fifteen you can recall in no more than fifteen minutes.
Mind you : These are NOT my 15 favorite albums of all time. Here's what I came up under the gun.
1.APRIL MOON (1990) – Sam Brown
http://www.youtube.com/watch?v=RrAFcQbzKcw
2.BRIGHT RED (1994) – Laurie Anderson
http://www.youtube.com/watch?v=XdeeAMZA2fg
3.CIRCUIT OF RAINBOW (1989) – Anri
http://www.youtube.com/watch?v=eRdmoyr4SMY
4.DOTS AND LOOPS (1997) – Stereolab
http://www.youtube.com/watch?v=_7b76Wxv1cE
5.FLOWER BED (1989) – Misato Watanabe
http://www.youtube.com/watch?v=UGrD-ukWmP8
6.FLOW INTO SPACE (1992) – Miki Imai
http://www.youtube.com/watch?v=iHXrucx2q5M
7.49ers (1990) – 49ers
http://www.youtube.com/watch?v=eRdmoyr4SMY
8.FOUR-CALENDAR CAFÉ (1993) – Cocteau Twins
http://www.youtube.com/watch?v=DqEYJnIWgeE
9.HERE & NOW (2006) – Kaskade
http://www.youtube.com/watch?v=i5CPxDKweSw
10.HOLD AN OLD FRIEND’S HAND (1988) – Tiffany
http://www.youtube.com/watch?v=GwOBqHszJLk
11.QUIET LIFE (1992) – Mariya Takeuchi
http://www.youtube.com/watch?v=UmcPYmPfkfQ
12.MORNING DOVE WHITE (1993) – One Dove
http://www.youtube.com/watch?v=rdKzkZnk8ck
13.NUNSEXMONKROCK (1982) – Nina Hagen
http://www.youtube.com/watch?v=9_vKMDryqt4
14.THE SENSUAL WORLD (1989) – Kate Bush
http://www.youtube.com/watch?v=raVfK6__rJ0
15.TWIN MEMORIES (1989) – Wink
http://www.youtube.com/watch?v=SnNTyle8d7U
The rules: Don’t take too long to think about it. Fifteen albums you’ve heard that will always stick with you. List the first fifteen you can recall in no more than fifteen minutes.
Mind you : These are NOT my 15 favorite albums of all time. Here's what I came up under the gun.
1.APRIL MOON (1990) – Sam Brown
http://www.youtube.com/watch?v=RrAFcQbzKcw
2.BRIGHT RED (1994) – Laurie Anderson
http://www.youtube.com/watch?v=XdeeAMZA2fg
3.CIRCUIT OF RAINBOW (1989) – Anri
http://www.youtube.com/watch?v=eRdmoyr4SMY
4.DOTS AND LOOPS (1997) – Stereolab
http://www.youtube.com/watch?v=_7b76Wxv1cE
5.FLOWER BED (1989) – Misato Watanabe
http://www.youtube.com/watch?v=UGrD-ukWmP8
6.FLOW INTO SPACE (1992) – Miki Imai
http://www.youtube.com/watch?v=iHXrucx2q5M
7.49ers (1990) – 49ers
http://www.youtube.com/watch?v=eRdmoyr4SMY
8.FOUR-CALENDAR CAFÉ (1993) – Cocteau Twins
http://www.youtube.com/watch?v=DqEYJnIWgeE
9.HERE & NOW (2006) – Kaskade
http://www.youtube.com/watch?v=i5CPxDKweSw
10.HOLD AN OLD FRIEND’S HAND (1988) – Tiffany
http://www.youtube.com/watch?v=GwOBqHszJLk
11.QUIET LIFE (1992) – Mariya Takeuchi
http://www.youtube.com/watch?v=UmcPYmPfkfQ
12.MORNING DOVE WHITE (1993) – One Dove
http://www.youtube.com/watch?v=rdKzkZnk8ck
13.NUNSEXMONKROCK (1982) – Nina Hagen
http://www.youtube.com/watch?v=9_vKMDryqt4
14.THE SENSUAL WORLD (1989) – Kate Bush
http://www.youtube.com/watch?v=raVfK6__rJ0
15.TWIN MEMORIES (1989) – Wink
http://www.youtube.com/watch?v=SnNTyle8d7U
Monday, September 13, 2010
RIP CLAUDE CHABROL AND ALAIN CORNEAU
TEN THINGS I LIKE IN CLAUDE CHABROL'S FILMS
1. I worship the ending of LA CÉRÉMONIE. When I was a child, I couldn't bear watching some Thai TV series, such as BARN SAI THONG (GOLDEN SAND HOUSE), in which the heroine is too submissive. I couldn't identify myself with this kind of Thai TV series at all. When I grew up and saw LA CÉRÉMONIE, I got to understand what my dream version of Thai TV series should be.
2. I like it very much that the good girls usually die faster than the bad girls in his films, especially in LES BONNES FEMMES and POULET AU VINAIGRE. His films are not moralistic in the same way as most mainstream films.
3. I like it very much that his films contain the same elements found in most thriller films, but his films don't try to fit into the thriller genre. THE LITTLE OLD MAN FROM BATIGNOLLES (2009) is about a murder mystery, but the film doesn't try to create any suspense. The murder investigation in this film is presented as if it is just a leisure walk in the park, not a roller coaster ride in an amusement park like in most thriller films. THE COLOR OF LIES (1999) doesn't focus on who the killer is, but focuses on the consequences of suspicion in a village. THE FLOWER OF EVIL begins with a letter from a secret person, but the film doesn't reveal who this secret person is, because the film seems to focus on something else.
4. Morally-dubious main characters, such as the abortionist-heroine of STORY OF WOMEN (1988), which doesn't try to elicit as much sympathy from the viewers as VERA DRAKE (2004, Mike Leigh, A+).
5. His films explore the dark side of human beings, especially at the ending of PLEASURE PARTY (1975).
6. The slow-burning quality, especially in LA CÉRÉMONIE, PLEASURE PARTY, THE FLOWER OF EVIL, LES BICHES, THE COUSINS, and THE UNFAITHFUL WIFE.
7. His films thrill me with my own imagination, not what exactly happens in the films. While watching THE COLOR OF LIES, I almost had a heart attack watching Valeria Bruni Tedeschi confronting Sandrine Bonnaire while Sandrine is ironing some clothes. I thought that Sandrine might use her iron to kill Valeria in that scene.
8. LE BOUCHER seems to be a very immoral film, as immoral as THE STORY ABOUT YOU AND ME (2010, Alwa Ritsila), which also presents true love of psychotic persons. But the immorality of these films is what makes them interesting.
9. Are there any feel-good films made by Chabrol?
10. Strong female charactes, especially the character played by Suzanne Flon in THE FLOWER OF EVIL, the two female judges in THE COMEDY OF POWER, and the female inspector in THE COLOR OF LIES.
Claude Chabrol's films I have seen:
(in roughly preferential order)
1. LA CÉRÉMONIE (1995)
2. LES BONNES FEMMES (1960)
3. POULET AU VINAIGRE (1985)
4.THE COLOR OF LIES (1999)
5.LE BOUCHER (1970)
6.PLEASURE PARTY (1975)
7.LE BEAU SERGE (1958)
8.THE FLOWER OF EVIL (2003)
9.LES BICHES (1968)
10.THE COUSINS (1959)
11.THE UNFAITHFUL WIFE (1969)
12.THE LITTLE OLD MAN FROM BATIGNOLLES (2009)
13.THE BEAST MUST DIE (1969)
14.THE CRY OF THE OWL (1987)
15.A COMEDY OF POWER (2006)
16.STORY OF WOMEN (1988)
17.MADAME BOVARY (1991)
18.À DOUBLE TOUR (1959)
19.THE BLOOD OF OTHERS (1984)
20.HELL (1994)
21.CLUB EXTINCTION (1990)
------------------------------------------------
ALAIN CORNEAU (1943-2010)
Corneau's films I have seen:
1. SÉRIE NOIRE (1979)
2. POLICE PYTHON 357 (1976)
3. FEAR AND TREMBLING (2003)
4. TOUS LES MATINS DU MONDE (1991)
5. LE COUSIN (1997)
1. I worship the ending of LA CÉRÉMONIE. When I was a child, I couldn't bear watching some Thai TV series, such as BARN SAI THONG (GOLDEN SAND HOUSE), in which the heroine is too submissive. I couldn't identify myself with this kind of Thai TV series at all. When I grew up and saw LA CÉRÉMONIE, I got to understand what my dream version of Thai TV series should be.
2. I like it very much that the good girls usually die faster than the bad girls in his films, especially in LES BONNES FEMMES and POULET AU VINAIGRE. His films are not moralistic in the same way as most mainstream films.
3. I like it very much that his films contain the same elements found in most thriller films, but his films don't try to fit into the thriller genre. THE LITTLE OLD MAN FROM BATIGNOLLES (2009) is about a murder mystery, but the film doesn't try to create any suspense. The murder investigation in this film is presented as if it is just a leisure walk in the park, not a roller coaster ride in an amusement park like in most thriller films. THE COLOR OF LIES (1999) doesn't focus on who the killer is, but focuses on the consequences of suspicion in a village. THE FLOWER OF EVIL begins with a letter from a secret person, but the film doesn't reveal who this secret person is, because the film seems to focus on something else.
4. Morally-dubious main characters, such as the abortionist-heroine of STORY OF WOMEN (1988), which doesn't try to elicit as much sympathy from the viewers as VERA DRAKE (2004, Mike Leigh, A+).
5. His films explore the dark side of human beings, especially at the ending of PLEASURE PARTY (1975).
6. The slow-burning quality, especially in LA CÉRÉMONIE, PLEASURE PARTY, THE FLOWER OF EVIL, LES BICHES, THE COUSINS, and THE UNFAITHFUL WIFE.
7. His films thrill me with my own imagination, not what exactly happens in the films. While watching THE COLOR OF LIES, I almost had a heart attack watching Valeria Bruni Tedeschi confronting Sandrine Bonnaire while Sandrine is ironing some clothes. I thought that Sandrine might use her iron to kill Valeria in that scene.
8. LE BOUCHER seems to be a very immoral film, as immoral as THE STORY ABOUT YOU AND ME (2010, Alwa Ritsila), which also presents true love of psychotic persons. But the immorality of these films is what makes them interesting.
9. Are there any feel-good films made by Chabrol?
10. Strong female charactes, especially the character played by Suzanne Flon in THE FLOWER OF EVIL, the two female judges in THE COMEDY OF POWER, and the female inspector in THE COLOR OF LIES.
Claude Chabrol's films I have seen:
(in roughly preferential order)
1. LA CÉRÉMONIE (1995)
2. LES BONNES FEMMES (1960)
3. POULET AU VINAIGRE (1985)
4.THE COLOR OF LIES (1999)
5.LE BOUCHER (1970)
6.PLEASURE PARTY (1975)
7.LE BEAU SERGE (1958)
8.THE FLOWER OF EVIL (2003)
9.LES BICHES (1968)
10.THE COUSINS (1959)
11.THE UNFAITHFUL WIFE (1969)
12.THE LITTLE OLD MAN FROM BATIGNOLLES (2009)
13.THE BEAST MUST DIE (1969)
14.THE CRY OF THE OWL (1987)
15.A COMEDY OF POWER (2006)
16.STORY OF WOMEN (1988)
17.MADAME BOVARY (1991)
18.À DOUBLE TOUR (1959)
19.THE BLOOD OF OTHERS (1984)
20.HELL (1994)
21.CLUB EXTINCTION (1990)
------------------------------------------------
ALAIN CORNEAU (1943-2010)
Corneau's films I have seen:
1. SÉRIE NOIRE (1979)
2. POLICE PYTHON 357 (1976)
3. FEAR AND TREMBLING (2003)
4. TOUS LES MATINS DU MONDE (1991)
5. LE COUSIN (1997)
Sunday, September 12, 2010
FAVORITE MUSIC VIDEOS 1: LONG SHADOW -- Effi Briest
LONG SHADOW (2010) – Effi Briest (directed by Brandon Laganke) **********
http://www.youtube.com/watch?v=dbAAf2lZ9Tk&NR=1
This is one of my most favorite music videos of the year. I think it should be screened together with the film MUANG AKE 1579 (2006, Seri Lachonnabot, 29 min, A++++++++++), which also presents characters running for some obscure reasons. The drummer of this band said that she likes Rainer Werner Fassbinder.
http://www.youtube.com/watch?v=dbAAf2lZ9Tk&NR=1
This is one of my most favorite music videos of the year. I think it should be screened together with the film MUANG AKE 1579 (2006, Seri Lachonnabot, 29 min, A++++++++++), which also presents characters running for some obscure reasons. The drummer of this band said that she likes Rainer Werner Fassbinder.
Saturday, September 11, 2010
THE RULE OF THE GAME (2010, Ninart Boonpothong, A+)
THE RULE OF THE GAME (ตีไข่ใส่ฟองรัก: ความรักของตุลยา) (2010, Ninart Boonpothong, A+) is a very interesting political stage play. The heroine, who was born in 1973, has to choose between her experienced, adult husband who wants to "watch over" her, and her 17-year-old lover who wants to "be with" her. I give A+++++ to the ending of this play.
THE SPACE BETWEEN TWO IMPOSSIBLE LANDSCAPES
Short Films Screening: THE SPACE BETWEEN TWO IMPOSSIBLE LANDSCAPES
Date: 25 September - 18:30 - 20:30
Location: William Warren Library, 4th floor, Henry B. Thompson Building
6 Soi Kasemsan 2, Rama 1 Road, Pathumwan, Bangkok, Thailand
(BTS: National Stadium)
The Jim Thompson Art Center, in collaboration with Images FestivalPresent
THE SPACE BETWEEN TWO IMPOSSIBLE LANDSCAPES
This collection of recent and historical videos by six artists all use an electronically created image to depict various landscapes, geographies and architectures. These video simulacrum fracture and mediate the familiar—a sunset, a cabin in the woods, a mountainous terrain—into a disembodied space of memory and dream.
Apollo Shrapnel: Part 1
Tasman Richardon, 2000, video, 4 min
Sounds and images created entirely using a hacked Atari 2600 creating a scrollinggeometric world of diagonal lines, blips and bleeps.
Spiritual Intervention
Pierre-Luc Lapointe, 2009, video, 5 min
Record and translate...This act leads to a loss...A generation loss...
At the Heart of a Sparrow
Barry Doupé, 2006, video, 29 min
An episodic adventure highlighting the riff between mind and body. Through a series of animated narratives, role reversals and associations, images are driven out and stacked one on top another.
Through the Holes
Elizabeth vander zaag, 1982, video, 4 min
The process of using a macro lens to shoot the video screen enabled us to go beyond the primary content of television soap operas. By discovering the holes in the television screen grid, I find a freedom from the formal context of the medium.
Impossible Landscapes
Leslie Peters & Dara Gellman, 2006, video, 12 min
Composed entirely of found footage and manipulated found sound, Impossible Landscapes reveals a constantly shifting and fluid panorama of highly idealized and exaggerated terrains. Contemporary cinematic images of the natural landscape are envisioned as mutable sites of rapturous violence and ecstasy, where the ominous pervades beauty, benevolence is suspect, and narratives both real and imagined are intertwined.
Electronic Sunsets 21 & 25
Jane Wright, 1974, video, 8 min
Two selections from a series of over 40, eight minute video landscapes that represent a spiritual experience, meditational, and soothing.
For more information:
www.imagesfestival.com and www.facebook.com/pages/Bangkok-Thailand/The-Jim-Thompson-Art-Center/92206703015
-----------------------------------------------------------------------------------
Screening of Nelson Henricks: 8 Short Works
Date: 26 September - 14:00 – 17:00
Location: The Reading Room, 2 Silom Soi 19, Silom, Bangkok, Thailand
The Reading Room, in collaboration with Images Festival
Present
Artist Talk and Screening of Nelson Henricks: 8 Short Works
Program:
· Conspiracy of Lies (1992, 12min.)
· Comedie (1994, 7min.)
· Crush (1997, 12min.)
· Window (fenetre, 1997, 3min.)
· Time Passes (1998, 7min.)
· Planetarium (2001, 21min.)
· Satellite (2004, 6min.)
· Failure (2007, 7min.)
For more information:
www.imagesfestival.com and www.readingroombkk.org
Date: 25 September - 18:30 - 20:30
Location: William Warren Library, 4th floor, Henry B. Thompson Building
6 Soi Kasemsan 2, Rama 1 Road, Pathumwan, Bangkok, Thailand
(BTS: National Stadium)
The Jim Thompson Art Center, in collaboration with Images FestivalPresent
THE SPACE BETWEEN TWO IMPOSSIBLE LANDSCAPES
This collection of recent and historical videos by six artists all use an electronically created image to depict various landscapes, geographies and architectures. These video simulacrum fracture and mediate the familiar—a sunset, a cabin in the woods, a mountainous terrain—into a disembodied space of memory and dream.
Apollo Shrapnel: Part 1
Tasman Richardon, 2000, video, 4 min
Sounds and images created entirely using a hacked Atari 2600 creating a scrollinggeometric world of diagonal lines, blips and bleeps.
Spiritual Intervention
Pierre-Luc Lapointe, 2009, video, 5 min
Record and translate...This act leads to a loss...A generation loss...
At the Heart of a Sparrow
Barry Doupé, 2006, video, 29 min
An episodic adventure highlighting the riff between mind and body. Through a series of animated narratives, role reversals and associations, images are driven out and stacked one on top another.
Through the Holes
Elizabeth vander zaag, 1982, video, 4 min
The process of using a macro lens to shoot the video screen enabled us to go beyond the primary content of television soap operas. By discovering the holes in the television screen grid, I find a freedom from the formal context of the medium.
Impossible Landscapes
Leslie Peters & Dara Gellman, 2006, video, 12 min
Composed entirely of found footage and manipulated found sound, Impossible Landscapes reveals a constantly shifting and fluid panorama of highly idealized and exaggerated terrains. Contemporary cinematic images of the natural landscape are envisioned as mutable sites of rapturous violence and ecstasy, where the ominous pervades beauty, benevolence is suspect, and narratives both real and imagined are intertwined.
Electronic Sunsets 21 & 25
Jane Wright, 1974, video, 8 min
Two selections from a series of over 40, eight minute video landscapes that represent a spiritual experience, meditational, and soothing.
For more information:
www.imagesfestival.com and www.facebook.com/pages/Bangkok-Thailand/The-Jim-Thompson-Art-Center/92206703015
-----------------------------------------------------------------------------------
Screening of Nelson Henricks: 8 Short Works
Date: 26 September - 14:00 – 17:00
Location: The Reading Room, 2 Silom Soi 19, Silom, Bangkok, Thailand
The Reading Room, in collaboration with Images Festival
Present
Artist Talk and Screening of Nelson Henricks: 8 Short Works
Program:
· Conspiracy of Lies (1992, 12min.)
· Comedie (1994, 7min.)
· Crush (1997, 12min.)
· Window (fenetre, 1997, 3min.)
· Time Passes (1998, 7min.)
· Planetarium (2001, 21min.)
· Satellite (2004, 6min.)
· Failure (2007, 7min.)
For more information:
www.imagesfestival.com and www.readingroombkk.org
Thursday, September 09, 2010
EACH FILM...AN ISLAND (2010, Kidlat Tahimik, A++++++++++)
FAV. FILMS SEEN RECENTLY:
1.EACH FILM…AN ISLAND? (2010, Kidlat Tahimik, Philippines)
2.A MILLION THREADS (2007, Thu Thu Shein, Myanmar)
3.ANGRY MAN (2009, Anita Killi, Norway)
4.PLEASE SAY SOMETHING (2009, David O'Reilly, Ireland)
5.LA FORET (2010, Lionel Rupp, Switzerland)
6.YOU AND ME PUT THE ‘YOU’ AND ‘ME’ IN ‘YOU AND ME’ (2010, Chi Too, Malaysia)
7.MY HOME (2010, Daniel Hui, Singapore)
8.TIME’S UP (2009, Marie-Catherine Theiler, Jan Peters, Germany)
9.BECAUSE OF YOU (2010, Gym Lumbera, Philippines)
10.FILM ROLL (2007, Alvin Yapan, Philippines)
11.ZIGURATE (2009, Carlos Eduardo Nogueira, Brazil)
12.SIEMIANY (2009, Philip James McGoldrick, Belgium)
13.SORES & SIRIN (2008, Katrin Gebbe, Germany
14.LE SILENCE SOUS L’ÉCORCE (2009, Joanna Lurie, France)
15.ELLA (2009, Hanne Larsen, Norway)
As for MY HOME, I wonder why the film is proclaimed as a reaction to NO DAYS OFF by Eric Khoo. I like NO DAYS OFF very much, so I wonder what the director of MY HOME thinks about NO DAYS OFF. I think MY HOME should be screened together with JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (1975, Chantal Akerman) and NATHALIE GRANGER (Marguerite Duras), because these three films deal with plotless activities of women.
I think this might be the blog of Daniel Hui, the director of MY HOME:
http://daniel-hui.blogspot.com/
1.EACH FILM…AN ISLAND? (2010, Kidlat Tahimik, Philippines)
2.A MILLION THREADS (2007, Thu Thu Shein, Myanmar)
3.ANGRY MAN (2009, Anita Killi, Norway)
4.PLEASE SAY SOMETHING (2009, David O'Reilly, Ireland)
5.LA FORET (2010, Lionel Rupp, Switzerland)
6.YOU AND ME PUT THE ‘YOU’ AND ‘ME’ IN ‘YOU AND ME’ (2010, Chi Too, Malaysia)
7.MY HOME (2010, Daniel Hui, Singapore)
8.TIME’S UP (2009, Marie-Catherine Theiler, Jan Peters, Germany)
9.BECAUSE OF YOU (2010, Gym Lumbera, Philippines)
10.FILM ROLL (2007, Alvin Yapan, Philippines)
11.ZIGURATE (2009, Carlos Eduardo Nogueira, Brazil)
12.SIEMIANY (2009, Philip James McGoldrick, Belgium)
13.SORES & SIRIN (2008, Katrin Gebbe, Germany
14.LE SILENCE SOUS L’ÉCORCE (2009, Joanna Lurie, France)
15.ELLA (2009, Hanne Larsen, Norway)
As for MY HOME, I wonder why the film is proclaimed as a reaction to NO DAYS OFF by Eric Khoo. I like NO DAYS OFF very much, so I wonder what the director of MY HOME thinks about NO DAYS OFF. I think MY HOME should be screened together with JEANNE DIELMAN, 23 QUAI DU COMMERCE, 1080 BRUXELLES (1975, Chantal Akerman) and NATHALIE GRANGER (Marguerite Duras), because these three films deal with plotless activities of women.
I think this might be the blog of Daniel Hui, the director of MY HOME:
http://daniel-hui.blogspot.com/
Monday, September 06, 2010
PICNIC ON THE BATTLEFIELD (2010, Tianchai Isaradech, A)
PICNIC ON A BATTLEFIELD (ลาบเลือด เดือนร้อน) (2010, Tianchai Isaradech, A)
This stage play reminds me of some recent Thai political short films, which seem to present ambiguous political point of views. But I give A++++++++++ to the massacre ending of this play.
However, what I like the most is not the ending of this play. It's the reactions from Bon Kai residents (ชาวชุมชนบ่อนไก่) who watched this stage play. The chief resident decided to give no comment, saying that he had to attend to some business and walked away from the room. A middle-aged woman said that the gunshots in this play remind her of the time during the May crisis, because she and other residents had to live among the real gunshots during that time. She also said that this stage play reminds her that people really think differently, and it would take such a long time before real reconciliation can happen.
She said this with a crying voice. I'm not sure what she means. I'm not sure if she and other Bon Kai residents like this stage play or not. I'm not sure if I really like this stage play or not. But I like it very much that the staff of this stage play invited the residents of Bon Kai to watch it.
This stage play reminds me of some recent Thai political short films, which seem to present ambiguous political point of views. But I give A++++++++++ to the massacre ending of this play.
However, what I like the most is not the ending of this play. It's the reactions from Bon Kai residents (ชาวชุมชนบ่อนไก่) who watched this stage play. The chief resident decided to give no comment, saying that he had to attend to some business and walked away from the room. A middle-aged woman said that the gunshots in this play remind her of the time during the May crisis, because she and other residents had to live among the real gunshots during that time. She also said that this stage play reminds her that people really think differently, and it would take such a long time before real reconciliation can happen.
She said this with a crying voice. I'm not sure what she means. I'm not sure if she and other Bon Kai residents like this stage play or not. I'm not sure if I really like this stage play or not. But I like it very much that the staff of this stage play invited the residents of Bon Kai to watch it.
Saturday, September 04, 2010
15 MOVIES IN 15 MINUTES
(Quick and affordable way to waste 15 minutes of your time on the Facebook.List the first 15 movies that pop into your brain as movies you love, movies that moved you or movies that mean something to you.
Tag me back so I can read what you picked and tag 15 others whose choices you'd like to see. Please disregard if you have already been tagged.)
I just got tagged by Peter Nellhaus. Instead of following the rules above, I decided to make a list of some Thai films that I like very much in the past 15 years.
1. FUENG (2010, Teerani Siangsanoh + Wachara Kanha + Tani Thitiprawat)
2. POLITICALLY LAWYER AND NARRATIVE CINEMA (2009, Chaloemkiat Saeyong)
3. THE PEN (2008, Weerasak Suyala)
4. THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY (2007, Prap Boonpan)
5. FAN RIEM (2006, Laddawan Subpeng)
6. DON'T WARM EGG IN MICROWAVE OR ELSE IT WILL EXPLODE! (2005, Tossapol Boonsinsukh)
7. BUNGALOWZEN: THE AMERICAN TRILOGY (2003, Taiki Sakpisit)
8. HIGHWAY-SATO (2003, Suwit Maprachuab, 5 min)
9. WAY OF THINKING 1: LAOTIAN SOLDIERS WOULD LIKE TO CHANGE THAI PEOPLE'S WAY OF THINKING (2002, Manussak Dokmai, 8 min)
10. MOTHER(...)MONEY (2001, Chanunya Poolsri, 8 min)
11. A WOMAN UNDER CONSCIOUSNESS (2000, Samart Imkham, 40 min)
12. TOUGH RULE...COOL KIDS (1999, Sriwattana Wedreungvit, 7 min)
13. SIAM SQUARE (1998, Chanarai Sutthiboot, 22 min)
14. DON'T YOU EVER TOUCH MY BAG! (1997, Surachai & Manorom, 5 min)
15. TRIUMPH IN HIS FACE (1997, Chai Bulakul, 8 min)
Tag me back so I can read what you picked and tag 15 others whose choices you'd like to see. Please disregard if you have already been tagged.)
I just got tagged by Peter Nellhaus. Instead of following the rules above, I decided to make a list of some Thai films that I like very much in the past 15 years.
1. FUENG (2010, Teerani Siangsanoh + Wachara Kanha + Tani Thitiprawat)
2. POLITICALLY LAWYER AND NARRATIVE CINEMA (2009, Chaloemkiat Saeyong)
3. THE PEN (2008, Weerasak Suyala)
4. THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY (2007, Prap Boonpan)
5. FAN RIEM (2006, Laddawan Subpeng)
6. DON'T WARM EGG IN MICROWAVE OR ELSE IT WILL EXPLODE! (2005, Tossapol Boonsinsukh)
7. BUNGALOWZEN: THE AMERICAN TRILOGY (2003, Taiki Sakpisit)
8. HIGHWAY-SATO (2003, Suwit Maprachuab, 5 min)
9. WAY OF THINKING 1: LAOTIAN SOLDIERS WOULD LIKE TO CHANGE THAI PEOPLE'S WAY OF THINKING (2002, Manussak Dokmai, 8 min)
10. MOTHER(...)MONEY (2001, Chanunya Poolsri, 8 min)
11. A WOMAN UNDER CONSCIOUSNESS (2000, Samart Imkham, 40 min)
12. TOUGH RULE...COOL KIDS (1999, Sriwattana Wedreungvit, 7 min)
13. SIAM SQUARE (1998, Chanarai Sutthiboot, 22 min)
14. DON'T YOU EVER TOUCH MY BAG! (1997, Surachai & Manorom, 5 min)
15. TRIUMPH IN HIS FACE (1997, Chai Bulakul, 8 min)
Thursday, September 02, 2010
MORE DETAILS ABOUT THAI FILMMAKER DREAM TEAMS
1.Teerani Siangsanoh + Tanatchai Bandasak + Sasithorn Ariyavicha
Teerani Siangsanoh – DARK SLEEP เพียงหลับใหลในเงามืด
Tanatchai Bandasak – SWEETHEART GARDEN มธุรส
Sasithorn Ariyavicha – BIRTH OF THE SEANEMA
I think these three filmmakers make exquisitely poetic films with powerful images of darkness.
2.Wachara Kanha + Chakrit Onnom + Phaisit Phanphruksachat
Wachara Kanha – THE JUDGE คำพิพากษาของความรัก
Chakrit Onnom – ACE OF SPADES กลรัก กลอดีต กลปรารถนา (2009, 23 min)
Phaisit Phanphruksachat – SAT WIBAK NAK LOKE สัตว์วิบากหนักโลก
Both Wachara and Chakrit are influenced by Wong Kar-wai. Both Wachara and Phaisit make low-budgeted films which are uncategorizable.
3.Tani Thitiprawat + Sereeroj Jayaphon + Thitimon Mongkolsawat
Tani Thitiprawat – TO WALK NIGHT วันวิปริต ไร้เงาดวงจันทร์ (2009, 25 min)
Sereeroj Jayaphon – WEEK-END สิ้นสัปดาห์ (2010, 30 min)
Thitimon Mongkolsawat – THE ZOMBIE CHICK อีสาวซากดิบ (2007, 15 min)
Both Tani and Sereeroj make films which are influenced by Japanese yakuza films. Both Tani and Thitimon make films about zomebies.
4.Ratchapoom Boonbunchachoke + Chaloemkiat Saeyong + Chulayarnnon Siriphol
Ratchapoom Boonbunchachoke – BODILY FLUID IS SO REVOLUTIONARY ของเหลวที่หลั่งจากกาย
Chaloemkiat Saeyong – POLITICALLY LAWYER AND NARRATIVE CINEMA ฆาตรกรรมสวาท ประหลาดน่านฟ้า ทำให้คนหายตัวไป
Chulayarnnon Siriphol – DANGER (DIRECTOR'S CUT) (2008, 14 min) ภัยใกล้ตัว (ฉบับผู้กำกับ)
Ratchapoom, Chaloemkiat and Chulayarnnon make films with unconventional structures. I think each one of them has the potential to become a Thai Jean-Luc Godard.
5.Authawut Boonyuang + Atthapon Pamakho + Michael Shaowanasai
Authawut Boonyuang – TIME TO BE... ถึงแก่การกริยา (2009, 12 min)
Atthapon Pamakho – HASAN ฮะซัน (2008, 29 min)
Michael Shaowanasai – OBSERVATION OF THE MONUMENT
Authawut, Atthapon, and Michael make excellent queer films.
6.Piyaphong Phakuntod + Janenarong Sirimaha + Tanwarin Sukkhapisit
Piyaphong Phakuntod – PINK LADY สุภาพสตรีสีชมพู (2010, 9 min)
Janenarong Sirimaha – READ ME! เรื่องน้ำเน่าของแพรว (2008, 17 min)
Tanwarin Sukkhapisit – COVER เปลือก (2001, 23 min)
Piyapong, Janenarong, and Tanwarin create very memorable female characters and extremely exciting melodramatic scenes. Who can forget the scene in which the shop owner chases the madwoman away from her shop in PINK LADY, the scene in which the heroine uses her psychic power to make the jealous woman go blind in READ ME!, and the scene in which a transvestite uses a gun to fight with the jealous woman and her gang in COVER?
7.Suphisara Kittikunarak + Nisarat Komsup + Proudmary Songmuang
Suphisara Kittikunarak – PASSION SONATA (2009)
Nisarat Komsup – PSYCHOSIS โรคจิต (2009, 13 min)
Proudmary Songmuang – MY FORTRESS OF HAPPINESS ความทรงจำในม่านตาของเธอ (2010, 19 min)
Suphisara, Nisarat, and Proudmary create extremely interesting psychological films about women.
8.Prap Boonpan + Manussak Dokmai + The Underground Office
Prap Boonpan – THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY ความลักลั่นในงานรื่นเริง
Manussak Dokmai – WAY OF THINKING 1: LAOTIAN SOLDIERS WOULD LIKE TO CHANGE THAI PEOPLE'S WAY OF THINKING วิธีคิด 1: ทหารลาวขอเปลี่ยนแนวคิดคนไทย (2002, 8 min)
The Underground Office – RED MOVIE แกะแดง
Prap, Manussak, and The Underground Office offer the best things in Thai political cinema.
9.Taiki Sakpisit + Chaiwat Wiansantia + Wiwat Lertwiwatwongsa
Taiki Sakpisit – DEATHLESS DISTANCE อุรุเวลา
Chaiwat Wiansantia – BODY CRITICISM กายวิพากษ์
Wiwat Lertwiwatwongsa – DREAM OF THE DEATH ความฝันของคนตาย (2009, 25 min)
Taiki, Chaiwat, and Wiwat create extremely atmospheric films with abstract feelings.
10.Tossapol Boonsinsukh + Kriangkrai Watananiyom + Wisarut Deelorm
Tossapol Boonsinsukh – NICE TO MEET YOU (2005, 25 min)
Kriangkrai Watananiyom – ZERO
Wisarut Deelorm – STILL (2008, 52 min)
Tossapol, Kriangkrai, and Wisarut make comtemplative films which focus on relationships and loneliness.
Teerani Siangsanoh – DARK SLEEP เพียงหลับใหลในเงามืด
Tanatchai Bandasak – SWEETHEART GARDEN มธุรส
Sasithorn Ariyavicha – BIRTH OF THE SEANEMA
I think these three filmmakers make exquisitely poetic films with powerful images of darkness.
2.Wachara Kanha + Chakrit Onnom + Phaisit Phanphruksachat
Wachara Kanha – THE JUDGE คำพิพากษาของความรัก
Chakrit Onnom – ACE OF SPADES กลรัก กลอดีต กลปรารถนา (2009, 23 min)
Phaisit Phanphruksachat – SAT WIBAK NAK LOKE สัตว์วิบากหนักโลก
Both Wachara and Chakrit are influenced by Wong Kar-wai. Both Wachara and Phaisit make low-budgeted films which are uncategorizable.
3.Tani Thitiprawat + Sereeroj Jayaphon + Thitimon Mongkolsawat
Tani Thitiprawat – TO WALK NIGHT วันวิปริต ไร้เงาดวงจันทร์ (2009, 25 min)
Sereeroj Jayaphon – WEEK-END สิ้นสัปดาห์ (2010, 30 min)
Thitimon Mongkolsawat – THE ZOMBIE CHICK อีสาวซากดิบ (2007, 15 min)
Both Tani and Sereeroj make films which are influenced by Japanese yakuza films. Both Tani and Thitimon make films about zomebies.
4.Ratchapoom Boonbunchachoke + Chaloemkiat Saeyong + Chulayarnnon Siriphol
Ratchapoom Boonbunchachoke – BODILY FLUID IS SO REVOLUTIONARY ของเหลวที่หลั่งจากกาย
Chaloemkiat Saeyong – POLITICALLY LAWYER AND NARRATIVE CINEMA ฆาตรกรรมสวาท ประหลาดน่านฟ้า ทำให้คนหายตัวไป
Chulayarnnon Siriphol – DANGER (DIRECTOR'S CUT) (2008, 14 min) ภัยใกล้ตัว (ฉบับผู้กำกับ)
Ratchapoom, Chaloemkiat and Chulayarnnon make films with unconventional structures. I think each one of them has the potential to become a Thai Jean-Luc Godard.
5.Authawut Boonyuang + Atthapon Pamakho + Michael Shaowanasai
Authawut Boonyuang – TIME TO BE... ถึงแก่การกริยา (2009, 12 min)
Atthapon Pamakho – HASAN ฮะซัน (2008, 29 min)
Michael Shaowanasai – OBSERVATION OF THE MONUMENT
Authawut, Atthapon, and Michael make excellent queer films.
6.Piyaphong Phakuntod + Janenarong Sirimaha + Tanwarin Sukkhapisit
Piyaphong Phakuntod – PINK LADY สุภาพสตรีสีชมพู (2010, 9 min)
Janenarong Sirimaha – READ ME! เรื่องน้ำเน่าของแพรว (2008, 17 min)
Tanwarin Sukkhapisit – COVER เปลือก (2001, 23 min)
Piyapong, Janenarong, and Tanwarin create very memorable female characters and extremely exciting melodramatic scenes. Who can forget the scene in which the shop owner chases the madwoman away from her shop in PINK LADY, the scene in which the heroine uses her psychic power to make the jealous woman go blind in READ ME!, and the scene in which a transvestite uses a gun to fight with the jealous woman and her gang in COVER?
7.Suphisara Kittikunarak + Nisarat Komsup + Proudmary Songmuang
Suphisara Kittikunarak – PASSION SONATA (2009)
Nisarat Komsup – PSYCHOSIS โรคจิต (2009, 13 min)
Proudmary Songmuang – MY FORTRESS OF HAPPINESS ความทรงจำในม่านตาของเธอ (2010, 19 min)
Suphisara, Nisarat, and Proudmary create extremely interesting psychological films about women.
8.Prap Boonpan + Manussak Dokmai + The Underground Office
Prap Boonpan – THE BANGKOK BOURGEOIS PARTY ความลักลั่นในงานรื่นเริง
Manussak Dokmai – WAY OF THINKING 1: LAOTIAN SOLDIERS WOULD LIKE TO CHANGE THAI PEOPLE'S WAY OF THINKING วิธีคิด 1: ทหารลาวขอเปลี่ยนแนวคิดคนไทย (2002, 8 min)
The Underground Office – RED MOVIE แกะแดง
Prap, Manussak, and The Underground Office offer the best things in Thai political cinema.
9.Taiki Sakpisit + Chaiwat Wiansantia + Wiwat Lertwiwatwongsa
Taiki Sakpisit – DEATHLESS DISTANCE อุรุเวลา
Chaiwat Wiansantia – BODY CRITICISM กายวิพากษ์
Wiwat Lertwiwatwongsa – DREAM OF THE DEATH ความฝันของคนตาย (2009, 25 min)
Taiki, Chaiwat, and Wiwat create extremely atmospheric films with abstract feelings.
10.Tossapol Boonsinsukh + Kriangkrai Watananiyom + Wisarut Deelorm
Tossapol Boonsinsukh – NICE TO MEET YOU (2005, 25 min)
Kriangkrai Watananiyom – ZERO
Wisarut Deelorm – STILL (2008, 52 min)
Tossapol, Kriangkrai, and Wisarut make comtemplative films which focus on relationships and loneliness.
Subscribe to:
Posts (Atom)