THE BRIDE (2015, Paula Ortiz, Spain, A+30)
เป็นหนังที่สร้างจากบทละครเวทีของ
Federico Garcia Lorca เหมือนกับหนังเรื่อง
YERMA (1998, Pilar Tavora, Spain) ที่เราเคยดู แต่ THE
BRIDE ออกมาดีกว่า YERMA หลายเท่าน่ะ เพราะ YERMA
มันดูเหมือนเล่าเรื่องดราม่าแบบตรงไปตรงมา แต่ THE BRIDE นี่ cinematic มากๆ เหมือนผู้กำกับพยายามออกแบบซีนต่างๆให้มันดู
visual มากๆ cinematic มากๆ
น่าจดจำมากๆ และเหมือนบทสนทนาในหนังก็ดูสละสลวยผิดปกติด้วย
เราก็เลยเดาว่าบทพูดบางอันน่าจะมาจากบทละครโดยตรง และวิธีการแบบนี้ก็ดีแล้ว
เพราะหนังมันก็ได้ทั้งความสละสลวยทางภาษาพูด และความน่าจดจำมากมายในทาง visual
โดยเฉพาะในฉากที่ตัวละครฆ่ากัน
และฉากเครื่องเล่นโคมหมุนอะไรสักอย่างที่คล้ายๆต้นแบบของภาพยนตร์
เห็นความ cinematic
ของหนังเรื่องนี้แล้วนึกถึงหนังอย่าง BEHIND THE SUN (2001, Walter
Salles, Brazil) และ FLIGHT OF THE INNOCENT (1992, Carlo
Carlei, Italy) ที่เหมือนพยายามสร้างฉากที่ cinematic ขึ้นมา เพื่อชดเชยเนื้อเรื่องที่อาจจะซ้ำซาก หรืออาจจะไม่ซับซ้อนมากนัก
Luisa
Gavasa แสดงได้สุดฤทธิ์มากๆในบทแม่สามี ไม่แปลกใจที่เธอคว้ารางวัลดาราประกอบหญิงมาได้หลายเวทีจากหนังเรื่องนี้
ดู THE
BRIDE แล้วก็นึกถึง HUSBAND MATERIAL (2018, Anurag Kashyap,
India) ด้วย เพราะนางเอกของหนังสองเรื่องนี้ ต้องเลือกระหว่าง “ผู้ชายเรียบร้อย
สุขุม เอาการเอางาน” กับ “ผู้ชายดิบเถื่อน เร้าใจ” เหมือนๆกันเลย 555
ดูแล้วนึกถึง THE
DEVIOUS PATH (1928, Georg Wilhelm Pabst, Germany) ด้วยเหมือนกัน
แต่นางเอกของ THE DEVIOUS PATH มีทางเลือกสามทาง
คือเธอต้องเลือกระหว่าง “สามีที่สุขุม เรียบร้อย เอาการเอางาน รวย”, “หนุ่มนักมวย
ดิบเถื่อน เร้าใจ” และ “ศิลปินหนุ่ม”
No comments:
Post a Comment