VIRAL (2018, Manussanan Pongsuwan, A+15)

VIRAL (2018, Manussanan Pongsuwan, A+15)

ผีโทรศัพท์

1.มีบางจุดของหนังที่ทำให้นึกถึง CELINE AND JULIE GO BOATING (1974, Jacques Rivette) โดยเฉพาะช่วงท้ายๆ

2.ดูจบแล้วรู้สึกว่าหนังขาดฉาก climax แบบรุนแรงอีกล็อตนึง หรือขาดการ twist อีกรอบตามแบบหนังสยองขวัญสูตรสำเร็จทั่วไป คือเราชอบฉากท้ายๆเรื่องมากพอสมควร แต่มันไม่ได้ intense แบบฉาก climax ของหนังสยองขวัญทั่วไปน่ะ เราก็เลยนึกว่ามันจะต้องมี “อะไรแรงๆ” ตามมาอีกชุดใหญ่หลังจากนั้น ปรากฏว่าหนังดันจบไปเลย 555 เหมือนทุกอย่างในหนังคลี่คลายง่ายเกินคาดมากๆ

3.แต่ถึงแม้อารมณ์เราจะค้างเติ่ง รู้สึกเหมือนหนังเรื่องนี้ยังไม่ fulfill เรามากพอในฐานะหนังสยองขวัญ แต่ถ้าหากมองว่า หนังเรื่องนี้ต้องการจะสื่อว่า “คนน่ากลัวกว่าผี” หรืออะไรทำนองนี้ เราก็ว่าหนังก็เล่าครบตามที่มันต้องการแล้วนะ เพราะฉะนั้นเราก็เลยไม่ได้อารมณ์เสียกับตอนจบของหนังมากนัก คือถ้าหากมันมีอะไรแรงๆมี climax ตามมาอีกชุดก็ดี แต่ถ้าหากมันไม่มี มันก็ดูจบแบบธรรมชาติดีเหมือนกัน ไม่ฝืนตัวเองเกินไป 555

4.ชอบพลอย ศรนรินทร์อย่างสุดๆ กลายเป็นนักแสดงหญิงที่เชื่อฝีมือได้เลย และยิ่งในหนังเรื่องนี้มีฉากที่ปะทะกับเบสท์ ณัฐสิทธิ์ด้วยแล้ว ก็ยิ่งดีมากๆ เพราะสองคนนี้แสดงเก่งทั้งคู่ พอได้มาปะทะกันในฉากเดียวกัน มันก็เลยเข้าท่า

5.ชอบความพยายามลงลึกด้าน character ให้กับตัวละครนำหญิงสองตัวด้วย โดยเฉพาะตัวนางเอกที่ไม่ใช่สาวซื่อใส แต่เป็นสาวร่านที่มีปมด้อยเรื่องไม่ได้เรียนต่อ ต้องทำงานตั้งแต่เด็ก เราว่าการที่หนังใส่ใจเรื่องชีวิตตัวละครแบบนี้เป็นอะไรที่ดีมาก

6.แต่เสียดายที่เหมือนหนังไปได้ไม่สุด ทั้งในแง่ความเป็น “หนังสยองขวัญ” หรือในแง่ความเป็น “หนังดราม่าที่ฉาบหน้าเป็นหนังสยองขวัญ” แบบ DARK WATER (2005, Walter Salles)