วันนี้นั่งรถเมล์สาย 515 กลับจากหอภาพยนตร์
ศาลายา ตอน 20.00 น. นึกว่าตัวเองอยู่ในหนังเรื่อง “รถทัวร์ วีไอผี” (2024,
Pasit Panithijaroonroj, A-) 55555 เพราะว่าพอรถเมล์เริ่มเลี้ยวเข้าถนนบรมราชชนนี
เราก็เริ่มสังเกตว่า ผู้ชายที่นั่งข้างหลังเรา ไอเป็นระยะ ๆ
แล้วพอเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ เขาก็ยังคงไอเป็นระยะ ๆ อยู่นั่นเอง เราก็เลยนึกถึงตัวละครฝรั่งใน
“รถทัวร์ วีไอผี” ที่ต้องนั่งติดกับหญิงชราตัวเหม็นที่ไอเป็นเลือด
เราก็เริ่มลังเลใจว่า จะเอายังไงดี
เราคิดว่าผู้ชายข้างหลังเราน่าจะไม่ใส่ mask ส่วนเราใส่ mask
เราก็เลยไม่แน่ใจว่า แค่ที่เราใส่ mask นี่
มันจะช่วยป้องกันโรคให้เราได้มากพอแล้วยัง เพราะเพื่อน ๆ ก็รู้ดีว่า
เราเป็นหวัด/คออักเสบง่ายมาก ๆ เหมือนภูมิคุ้มกันโรคหวัดของเรามันต่ำกว่าคนปกติ แล้วเราก็ไม่สามารถจะป่วยเป็นหวัดอะไรใดๆ
ในช่วงนี้ได้ด้วย เพราะเรามีนัดจะส่องกล้องกระเพาะ+ลำไส้ใหญ่ในเร็ว ๆ นี้
ซึ่งถ้าหากเราป่วยเป็นหวัด เราก็อาจจะต้องเลื่อนกำหนดส่องกล้องออกไป
แล้วมันก็ไม่รู้ว่าจะเกิดความยุ่งยากอะไรตามมา จะหาคนมารับเราออกจากโรงพยาบาลในวันนัดใหม่ได้หรือไม่,
etc.
เราก็คิดว่า เอ๊ะ หรือเราจะลงรถเมล์ในทันที
แล้วเรียก taxi กลับบ้านดี แต่ถนนบรมราชชนนีตอน 2
ทุ่มนี่มันก็เปลี่ยวมาก ๆ เลยนะ เราก็ไม่ชินกับการอยู่บนถนนเส้นนี้ตอนดึก ๆ
คนเดียวด้วย เราก็เลยไม่ได้ลงจากรถเมล์กะทันหัน
เราก็เลยเอา mask สำรองจากเป้ขึ้นมาสวมทับ
mask ที่เราใส่อยู่ เพื่อจะได้เป็นการใส่ mask สองชั้น เผื่อมันจะช่วยกันเชื้อโรคได้มากขึ้น แต่พอใส่ ๆ mask สองชั้นไปสักพัก เราก็ไม่มั่นใจอยู่ดีว่ามันจะกันโรคได้มากแค่ไหน
เราก็เลยตัดสินใจย้ายที่นั่งจากแถวหลัง ๆ ไปด้านหน้าสุดติดคนขับรถเมล์เลย เพื่อให้ห่างจากคนที่ไอให้มากที่สุด
แล้วก็นั่งต่อไปจนสุดสาย
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรารับเชื้อโรคอะไรไปแล้วมากน้อยแค่ไหน
ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ บางทีเราควรจะรีบลงจากรถเมล์ไปเลย แล้วเรียก taxi กลับบ้าน
แต่เราไม่โกรธคนที่ไอด้านหลังเรานะ เพราะคิดว่าถ้าหากเขาเลือกได้
เขาก็คงไม่อยากป่วย ไม่อยากไอ บางทีเขาอาจจะแค่แพ้อากาศกะทันหันก็ได้ อะไรแบบนี้ ก็เลยไม่รู้จะจัดการกับตัวเองยังไงดี,
etc. (ซึ่งบางทีเราก็เคยมีอาการ
แพ้อากาศกะทันหันแบบนี้เหมือนกัน) เราเพียงแค่รู้สึกว่า “ทำไมกูต้องซวยอะไรแบบนี้ด้วย”
55555 จบ
Favorite Actress: ลูบหน้า อาซาบาล Lubna
Azabal from YOU PROMISED ME THE SEA (2023, Nadir Moknèche, France, queer film,
A+30)
จริง ๆ แล้วบทของ “ลูบหน้า” ใน YOU
PROMISED ME THE SEA ไม่ได้มีอะไรเท่าไหร่
เราแค่ดีใจสุดขีดที่ได้เห็นหน้าเธออีกครั้ง เพราะเหมือนเราไม่ได้เห็นเธอมานานกว่า
10 ปีแล้วนับตั้งแต่ INCENDIES (2010, Denis Villeneuve, Canada/France, A+30)
Favorite Actress: Hilda Borgström from THE PHANTOM CARRIAGE
(1921, Victor Sjöström, Sweden, silent film, A+30)
ชอบเธอมาก ๆ นึกว่าเธอคือบรรพบุรุษของ Miranda
Richardson และ Catherine Frot
รูปของ Miranda Richardson จาก DAMAGE (1992, Louis Malle) และ Catherine
Frot จาก FAMILY RESEMBLANCES (1996, Cédric Klapisch,
France)
No comments:
Post a Comment