PHANTOM PERSONA OR MONICA EMILIE HERSTAD

--Last Friday I went to Patravadi Theater to see some performances, including PAST IS SIMULATION – THE LADIES OF THE SEA VS. NORA, AND OTHER STORIES OF THE SOCIETY, directed by Monica Emilie Herstad from Norway. The performance is inspired by the writings of Henrik Ibsen, Susan Sontag, and Elfriede Jelinek. I like it a lot. It is now one of my most favorite stage performances of all time. I don’t know how to describe it. I think I can say that its power is like the power of PHANTOM LOVE (2007, Nina Menkes) mixing with the power of PERSONA (1966, Ingmar Bergman).

This is a clip from PAST IS SIMULATION:
http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=1493413125


--This is a short film called THE LITTLE CHAOS (1966, Rainer Werner Fassbinder). Thanks a lot to Filmsick who told us about it.

http://www.youtube.com/watch?v=TjDh0gF2ExA


--------------------------------


This is my comment in Bioscope Webboard:
http://www.bioscopemagazine.com/smf/index.php?topic=869.0

ชอบ LOVE CONQUERS ALL มาก เพราะหนังมันตรงกันข้ามกับชื่อเรื่อง มันทำให้เห็นว่าความรัก (หรือความลุ่มหลง หรือความยึดติดในบางสิ่งบางอย่าง) มันทำให้เราทำตัวโง่ๆได้อย่างไม่น่าเชื่อ ดิฉันอาจจะไม่เคยรักใครแบบนางเอก LOVE CONQUERS ALL แต่ดิฉันก็คิดว่าดิฉันยังลุ่มหลงหรือยึดติดในบางสิ่งบางอย่างอย่างไม่มีเหตุผล อย่างเช่นลุ่มหลงในภาพยนตร์, เพลง, นิยาย, สิ่งของฟุ่มเฟือยที่ไม่ใช่ปัจจัย 4 ของชีวิต แล้วพอดิฉันได้เห็นพฤติกรรมที่โง่อย่างไร้เหตุผลของนางเอกหนังเรื่องนี้ ก็เลยทำให้ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าบางทีดิฉันก็ "ยึดติดกับสิ่งที่ไม่ใช่ปัจจัย 4" อย่างโง่จนไร้เหตุผลแบบนางเอกหนังเรื่องนี้เช่นกัน


วันที่ 25-27 ม.ค. มีการแสดงละครเวทีเรื่อง KAFKA LISTENING TO THE WIND ที่ภัทราวดีเธียเตอร์ด้วย แสดงเวลา 20.00 น. ค่าตั๋ว 600 บาท แต่ได้ดูละครเวที 3 เรื่อง (บวกกับเรื่อง MAGPIE MELT BANGKOK และ A MAN'S REQUIEM FOR THE LONELY) การแสดงนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากบทประพันธ์ของมุราคามิเรื่อง HEAR THE WIND SING, ALL GOD'S CHILDREN CAN DANCE และ KAFKA ON THE SHORE

หนังของ RAYA MARTIN ก็น่าดูมากๆ หนังของเขาเฮี้ยนสุดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อ่านบทวิจารณ์หนังของเขาได้ที่
http://criticafterdark.blogspot.com/2007/07/indio-nacional-raya-martin-2005.html


------------------------------------


This is my comment in Screenout Webboard:
http://www.xq28.org/zaa/viewtopic.php?f=5&t=79&start=50

ตอบคุณ SENSITIVEMAN

ประทับใจ “ท้องฟ้าจำแลง” ในโรงแรมมากๆเลยค่ะ เหมือนจริงมากๆ


ตอบน้อง MATT

เมื่อวันอาทิตย์ ดิฉัน, NOINONG, KICHO, OLIVER หรือเรียกสั้นๆว่า “สี่ดรุณี” ได้ไปดูละครเวทีเรื่อง SUNFLOWER กันค่ะ กำกับและนำแสดงโดยนพพันธ์ บุญใหญ่ ซึ่งเคยเล่นเป็นพระเอกภาพยนตร์เรื่อง “โบอา งูยักษ์” (C-) พวกเราประทับใจกับคุณนพพันธ์มากเลยค่ะ

ดิฉันชอบ SUNFLOWER ในระดับ A ค่ะ รู้สึกว่าละครดูเพลินดี แต่ประเด็นเกี่ยวกับปัญหาชีวิตรักของตัวละครในเรื่องนี้ เป็นประเด็นที่ดิฉันไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ดูแล้วทำให้นึกถึงเพื่อนๆของดิฉันสมัยเมื่อราว สิบกว่าปีก่อน ตอนนั้นเพื่อนๆของดิฉันซึ่งเพิ่งจบมหาลัยใหม่ๆจะจริงจังกับความรักอย่างรุนแรงมาก เหมือนกับตัวละครในละครเวทีเรื่องนี้ แต่หลังจากทุกคนเริ่มมีอายุย่างเข้า 30 ปี ก็ดูเหมือนว่าเพื่อนๆส่วนใหญ่จะลดความจริงจังกับความรักลง ดิฉันคิดว่าอาจจะเป็นที่วัยของดิฉันด้วยค่ะ ที่ทำให้ดิฉันชอบ SUNFLOWER แค่ในระดับ A ดิฉันคิดว่าถ้าหากตัวเองได้ดูละครเวทีเรื่องนี้เมื่อราวปี 1995 ดิฉันอาจจะอินกับละครเรื่องนี้จนถึงขั้น A+ ก็ได้ เพราะดิฉันคงจะรู้สึกว่าตัวละครในเรื่องนี้มันทุ่มหัวใจให้ความรักเหมือนกับเพื่อนๆดิฉันในยุคนั้นอย่างมากๆ

หลังจากนั้นพวกเราก็แดกข้าวกันค่ะ จริงๆแล้ววันนั้นพวกเราก็แดกข้าวกันทั้งวัน หลังจากนั้นคุณ KICHO ก็แยกตัวไปทำงานต่อที่บ้าน และสามดรุณีที่เหลือก็เลยไปดูหนังผีเรื่อง THE GHOST STORY OF YOTSUYA (1959, Nobuo Nakagawa, A) หรือ “ผีมุ้งลอยฟ้า” กันต่อ เป็นหนังผีที่โบราณดีมาก ดูแล้วมีอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้รู้สึกฮา แต่เป็นความฮาที่ผู้สร้างคงไม่ได้ตั้งใจ สิ่งที่ชอบที่สุดในหนังเรื่องนี้คือการที่ผีมาปรากฏตัวในบางฉากพร้อมกับมี “มุ้งลอยฟ้า” เหาะมาหลอกคนด้วย