Favorite Actress: Maria Félix – REPUBLIC OF SIN (FEVER MOUNTS AT EL PAO) (1959, Luis Buñuel, A+30)

 

Favorite Actress: Maria Félix – REPUBLIC OF SIN (FEVER MOUNTS AT EL PAO) (1959, Luis Buñuel, A+30)

 

Maria Félix สวยสง่าอารัมภีร์มากๆ ถ้าเราเป็นผู้กำกับหนังในยุคนั้น เราอยากจับเธอมาปะทะกับ Maria Casarès และ Anouk Aimee ที่สวยสง่าเหมือนๆกัน

 

SPOILERS ALERT

 

 

 

 

REPUBLIC OF SIN ติดอันดับหนึ่งในหนังที่เราชื่นชอบที่สุดในปีนี้อย่างแน่นอน มันเป็นหนึ่งในหนังการเมืองที่เราชื่นชอบที่สุดในชีวิตด้วย แต่ไม่ใช่เพราะว่ามันพูดถึงการเมืองได้อย่างแหลมคมหรือเจาะลึกแต่อย่างใด มันพูดถึงการเมืองในระดับค่อนข้างผิวเผินถ้าหากเทียบกับหนังบางเรื่อง แต่มันมีองค์ประกอบอื่นๆที่เราชอบสุดๆในหนังเรื่องนี้ อย่างเช่น

 

1.ความสิ้นหวังไร้ทางออกของสถานการณ์ในเรื่อง ความสิ้นหวังของหนังเรื่องนี้ทำให้เรานึกถึงหนังของ Robert Bresson และ Michael Haneke เลยทีเดียว

 

2.แต่สิ่งที่ทำให้หนังเรื่องนี้อาจจะติดอันดับหนึ่งในหนังที่เราชอบที่สุดในปีนี้คือตอนจบของมัน มันมีตอนจบที่แผดเผาจิตใจเราอย่างรุนแรงมาก ใครจะนึกล่ะว่าดูหนังหลุยส์ บุนเยลแล้วเราอยากจะร้องไห้ แต่เราไม่ได้ร้องไห้นะ เพราะถึงแม้ตอนจบของหนังมันจะสะเทือนใจเราอย่างรุนแรงสุดๆ แต่บุนเยลไม่มีความพยายามที่จะสร้างความซาบซึ้งหรือเร้าอารมณ์เราในจุดนั้นเลย คือถ้าหากเป็นผู้กำกับคนอื่นๆ เขาคง exploit อารมณ์คนดูอย่างรุนแรงในช่วงท้ายไปแล้ว หรือพยายามทำให้ตัวละครดูเป็นวีรบุรุษไปแล้ว แต่บุนเยลไม่พยายามทำเช่นนั้นเลย เขานำเสนอการตัดสินใจของตัวละครให้คนดูได้เห็นโดยไม่เร้าอารมณ์คนดู เราก็เลยไม่ร้องไห้ แต่เรากลับคิดถึงตอนจบของหนังเรื่องนี้บ่อยครั้งมาก และมันแผดเผาจิตใจเราอย่างรุนแรงมากๆ

 

จริงๆแล้วผลกระทบที่ตอนจบของหนังเรื่องนี้มีต่อเรา อาจจะไม่ใช่สิ่งที่บุนเยลตั้งใจก็ได้ แต่เราชอบการตัดสินใจของตัวละครในตอนจบอย่างรุนแรงมากๆ เรารู้สึกเข้าใจตัวละครมากๆ และเราก็ดีใจมากๆที่มีหนังที่นำเสนอตัวละครอย่างนี้ ตัวละครที่เป็น “กึ่งคนดี กึ่งคนขี้ขลาด” เป็นคนที่ประนีประนอมในทางการเมืองมาตลอดชีวิต แต่เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง เขาก็เลือกที่จะพลีชีพหรือฆ่าตัวตาย ดีกว่าที่จะทนมีชีวิตอยู่ภายใต้ระบอบการปกครองบางอย่างอีกต่อไป เขายินดีตาย เพราะมันมีแรงผลักดันบางอย่างในใจเขา เขายินดีตาย ทั้งๆที่มันเป็นการกระทำที่ไร้เหตุผล หลายๆคนคงมองว่าเขาโง่มากๆ หลายๆคนคงไม่เข้าใจเขา แต่เราชอบตัวละครที่ทำอะไรที่ “คนอื่นๆมองว่าไร้เหตุผล” แบบนี้นี่แหละ มันเหมือนมีอะไรบางอย่างในใจมนุษย์ที่มันดูเหมือนจะอยู่นอกเหนือเหตุผล และมันก็ยากที่จะอธิบายได้ และก็มีหนังบางเรื่องเท่านั้นที่นำเสนอจุดนี้ออกมาได้อย่างดีมากๆ

 

เราชอบมากๆด้วยที่บุนเยลไม่ได้นำเสนอตัวละครที่พลีชีพเพื่ออุดมการณ์ทางการเมืองในแบบเชิดชูหรือยกย่องเป็นวีรบุรุษ และก็ไม่ได้นำเสนอตัวละครตัวนี้อย่างดูถูกเหยียดหยามด้วย ทั้งๆที่เขาทำในสิ่งที่ดูเหมือนไร้เหตุผล มันเหมือนกับว่าหนังเรื่องนี้ treat ตัวละครตัวนี้เป็นเพียงมนุษย์คนนึงเท่านั้นเอง