Monday, January 06, 2020

STATIONS OF THE CROSS (2014, Dietrich Brüggermann, Germany, A+30)


STATIONS OF THE CROSS (2014, Dietrich Brüggermann, Germany, A+30)

1.มีสิทธิติด top ten ประจำปี 2020 ไปเลย หนักหนามาก ชอบมากๆที่หนังทั้งเรื่องมีแค่ราว 15 ซีน โดยที่แต่ละซีนจะยาวราว 5-10 นาที โดยไม่มีการตัดภาพเลยในแต่ละซีน ซึ่งวิธีการทำหนังแบบนี้เป็นวิธีการแบบที่เคยพบในหนังอย่าง MATTHIAS KNEISSL (1971, Reinhard Hauff, West Germany) และ BEAUTY AND THE DOGS (2017, Kaouther Ben Hania, Tunisia) ด้วยเช่นกัน และมันเป็นวิธีที่ทำให้อารมณ์ในแต่ละซีนมัน intense มากๆ

2. ฉากที่น่าสนใจมากๆคือฉากที่นางเอกที่เป็นคนเคร่งศาสนามากๆมาสารภาพบาป คือก่อนหน้านี้นางเอกไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด แล้วมีเด็กหนุ่มมาจีบเธอ ทั้งสองพูดคุยกันจนสร้างความรำคาญให้ชายหนุ่มอีกคนที่นั่งอ่านหนังสือในห้องสมุดเดียวกัน

หลังจากนั้นนางเอกก็มาสารภาพบาปกับบาทหลวงในโบสถ์ เธอพูดถึงบาปต่างๆที่เธอทำ และรวมถึง “ความเงี่ยนในใจ” ที่เธอมีต่อเด็กหนุ่มคนนั้น เหมือนเธอมองว่าความเงี่ยนผู้ชายเป็นบาปหนักมาก อะไรทำนองนี้

พอดูฉากนี้แล้วเราก็เลยรู้สึกอยากด่าอีนางเอกอย่างรุนแรง คือเรามองตรงข้ามกับเธอ เพราะเรารู้สึกว่า ความเงี่ยนผู้ชายไม่ใช่บาปแต่อย่างใด แต่สิ่งที่เรารับเธอไม่ได้เลยก็คือว่า “มึงไม่รู้สึกผิดเลยเหรอ ที่ส่งเสียงดังรบกวนคนอื่นๆในห้องสมุดน่ะ อีห่า” ทำไมมึงไม่สารภาพบาปเรื่องนี้ด้วยล่ะ

คือถ้านางเอกสารภาพบาป หรือรู้สึกผิดที่ “เธอส่งเสียงดังในห้องสมุด” เราก็คงจะมอง “คนเคร่งศาสนา” ในแง่ดีมากยิ่งขึ้น แต่เหมือนหนังเรื่องนี้จะแสดงให้เห็นว่า คนเคร่งศาสนาแบบนางเอกนี่มันเหี้ยจริงๆ คือมึงไปรู้สึกผิด รู้สึกบาป ในสิ่งที่มึงไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นๆ (ความเงี่ยนผู้ชาย) แต่มึงไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลยใน “การสร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นๆ”  (การส่งเสียงดังในห้องสมุด)

3.ดูแล้วนึกถึงหนังอีก 3 เรื่องที่น่าฉายควบกันมากๆ ซึ่งได้แก่

3.1 THÉRÈSE (1986, Alain Cavalier, France)

3.2 CAMINO (2008, Javier Fesser, Spain)

3.3 LOVE LIKE POISON (2010, Katell Quilévéré, France)

No comments: