BEFF EXPERIENCE

 บันทีกความทรงจำต่อประสบการณ์ BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL

 

สรุปว่า วันนี้ ตอนรอบ 13.00-15.00 น. เราดูโปรแกรม Open Call 4: On gazing at the shift from actuality to imagination, and its reversion. (Duration: 99:00 mins) ซึ่งเราได้นั่งที่นั่งแบบในรูปซ้าย มีเบาะให้พิงหลัง แต่ไม่มีที่ให้หย่อนขา ซึ่งเราก็พอนั่งได้ แต่เราต้องคอยขยับขาไปมาเพื่อไม่ให้เหน็บกิน

 

โชคดีที่รอบ 15.00-17.00 ซึ่งเราดูโปรแกรม Open Call 7: On gazing back at kinship, separation, death, and remembrance. (Duration: 101:00 mins) และรอบ 17.30-21.00 ซึ่งเราดูหนังเรื่อง The Unstable Object II (2022) | 203:32 mins
by Daniel Eisenberg (USA) เราได้นั่งที่นั่งบัลลังก์ตั่งทองแบบในรูปขวา ก็เลยสบายหน่อย ดูได้ไม่มีปัญหา มีความสุขกับหนังที่ดูมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

 

พอพูดถึง “ประสบการณ์การนั่งดูหนัง” ใน BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL เราก็คิดว่า ประสบการณ์ครั้งที่หนักที่สุด ยังไงก็ไม่มีทางเกินประสบการณ์ตอนปี 2005 เพราะว่าใน BEFF ปีอื่นๆ  นั้น ที่นั่งมันปกติ

 

BEFF ปี 1997 และปี 1999 จัดที่ Alliance Francaise เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งที่นั่งมันปกติ

 

BEFF ปี 2001 จัดที่เกอเธ่ ซึ่งที่นั่งก็ปกติ

 

ส่วน BEFF ปี 2008 เราเน้นดูที่ Alliance Francaise (ปีนั้นเขาจัดที่ Esplanade ด้วย แต่เรามีปัญหากับพนักงาน Esplanade อย่างรุนแรงในปีนั้น เราก็เลยดูแต่โปรแกรมหนังทดลองที่ฉายที่ Alliance เป็นหลัก)

 

BEFF ปี 2012 เน้นจัดที่ BACC และเกอเธ่ ซึ่งที่นั่งก็ปกติ

 

เพราะฉะนั้นประสบการณ์ครั้งที่หนักที่สุด ก็คือปี 2005 นี่แหละ เพราะตอนนั้นมันฉายกลางแปลงที่สวนลุมพินี

 

เหตุมันเกิดในวันที่ 24 ธ.ค. 2005 วันนั้นเราได้มาดูหนังหลายเรื่องใน BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL ซึ่งจัดฉายกลางแปลงตามจุดต่าง ๆ กระจายทั่วสวนลุมพินี วันนั้นเราได้ดูเรื่อง NO PLACE NOWHERE (2005, José Luis Torres Leiva, Chile, 70min, A+30) ที่จอนึงก่อน แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปดูหนังเรื่อง PISCINE (2002, Jean-Baptiste Bruant + Maria Spangaro, 60Mmin, A+30) ที่อีกจอนึงในสวนลุมพินี น่าจะเป็นช่วงราว ๆ 19.00-20.00 ที่ท้องฟ้ามันมืดสนิทแล้ว

 

คือขณะที่เรานั่งดูหนังเรื่อง PISCINE อยู่นั้น อยู่ดี ๆ ก็มีผู้ชายมานั่งข้าง ๆ มาชวนคุย ถามว่าเขาฉายหนังอะไรเหรอ แล้วเขาก็พยายามชวนคุยไปเรื่อย ๆ ด้วยน้ำเสียงกระเส่า ๆ คือพอเขาพูดไปสักพัก เราก็รู้เลยว่า ผู้ชายคนนี้ต้องการชวนเราไปมีเซ็กส์ด้วยกันในสวนลุมพินีแน่ ๆ

 

ซึ่งเราก็ภูมิใจนะ ที่ขายออก แต่ปัญหาก็คือว่า เราชอบหนังเรื่อง PISCINE ที่กำลังดูอยู่อย่างรุนแรงมาก หนังทั้งเรื่องมันมีแต่คนเดินไปเดินมาในสระว่ายน้ำตลอด 60 นาที ซึ่งหนังแบบนี้นี่แหละที่เราชอบสุด ๆ เราก็เลยตัดสินใจไม่ไปกับเขา เขาก็แยกตัวไป ส่วนเราก็นั่งดู PISCINE ต่อจนจบ และหลังจากนั้นเราก็ไปดูหนังเรื่อง 1/3 OF THE EYES (2004, Olivier Zabat, A+30) ต่อที่อีกจอนึงในสวนลุมพินี

 

ก็ไม่รู้ว่าวันนั้นเราตัดสินใจถูกหรือตัดสินใจผิดนะที่เลือกที่จะดูหนังทดลองต่อ แทนที่จะไปมีเซ็กส์กับผู้ชายในสวนลุมพินี 55555 แต่เราก็คิดว่าเราตัดสินใจถูกนะ เพราะ PISCINE ติดอันดับ 15 ในลิสท์หนังสุดโปรดของเราประจำปีนั้น ส่วน 1/3 OF THE EYES ติดอันดับ 9 ในลิสท์หนังสุดโปรดของเราประจำปีนั้น

 

อย่างไรก็ดี เราชอบประสบการณ์นี้มาก ๆ รู้สึกว่าพอเวลามันผ่านมานานเกือบ 20 ปีแล้ว ประสบการณ์การนั่งดูหนัง PISCINE กลางสวนลุมพินีในวันที่ 24 ธ.ค. 2005 ก็ยังคงถือเป็น “หนึ่งในประสบการณ์การดูหนังที่ลืมไม่ลง” ของเรา 55555