PRELUDE OF THE MOVING ZOO (2020, Sorayos Prapapan, documentary, A+30)

 

PRELUDE OF THE MOVING ZOO (2020, Sorayos Prapapan, documentary, A+30)

 

หนังที่บันทึกวันสุดท้ายในการเปิดทำการของสวนสัตว์ดุสิต ดูแล้วก็เศร้ามาก ๆ

 

คิดว่ายิ่งเวลาผ่านไปอีกนานหลายปี หนังกลุ่มที่บันทึกสถานที่ที่หายสาบสูญไปแล้วแบบนี้ก็คงจะยิ่งมีคุณค่ามากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งหนังอย่าง THE SCALA (2015, Aditya Assarat), PHANTOM OF ILLUMINATION (2017, Wattanapume Laisuwanchai) ที่บันทึกลมหายใจเฮือกสุดท้ายของโรงหนัง stand alone และ ONCE UPON A TIME (2000, Panu Aree) ที่บันทึกภาพ “แดนเนรมิต” เอาไว้ เหมือนหนังเหล่านี้ช่วยให้ “สถานที่ที่หายไปแล้ว” ยังคงมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ในแผ่นฟิล์ม/ไฟล์ดิจิทัล และในความทรงจำของผู้คน ซึ่งยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ สถานที่เหล่านี้ก็จะยิ่งจางหายไปจากความทรงจำของผู้คนมากเท่านั้น เพราะฉะนั้นหนังเหล่านี้นี่แหละที่จะช่วยทำให้ความทรงจำของผู้คนที่มีต่อสถานที่เหล่านี้มันกลับมาโลดเต้นอีกครั้งได้ และช่วยทำให้เด็ก ๆ รุ่นใหม่ได้เรียนรู้อดีตจากหนังเหล่านี้ด้วย

 

 แต่ PRELUDE OF THE MOVING ZOO อาจจะแตกต่างจากหนังเรื่องอื่น ๆ เหล่านี้ในแง่ที่ว่า การหายไปของสวนสัตว์ดุสิตไม่ได้มีต้นเหตุมาจากปัจจัยเดียวกับที่ทำให้โรงหนัง stand alone และสวนสนุกหายไป

 

บางทีควรจะต้องมีการฉายหนังเรื่อง PRELUDE OF THE MOVING ZOO ควบกับ BEHIDE THE WALL (2003, อภิวัฒน์ แสงพัทธสีมา, 30mins) ที่บันทึกภาพชุมชนป้อมมหากาฬ ที่ปัจจุบันนี้หายสาบสูญไปแล้วเช่นกัน

 

ตัวเราเองไม่แน่ใจว่าเคยไปสวนสัตว์ดุสิตกี่ครั้ง อาจจะเคยไปแค่ 3 ครั้งมั้ง คือทางบ้านเคยพาไปครั้งนึงตอนประถม, โรงเรียนประถมก็น่าจะเคยพาเราไปทัศนศึกษาครั้งนึง และเราก็เคยไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ มหาลัยอีกครั้งนึง จำได้แต่ว่าตอนเด็ก ๆ เรากลัวงูตัวใหญ่ ๆ กับจระเข้ในสวนสัตว์ดุสิตมาก ๆ

 

เราดูหนังเรื่องนี้ใน mini film festival ของมาเลเซียที่จัดฉายออนไลน์เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน