WATER DELICACIES WITH “NAMSAI” RECIPES – THE CONVERSATION EXPERIENCE

 

MOST FAVORITE GHOST IN FILMS: หลิวชิงหวิน ใน "ตาซ้ายเห็นผี" MY LEFT EYE SEES GHOSTS (2002, Johnnie To + Wai Ka-Fai, Hong Kong) และขอยกให้หนังเรื่องนี้เป็นหนึ่งในหนังโรแมนติกที่เราชอบที่สุดในชีวิต ตอนจบนี่คือเราตายห่าไปเลย

 ******

Malachite art works by Donruedi Bunkaeo

 

จัดแสดงที่ชั้น 7 BACC

 

NATURE’S DIGITAL DIALOGUE by Nakarin Punyawong

 

 *************

WATER DELICACIES WITH “NAMSAI” RECIPES – THE CONVERSATION EXPERIENCE (2024, Benjarat Aiemrat, video documentation, 108min, A+30)

 

เป็นวิดีโอที่บันทึกการสนทนาของตัวศิลปิน คุณ Benjarat Aiemrat กับคุณ Kanharat Leamthong, Yodchat Bupasiri, Supawich Weesapen , Varissara Karavanich จัดแสดงที่ชั้น 7 BACC

 

1.ดูด้วยความเพลิดเพลินมาก อาจจะเป็นเพราะเราชอบดูคนคุยกันอยู่แล้ว 55555

 

2.ชอบเรื่องมะเขือเทศใน Tasmania มาก ๆ ที่คนนึงเล่าว่าได้กินมะเขือเทศที่ Tasmania แล้วมันอร่อยมาก แล้วพอกลับมากินมะเขือเทศที่เมืองไทยแล้วรู้สึกเหมือนกิน “กระดาษชุบน้ำ” เพราะมันไร้รสชาติมาก ๆ

 

3.ชอบเรื่องทฤษฎีที่ว่า อะไรต่าง ๆ เหล่านี้เป็นเพราะน้ำฝนที่ตกใน Tasmania มันพัดมาจากขั้วโลกใต้ มันบรรจุเอาอากาศบริสุทธิ์ก่อนยุคน้ำแข็งเอาไว้ เหมือนลมที่พัดมาจากขั้วโลกใต้มันบรรจุเอาอากาศบริสุทธิ์เมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนมาด้วย แล้วมันก็มากระทบกับป่าสนใน Tasmania มันเลยทำให้น้ำฝนหรือน้ำต่าง ๆ  ใน Tasmania มีความแตกต่างจากที่อื่น ๆ

 

4.ชอบที่วิดีโอนี้มันเน้นประเด็นที่ว่า “น้ำใส” หรือ “น้ำบริสุทธิ์” หรือ “น้ำเปล่า” ในแต่ละสถานที่บนโลกนี้มันไม่เหมือนกันเลย เพราะอากาศ, แร่ธาตุ, วิถีชีวิต, องค์ประกอบต่าง ๆ ของแต่ละสถานที่บนโลกนี้มันไม่เหมือนกัน มันเลยส่งผลให้ “น้ำตามธรรมชาติ” ของแต่ละสถานที่มันแตกต่างกันตามไปด้วย และเนื่องจาก “น้ำเปล่า” เป็นส่วนผสมของอาหารมากมาย เพราะฉะนั้นมันเลยทำให้อาหารของแต่ละสถานที่มันไม่เหมือนกันตามไปด้วย ซึ่งรวมถึงพวกเหล้า สาเก, etc. เหมือนถ้าเราจะทำ “ขนมห้วยเหี๊ยะ” อะไรสักอย่าง แล้วจานนึงใช้น้ำจากเมือง A แต่อีกจานนึงใช้น้ำจากเมือง B ตัวขนมห้วยเหี๊ยะสองจานนี้ก็จะให้รสชาติไม่เหมือนกัน (อันนี้เราสรุปจากความเข้าใจเราเองนะ ไม่รู้ว่าถูกหรือเปล่า 55555)

 

5.พอพูดถึงเรื่อง “การดื่มน้ำฝน” เราก็เลยนึกถึงอดีตของตัวเองเลย เพราะเราเหมือนไม่ได้ดื่มน้ำฝนมานาน 40 ปีแล้วมั้ง เพราะบ้านเราอยู่กรุงเทพ ตอนเด็ก ๆ บ้านเราก็รองน้ำฝนใส่โอ่งนะ แต่ไม่เคยเอามากิน เพราะเขาบอกว่ากรุงเทพมี pollution เยอะ แล้วฝนที่ตกลงมามันก็ชะเอา pollution ในอากาศลงมาด้วย เพราะฉะนั้นน้ำฝนในกรุงเทพเลยใช้ดื่มไม่ได้ แต่เอาไปใช้ล้างตีนอะไรแบบนี้ได้

 

แต่พอเราไปเยี่ยมคุณตาคุณยายที่อุบลในทศวรรษ 1980 เราได้ดื่มน้ำฝนที่รองใส่โอ่งนะ เพราะเหมือนในทศวรรษนั้น อากาศที่อุบลยังดูบริสุทธิ์สดใสอยู่ น้ำฝนก็เลยใช้ดื่มได้เลย แต่เราก็จำรสชาติอะไรไม่ได้แล้ว ไม่ได้รู้สึกว่ามันพิเศษอะไร แต่ก็รู้สึกดีที่วิดีโอนี้ทำให้นึกถึงสิ่งที่เราเคยทำเมื่อราว 40 ปีก่อน แต่เราได้ลืมมันไปแล้ว

 

6.จริง ๆ แล้วตัววิดีโอนี้เน้นไปที่การคุยกันเรื่อง “การทำอาหาร” ซึ่งเราก็ไม่ได้มีความรู้อะไรมากนัก และก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้อย่างจริงจัง แต่เราก็นั่งดูไปได้เรื่อย ๆ

 

7.แต่สิ่งที่อยากบันทึกความทรงจำเก็บไว้ ก็คือว่า พอตัววิดีโอนี้มันเน้นคุยกันเรื่อง “น้ำใส” ที่จริง ๆ แล้วมีความแตกต่างกันไปในสถานที่ต่าง ๆ มันก็เลยกระตุ้นให้เราคิดถึงประเด็นอื่น ๆ ที่ไม่ได้อยู่ในวิดีโอนี้ด้วย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นประเด็นด้าน supernatural เพราะเรามีความสนใจด้านนี้เป็นหลัก 5555 คือจริง ๆ แล้วตัววิดีโอนี้เน้นคุยกันไปทาง “วิทยาศาสตร์” หรืออะไรที่จับต้องพิสูจน์ทดลองเห็นผลได้นะ โดยเฉพาะการทดลองในการทำอาหาร แต่จิตใจเราเอนเอียงไปทางไสยาศาสตร์มากกว่าวิทยาศาสตร์อยู่แล้ว ตัววิดีโอนี้เลยกระตุ้นให้เราคิดถึงประเด็นไสยาศาสตร์โดยไม่ได้ตั้งใจ 55555

 

ประเด็นแรกที่เราคิดถึง ก็คือเรื่อง “แหล่งน้ำ” ใน EVIL DOES NOT EXIST (2023, Ryusuke Hamaguchi) ซึ่งถ้าหากเราจำไม่ผิด ชาวบ้านในหนังเรื่องนี้เชื่อว่าแหล่งน้ำในดินแดนของพวกเขามีความพิเศษ ซึ่งมันก็สอดคล้องกับตัววิดีโอนี้ ที่ย้ำว่า “น้ำเปล่า” ในแต่ละท้องที่นั้นมีความพิเศษแตกต่างกันไป โดยใน EVIL DOES NOT EXIST นั้น ความพิเศษของแหล่งน้ำถูกโยงกับสิ่งเหนือธรรมชาติด้วย

 

8.ประเด็นที่สอง คือหนังสารคดีเรื่อง ALEXEI AND THE SPRING (2002, Seiichi Motohashi) ที่พูดถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเบลารุสที่ตั้งอยู่ใกล้กับเชอร์โนบิล ซึ่งพอตอนเกิดเหตุนิวเคลียร์เชอร์โนบิล คนในหมู่บ้านอื่น ๆ ก็ต้องอพยพย้ายหนีกันไปหมด เพราะแหล่งน้ำในหมู่บ้านอื่น ๆ มันปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสี แต่คนในหมู่บ้านนี้ไม่ต้องย้ายหนี เพราะหมู่บ้านนี้ใช้น้ำจาก “บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ของพระแม่มารี” หรืออะไรทำนองนี้ แล้วปรากฏว่าน้ำจากบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์นี้ไม่ปนเปื้อนกัมมันตภาพรังสี ทั้ง ๆ ที่ตั้งอยู่ใกล้เชอร์โนบิล คนในหมู่บ้านนี้ก็เลยใช้ชีวิตอย่างสงบสุขต่อไปได้เรื่อย ๆ โดยไม่เป็นอะไรเลย

 

9.เราคิดไปถึงเรื่อง “โมเลกุลของน้ำมนตร์” โดยที่ตัววิดีโอไม่ได้ตั้งใจด้วย 55555 คือพอวิดีโอนี้มันเน้นพูดถึง “ความแตกต่างกันของน้ำเปล่า” เราก็เลยนึกไปถึงข่าวหรือบทความที่บอกว่า “น้ำมนตร์” มันมีโมเลกุลที่ไม่เหมือนน้ำธรรมดา มันเหมือนกับว่า น้ำเปล่าที่ผ่านพิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์อะไรมาแล้ว มันทำให้ตัวโมเลกุลของน้ำเปลี่ยนไปจากเดิม และมีการทำวิจัยแล้วพบว่า พอมีการใช้น้ำมนตร์มาแทนน้ำเปล่า สำหรับผู้ป่วยในโรงพยาบาล “ผลการวิจัยพบว่า จำนวนวันนอนโรงพยาบาลเฉลี่ยลดลงจาก 8.6 วัน เหลือ 4.8 วัน”

https://mgronline.com/dhamma/detail/9550000031102

 

ก็เลยสรุปว่า ชอบตัววิดีโอนี้มาก ๆ ทั้งตัวเนื้อเรื่องที่มันพูดถึง และการที่ตัววิดีโอนี้กระตุ้นให้เราคิดถึงประเด็นอื่น ๆ เกี่ยวกับ “น้ำเปล่า” โดยที่ตัววิดีโอไม่ได้ตั้งใจด้วย 55555