WHY DID UNCLE CHOOSE THIS FILM?

 

“คุณน้าเลือกหนังเรื่องนี้มาทำไมครับ”

 

หนึ่งในเหตุการณ์ประทับใจในงาน BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL 2025 คือช่วง Q&A ที่ผู้ชมท่านหนึ่งถาม curator ว่า “คุณน้าเลือกหนังเรื่องนี้มาทำไมครับ”

 

แล้ว curator ก็อธิบายถึงเหตุผลในการเลือกภาพยนตร์เรื่อง S.(SILENT) KOREA (2024, Ho Bin Kim, South Korea, 53min, A+30) มาฉายในเทศกาลนี้

https://web.facebook.com/jit.phokaew/videos/601448729185261

 

++++++++++

ว้าย เราเพิ่งรู้ว่า "หม่าเหมี่ยนเอ๋อ" บวชเป็นภิกษุณี เราจำเธอได้ดีจากบท "ลุ้นอ้วงยี้" ใน "กระบี่ไร้เทียมทาน" และบทของเธอใน "พยัคฆ์ลำพอง" กับใน "น้ำตาจระเข้"

 

+++++++++++

 

เมื่อวานนี้มีเด็กมัธยมที่ทำหนังทดลอง มาตั้งคำถามในช่วง Q&A ใน BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL 2025 เกี่ยวกับ “แรงใจในการทำหนังทดลองต่อไป” เพราะหนังประเภทนี้ไม่ใช่หนังที่จะได้รับการสนับสนุนจากคนรอบข้างมากนัก การทำหนังทดลองเป็นสิ่งที่ต้องพึ่งพา “แรงใจ” ของตัวเองเป็นอย่างมาก เพราะมันไม่ใช่สิ่งที่คนรอบข้างจะเข้าใจหรือสนับสนุนในสิ่งที่เราทำ ซึ่งทางด้าน curator ในงาน BEFF ก็ตอบคำถามนี้ โดยพูดถึงสิ่งที่คุณ Apichatpong Weerasethakul เคยเจอมาแล้วในอดีต

 

ช่วง Q&A เมื่อวานนี้ ก็เลยทำให้เรานึกถึงสิ่งที่พี่สนธยา ทรัพย์เย็น เคยเขียนไว้ในปี 2007 ด้วย โดยคุณสนธยาได้เขียนไว้ว่า

 

“หลายคนล้อเลียนเจ้ย ว่าดัดจริตทำหนังดูยาก บ้างก็หาว่าทำหนังไม่เป็น บ้างก็หาว่าทำหนังเอาใจฝรั่งหัวสูง ซึ่งข้อกล่าวหากลุ่มนี้ผมพอเข้าใจได้ เพราะว่าหนังเจ้ยไม่เคยเน้นเล่าเรื่องราว หลายฉากเป็นเพียงภวังค์ ความคิดฝันที่ไหลเลื่อนไม่ปะติดปะต่อ ซึ่งเอื้อนเอ่ยทิ้งน้ำหนักสละสลวยดั่งนักกลอนเอก คนดูหลายคนจึงอาจอึดอัดใจ หากนำแว่นการดูหนังวิเคราะห์วรรณกรรมตามหลักสูตรมาใช้วัดคุณค่า เช่น การพัฒนาตัวละคร สร้างความขัดแย้ง โครงสร้างเรื่องเล่า 3 องก์ ตลอดจนการคลี่คลายเรื่องแบบตีสรุป พร้อมคติธรรม”

“คงวิเศษนัก หากเราเปิดใจว่า หนังนั้นสามารถมีอิสระเฉไฉได้ดั่งปลายพู่กัน เราควรใจกว้างยอมรับว่าหนังที่ดีไม่จำเป็นต้องถูกจำกัดให้สรุปความ ถกเถียงปรัชญา ตีแผ่บุคลิกตัวละครอย่างเจาะลึก เพราะบางครั้งแค่การเดินเคียงคู่ แอบฟังตัวละครเกี้ยวพากันอย่างละเมียดละไมชั่วครู่ยามก็น่าจะเพียงพอแล้ว หนังที่มีค่าไม่จำเป็นต้องตอบคำถามสำคัญ สู่รู้ไปทุกเรื่อง หรือห่วงใยมนุษยชาติอย่างออกหน้าโอเวอร์ ”

 

อ่านบทความนี้เต็ม ๆ ได้ที่ลิงค์นี้นะ

https://twilightvirus.blogspot.com/2008/06/blog-post.html

 

รูปประกอบมาจากแผ่นพับในเทศกาล BANGKOK INTERNATION ART FILM FESTIVAL 1997 ซึ่งเป็นเทศกาลที่ทำให้เราได้ดูหนังของคุณ Apichatpong และคุณ Sasithorn เป็นครั้งแรกในชีวิต ซึ่งก็คือหนังเรื่อง 001 6643 225 059 (1994, Apichatpong Weerasethakul) และ DRIFTER (1993, Sasithorn Ariyavicha) โดยเราได้ดูหนังทั้งสองเรื่องนี้ในวันที่ 5 เม.ย. 1997 หรือเมื่อ 28 ปีก่อน

+++++

เพิ่งเห็นว่า มีหนังเรื่อง BLACK BUTTERFLIES (2024, David Baute, Spain/Panama, animation, 83min) ฉายในเทศกาลภาพยนตร์นี้ด้วย