ALL THE SORROW IN THE WORLD

ขอแสดงความเสียใจกับทุกคนที่สูญเสียเช่นกันค่ะ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเหตุการณ์ที่ร้ายแรงจนสุดจะบรรยายจริงๆ หลายคนสูญเสียสมาชิกในครอบครัวไปในชั่วพริบตาเดียว อยู่ห่างกันเพียงไม่กี่ก้าว แต่พอหันหลังมา ก็หายลับไปแล้ว

แต่ก็ยังชื่นใจที่มีคนหลายคนอุทิศตนช่วยเหลือผู้ประสบภัยอย่างเต็มที่ ขอให้สู้ต่อไปไม่ท้อถอยนะคะ

ในอดีตนั้น เคยดูข่าวภัยพิบัติในประเทศอื่นๆ ภัยน้ำท่วม, แผ่นดินไหว, แผ่นดินถล่ม ไม่ว่าจะในอิหร่าน, ตุรกี, บังคลาเทศ etc. เห็นคนตายจำนวนมาก เห็นภาพผู้คนในประเทศนั้นร้องไห้คร่ำครวญปิ้มว่าจะขาดใจ ก็รู้สึกสงสารพวกเขา แต่ก็แอบรู้สึกโล่งใจเล็กน้อยที่ “มันไม่ได้เกิดขึ้นในเมืองไทย” ก่อนหน้านี้ เคยมองเหตุการณ์เหล่านี้ว่ามันเป็นเพียง “ความทุกข์ความเจ็บปวดของคนประเทศอื่น” ก่อนหน้านี้ เคยดูข่าวคนตายเพราะน้ำท่วมในบังคลาเทศ แล้วก็รู้สึกชินชา รู้สึกไม่ค่อยสนใจอีกต่อไป คิดแต่เพียงว่า “บังคลาเทศอีกแล้วหรือนี่”

ตอนนี้เข้าใจแล้วว่ามันทุกข์ขนาดไหน มันเจ็บปวดขนาดไหน มันเศร้าแสนสาหัสขนาดไหน ตอนนี้คงทำได้เพียงช่วยเหลือคนในไทยให้ดีที่สุด แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นกับประเทศอื่นๆอีก ก็คงจะไม่มองอีกต่อไปแล้วว่ามันเป็นเพียงความทุกข์ความเจ็บปวดของ “คนอื่น”

ขออวยพรให้ทุกๆคนและคนที่คุณรักแคล้วคลาดจากภยันตรายตลอดทั้งปี 2005 นะคะ