This is my comment in Bioscope webboard:
http://www.bioscopemagazine.com/smf/index.php?topic=71.330
ตอบคุณ grappa
คุณ LAUGHABLE LOVES ชอบมิลาน คุนเดอร่าค่ะ คุนเดอร่าเป็นนักเขียนอันดับหนึ่งในดวงใจของเขา แต่ว่าหนังสือรวมเรื่องสั้น LAUGHABLE LOVES กลับเป็นหนังสือของคุนเดอร่าที่เขาชอบน้อยที่สุด ดิฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงเลือกชื่อหนังสือเล่มนี้มาเป็นนามแฝงของตัวเอง
อ่านความรู้สึกของคุณ LAUGHABLE LOVES ที่มีต่อหนังสือ LAUGHABLE LOVES ได้ที่ลิงค์นี้ค่ะ
http://laughable-loves.blogspot.com/2007/07/10-4.html
----------------------------------------------------------
--ความเห็นส่วนตัวที่มีต่อ “บ้านผีสิง” (ก็อปปี้มาจากบล็อกของตัวเองที่เขียนตอบคุณแบล็คฟอเรสท์)
ดิฉันกลัวฉากบนสะพานมากๆค่ะ ดิฉันคิดว่าการจัดแสง+เงาในฉากนั้นมันสุดยอดมากๆ คือฉากประเภทนี้จริงๆแล้วถ้าฝีมือคนถ่ายภาพมันทำไม่ถึง ฉากมันจะไม่มีอะไรน่าสนใจเลย แต่พอคนถ่ายภาพ+ผู้กำกับรู้จักจัดแสงเงาและมุมกล้องในฉากนั้นให้ออกมาได้ลงตัว ฉากมันก็เลยดูคลาสสิคมากๆสำหรับดิฉัน
ส่วนเรื่อง “ผีคนเป็น” ของคุณมณฑล อารยางกูรนั้นก็มีฉากคลาสสิคสำหรับดิฉันเหมือนกัน นั่นก็คือฉากรำที่มีผีอาภาศิริ นิติพนมารำคู่กับนางเอก ดนตรีประกอบ+จังหวะของฉากนั้นมันหลอนมากๆ
ดิฉันคิดว่าคุณมณฑล อารยางกูรมีความสามารถด้านการเลือกดนตรีประกอบด้วย เพราะดนตรีประกอบของทั้ง “ผีคนเป็น” และ “บ้านผีสิง” นี่ไม่ธรรมดาทั้งสองเรื่อง
ส่วนด้านฝีมือในการกำกับการแสดงนั้น คุณมณฑลก็เก่งมากๆเหมือนกัน เห็นได้ชัดจากคุณฌัชชา รุจินานนท์ ซึ่งดูสง่ามากๆใน “บ้านผีสิง” แต่ดูไพร่มากๆใน “เพื่อน กูรักมึงว่ะ”
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment