THAILAND INTERNATIONAL FILM DESTINATION FESTIVAL

FIREFLIES (2016, Sabal Singh Shekhawat, India, A-)

 ชอบโทนสีของหนังมาก มันเป็นสีฟ้าหม่นที่สวยมาก แต่ดูเหมือนหนังถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อนของตัวละครออกมาได้น้อยจนไม่น่าพอใจ

UN NUOVO GIORNO (2016, Stefano Calvagna, Italy, A-)

หนังเล่าเรื่องที่น่าสนใจ เป็นเรื่องของเกย์หนุ่มหล่อที่อยากแปลงเพศเป็นผู้หญิง แต่พอแปลงเพศแล้ว ดูเหมือนว่าเขาก็ยังไม่พบความสุขที่ฝันไว้อยู่ดี แต่หนังขาด visual sense และขาดความสามารถในการร้อยเรียงอารมณ์ของเรื่อง มันก็เลยเหมือนเล่าเรื่องทื่อๆไปเรื่อยๆ

THE MAN WITH THE IRON FISTS 2 (2015, Roel Reiné, A+30) 

ไม่แปลกใจที่หนังเรื่องนี้ติดอันดับหนึ่งในหนังสุดโปรดประจำปีของ Olaf Moller มันเป็นหนังที่ตัวพล็อตเรื่องไม่มีความสร้างสรรค์เลย แต่มันแสดงให้เห็นว่าผู้สร้างหนังท่าทางจะรักใน genre หนังนี้มากๆ และจริงจังกับการทำมันออกมาให้ดีตาม genre ของมัน ดูแล้วนึกถึงความสนุกตอนดูหนังบู๊อย่าง “ปีนเกลียว” (1994, Oranuch) ที่เป็นหนังบู๊ที่พล็อตไม่มีความสร้างสรรค์อะไรเลย เนื้อเรื่องทุกอย่าง cliché หมดตั้งแต่ต้นจนจบ แต่หนังถ่ายทอดความมันส์สะใจของฉากบู๊ออกมาได้เต็มที่ อย่างไรก็ดี เราชอบ “ปีนเกลียว” มากกว่า THE MAN WITH THE IRON FISTS 2 นะ เพราะ “ปีนเกลียว” สามารถสร้างฉากไคลแมกซ์ที่ยาวนานมากๆได้ การดู “ปีนเกลียว” มันก็เลยเหมือนการถึง “จุดสุดยอด” ที่กินเวลายาวนานเกินคาด ในขณะที่การต่อสู้ในฉากไคลแมกซ์ใน THE MAN WITH THE IRON FISTS 2 มันไม่สามารถหล่อเลี้ยงอารมณ์ลุ้นระทึกให้ยาวนานแบบนั้นได้