Saturday, February 17, 2007

THE LIVES OF OTHERS (A++++++++++)

Copy from an e-mail I sent to someone

Below is the list of old Thai films that I like:

1.MUANG NAI MORK (A TOWN SHROUDED IN FOG) (1978, PEOMPOL CHEYARUN)
This film is about a family who run a hotel in the far north of Thailand. They kill many guests of the hotel to steal the guests’ money. Unfortunately, one of the guests they kill is their own long-lost son. The film is inspired by a writing of Albert Camus.


2.PRASART (INSANE) (1975, PIAK POSTER)
This film is about the lives of three women. One of them is obviously abnormal. The other two might be secretly insane.


3.CHUAA FAA DIN SALAI (UNTIL THE END OF THE WORLD) (1955, MARUT)
A romantic tragedy story about a married woman and her handsome lover who are chained together.


4.TONGPAN (1977)
The film is about a controversial dam project and its devastating effects on the poor.


5.GARM (SEX) (1978, CHATRICHALERM YUKOL)
The film is about a girl who gets involved with a male artist who likes to draw vagina.




ตอบคุณ THE AESTHETICS OF LONELINESS
http://celinejulie.blogspot.com/2007/02/frankenstiens-list.html#comments

ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะว่า PRETENTIOUS CINEMA ที่คุณพูดถึงหมายถึงหนังเรื่องไหน แต่โดยส่วนตัวแล้ว ดิฉันมักจะแยกไม่ค่อยออกค่ะว่าหนังเรื่องไหน PRETENTIOUS หรือไม่ PRETENTIOUS ปกติแล้วดิฉันมักจะไม่ค่อยรู้สึกว่าหนังที่ตัวเองดู PRETENTIOUS แต่สามารถบอกได้แค่ว่าหนังเรื่องนี้มัน “โดน” หรือ “ไม่โดน” ใจดิฉันมากน้อยแค่ไหนเท่านั้นเอง

หนังที่ดิฉันดูแล้วรู้สึกสงสัยว่ามันอาจจะ PRETENTIOUS ก็คือหนังไต้หวันเรื่อง SOMEWHERE OVER THE DREAMLAND (2002, CHENG WEN-TANG, B-) ซึ่งเป็นหนังโรแมนติกเหงาๆช้าๆ แต่ดิฉันดูแล้วรู้สึกไม่อินกับมันสักเท่าไหร่ ดิฉันรู้สึกว่ามันแสร้งเหงามากกว่า อย่างไรก็ดี ถ้าให้พูดกันตามตรงแล้ว การที่ดิฉัน “ไม่อิน” กับหนังเรื่องนี้ ย่อมไม่ใช่เหตุผลที่จะใช้ในการตัดสินได้ว่าหนังเรื่องนี้ PRETENTIOUS หรือไม่

ต่อมาดิฉันได้ดูหนังเรื่อง BLUE CHA CHA (2005, A+) ที่กำกับโดย CHENG WEN-TANG เหมือนกัน ดิฉันกลับพบว่าคราวนี้ดิฉันรู้สึกอินกับหนังช้าๆเรื่องนี้ของเขาเป็นอย่างมาก ซึ่งดิฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเพราะอะไรความรู้สึกที่มีต่อหนังสองเรื่องนี้ถึงได้แตกต่างกันมากขนาดนี้ บางทีอาจจะเป็นเพราะว่า

1.หากมองในแง่ลบ ก็อาจจะมองได้ว่า CHENG WEN-TANG ยังคงเสแสร้ง แต่เสแสร้งเก่งขึ้นมาก เขามีทักษะความเชี่ยวชาญในการชักจูงอารมณ์ผู้ชมได้เก่งขึ้น ถึงแม้เขาอาจจะไม่ใช่ “ศิลปิน” จริงๆ

2. CHENG WEN-TANG ยังคงเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกที่แตกต่างกันอย่างรุนแรงเกิดจากตัวดิฉันเอง เพราะดิฉันอาจจะอินกับเนื้อหาผู้หญิงบ้าใน BLUE CHA CHA มากกว่าเนื้อหาเหงาๆใน SOMEWHERE OVER THE DREAMLAND

--แต่ถ้าหากพูดตามรสนิยมส่วนตัวแล้ว หนังที่ดิฉันชอบสุดๆในชีวิต มักจะถูกผู้อ่านใน IMDB.COM เขียนประณามว่าเป็นหนังที่ PRETENTIOUS อยู่เสมอ ดังนั้นประโยคที่คนอื่นพูดว่า “หนังเรื่องนี้เสแสร้ง” จึงมีความหมายเท่ากับว่า “หนังเรื่องนี้น่าจะเหมาะกับดิฉันมากๆ หรือ มีโอกาสสูงมากที่หนังเรื่องนี้จะให้ความสุขอย่างสุดๆแก่ดิฉัน” ฮ่าฮ่าฮ่า

สรุปว่าดิฉันไม่สนใจหรอกค่ะว่าหนังเรื่องไหนจะเสแสร้งหรือไม่เสแสร้ง, ดีหรือเลว, เป็นศิลปะหรือเป็นขยะ ดิฉันสนใจแค่ว่าหนังเรื่องนั้นให้ความสุขแก่ดิฉันหรือไม่เท่านั้นเอง และดิฉันก็พบว่าหนังหลายเรื่องที่ถูกคนอื่นด่าว่าเสแสร้ง หรือหนังที่ถูกคนอื่นๆด่าว่าเลวหรือน่าเบื่อ มักจะเป็นหนังที่ให้ความสุขแก่ดิฉัน



ตอบคุณ pc

ได้เข้าไปดูคลิปจากภาพยนตร์อาร์เจนตินาเรื่อง THE DARK SIDE OF THE HEART (1992, ELISEO SUBIELA) แล้วค่ะ เป็นคลิปที่ชอบมากๆ โดยเฉพาะจังหวะที่นางเอกเดินผ่านแสงไฟมาหาเขา ฉากการเดินนี้ถ้าหากอยู่โดดๆ มันจะไม่ทรงพลัง แต่พอฉากนี้มาอยู่ต่อจากฉากการอ่านบทกวี มันกลับทำให้ฉากนี้ดูขลังอย่างสุดๆ ผู้กำกับหนังเรื่องนี้เก่งจริงๆ
http://www.youtube.com/watch?v=uWYBB9sjmgk

พูดถึงหนังอเมริกาใต้แล้ว ก็นึกถึงผู้กำกับหนังชาวบราซิลคนหนึ่งที่ชื่อ ROGERIO SGANZERLA ดิฉันอยากดูหนังของเขามาก แต่ยังหามาดูไม่ได้ พอลองค้นใน YOUTUBE ดูก็พบว่ามีคลิปจากภาพยนตร์เรื่อง COPACABANA MON AMOUR (1970) ของเขาให้ดูด้วย สามารถดูได้ที่นี่ค่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=uWYBB9sjmgk

ชอบคลิปนี้มากๆเหมือนกัน เพราะมันดูบ้าดี คลิปข้างบนนี้เป็นฉากโซเนีย ซิลค์ โสเภณีซึ่งเป็นนางเอกของเรื่องทำเดินพล่านไปพล่านมาในหมู่บ้าน แล้วในหมู่บ้านของเธอก็มีตัวประกอบชิบหายๆอยู่ด้วย และสิ่งที่ชอบมากๆในคลิปนี้ก็คือฉากนางเอกเดินไปตามถนน แต่มีตัวละครบ้าอะไรก็ไม่รู้ทำพึ่บพั่บอยู่ใต้ผ้าและตามนางเอกไปเรื่อยๆ

ตัวละครสำคัญอีกคนใน COPACABANA MON AMOUR คือน้องชายของโซเนียซึ่งเป็นเกย์ และมีนิสัยชอบดมกางเกงในของเจ้านายของเขา


ภาพยนตร์ที่ได้ดูในวันพุธ-ศุกร์ที่ 14-16 ก.พ. 2007

1.THE LIVES OF OTHERS (2006, FLORIAN HENCKEL VON DONNERSMARCK, A+++++++++++++++)
http://www.imdb.com/title/tt0405094/
ดูที่โรงลิโด ดูแล้วร้องไห้อย่างรุนแรงที่สุดในชีวิตเรื่องนึง หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่จงใจบีบน้ำตา แต่มันก็โดนใจดิฉันจริงๆ


2.THE OLD GARDEN (2007 IM SANG-SOO, A++++++++++++++)
ดูที่โรงเซ็นจูรี่ตรงอนุสาวรีย์ชัย ดูแล้วร้องไห้

ตอนนี้ IM SANG-SOO กลายเป็นผู้กำกับในดวงใจไปแล้วเรียบร้อย เพราะชอบ A GOOD LAWYER’S WIFE (2003, A) และ THE PRESIDENT’S LAST BANG (2005, A++++++++++) ที่กำกับโดย IM SANG-SOO (1962) มากๆเหมือนกัน


3.SUKEBAN DEKA THE MOVIE (1987, HIDEO TANAKA, A)
ได้ดูดีวีดีเรื่องนี้ด้วยความอนุเคราะห์ของคุณ VESPERTINE


4.TOUGH ENOUGH (2006, DETLEV BUCK, A)
http://www.imdb.com/title/tt0475317/
ดูที่สถาบันเกอเธ่ ซอยสาทร 1


ช่วง 1 เดือนที่ผ่านมาดิฉันไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นบ้าไปแล้วหรือเปล่า เพราะดูหนังแล้วร้องไห้เยอะมาก หนังที่ทำให้ดิฉันร้องไห้ในช่วงนี้ก็รวมถึงเรื่อง

1.THE LIVES OF OTHERS

2.THE OLD GARDEN

3.VIDEOGRAMS OF A REVOLUTION (1992, HARUN FAROCKI, A+++++++++++++)
ดูแล้วร้องไห้ในฉากที่ซ่อนอยู่ในเครดิตท้ายเรื่อง

4.GESPENSTER (GHOSTS) (2005, CHRISTIAN PETZOLD, A+++++++++++++)

5.THE FACE OF JIZO (2004, KAZUO KUROKI, A++++++++++++)
ช่วง 30 นาทีแรกรู้สึกชอบหนังเรื่องนี้ในระดับประมาณ A- แต่พอถึงฉาก “โรงละครผ้ากันเปื้อน” ดิฉันก็ร้องไห้อย่างรุนแรงมากและความชอบก็พุ่งปรี๊ดปรอทแตกในทันที

6.THE HUNGER YEARS: IN A LAND OF PLENTY (1980, JUTTA BRUECKNER, A+++++++++++++++)
ดูแล้วร้องไห้ในฉากที่พ่อนางเอกเล่าถึงช่วงเวลาราว 14 ปีที่ชีวิตเขาพินาศย่อยยับ โดยที่ในฉากนี้ผู้ชมจะไม่ได้เห็นภาพย้อนอดีตหรือเห็นปากพ่อนางเอกขยับเลย ผู้ชมจะได้ยินเสียงพ่อนางเอกเล่าเหตุการณ์ในอดีต และเห็นภาพของพ่อนางเอกเตะฟุตบอลอยู่คนเดียวข้างถนนอย่างเหงาๆ

7.THE SHUTTERS (2005, LYECE BOUKHITINE, A+++++++++++)
ตอนแรกรู้สึกอยากตัดคะแนนหนังเรื่องนี้ เพราะหนังเรื่องนี้มัน “จงใจ”มากๆที่จะสร้างความซึ้ง แต่ต่อมาดิฉันก็พบว่าเมื่อใดก็ตามที่ดิฉันคิดถึงหนังเรื่องนี้ ดิฉันก็อยากจะร้องไห้ออกมา เพราะฉาก “การถ่ายทอดความโทมนัส” ระหว่างหญิงสองคนที่ไม่รู้จักกันในหนังเรื่องนี้มันกินใจดิฉันอย่างสุดๆ ในที่สุดดิฉันก็ไม่สนใจอีกต่อไปว่าหนังเรื่องนี้มัน “จงใจ” จนเกินงามหรือไม่ เพราะสิ่งที่สำคัญสำหรับดิฉันก็คือว่าหนังเรื่องนี้มันสามารถครอบงำหัวใจดิฉันได้สำเร็จจริงๆ


ตอบคุณอ้วน

เห็นคุณอ้วนแปะ ก-ฮ ผัวฉันแล้ว ดิฉันก็เลยยอมน้อยหน้าไม่ได้ค่ะ ดิฉันก็เลยขอคัดลอก “40 เหตุผลที่โสเภณีคือวีรสตรีของฉัน” ที่เขียนโดย ANNIE SPRINKLE มาให้อ่านกัน

ผู้ที่ติดตามชมภาพยนตร์ที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ คงคุ้นเคยกับชื่อของ ANNIE SPRINKLE เป็นอย่างดี เพราะเธอนำแสดงในภาพยนตร์เรื่อง MY FATHER IS COMING (1991, MONIKA TREUT, A-) ที่เคยมาเปิดฉายที่ห้องสมุดแห่งนี้
http://www.imdb.com/title/tt0102491/

http://www.anniesprinkle.org/html/writings/whores_heroes.html

40 REASONS WHY WHORES ARE MY HEROES

Whores have the ability to share their most private and sensitive body parts with total strangers.

Whores have good senses of humor.


Whores challenge sexual mores.

Whores are playful.


Whores are tough.

Whores have careers based on giving pleasure.


Whores are creative.

Whores are adventurous and dare to live dangerously.


Whores teach people how to be better lovers.

Whores are multi-cultured and multi-gendered.


Whores give excellent advice and help people with their personal problems.

Whores have fun.


Whores wear exciting clothes.

Whores have patience and tolerance for people that other people could never manage to put up with.


Whores make lonely people less lonely.

Whores are independent.


Whores teach people how to have safer sex.

Whores are a tradition.


Whores are hot and hip.

Whores are free spirits.


Whores relieve millions of people of unwanted stress and tension.

Whores heal.


Whores endure in the face of fierce prejudice.

Whores make good money.


Whores always have a job.

Whores are sexy and erotic.


Whores have special talents other people just don't have. Not everyone has what it takes to be a whore.

Whores are interesting people with lots of exciting life stories.


Whores get laid a lot.

Whores help people explore their sexual desires.


Whores explore their own sexual desires.

Whores are not afraid of sex.


Whores hustle.

Whores sparkle.


Whores are entertaining.

Whores have the guts to wear very big wigs.


Whores are not ashamed to be naked.

Whores help the handicapped.


Whores make their own hours.

Whores are rebelling against the absurd, patriarchal, sex-negative laws against their profession and are fighting for the legal right to receive financial compensation for their valuable work.


DO YOU HAVE WHAT IT TAKES TO BE A WHORE?


--ประโยคน่าสนใจจาก blog ของคุณ HARRYTUTTLE

https://www2.blogger.com/comment.g?blogID=16398571&postID=1334564230162407132

"In the '60s and '70s, there was a spirit of 'challenge me, show me new limits.' People enjoyed the feeling of being lost, of not getting it," says Columbia professor Richard Pena, chairman of the New York Film Festival. "Now, 'I didn't get it' is what's said in frustrated desperation."

1 comment:

Anonymous said...

คิดว่าหนังที่ให้ความรู้สึก pretentious เท่าที่นึกได้ คือ หนังของ ทาเคชิ คิตาโน่ เพราะติดตามดูหนังเขามา 3-4 เรื่อง มันมีความรู้สึกแบบนั้น