FILMS ABOUT FILMS

This is my comment in Bioscope webboard:
http://www.bioscopemagazine.com/smf/index.php?topic=1462.90


--I just knew from WiseKwai’s blog about another blog called ASIAN CINEMA – WHILE ON THE ROAD. This blog has reviews of HISTERIA, DAYS OF TURQUOISE SKY, BREATHING IN MUD, and AUTUMN.
http://asian-cinema.blogspot.com/



ตอบคุณ FILMSICK

อ้างถึงที่คุณ FILMSICK เขียนไว้ว่า

“NEW CINEMAเคยสนทนาเรื่องนี้ในวงสนทนาหลังหนังเลิกในคืนหนึ่งเกี่ยวกับหนังในศตวรรษนี้ซึ่งไม่สามารถจะทำหน้าที่เพียงเป็นหนังอิงหนัง หนังบูชาหนังได้อีกต่อไป แต่หนังในยุคนี้ต้องทำหน้าที่เป็นนักวิจารณ์ตนเองไปด้วยในตัว ในเทศกาลนี้เราได้เห็น NOW SHOWING ที่เล่นกับฟอร์แมตหนังอย่างรุนแรงเพื่อวิพากษ์ประวัติศาสตร์ของภาพยนตร์ ในขณะที่ IN THE CITY OF SYLVIA ก็หันไปประกอบสร้างหนังขึ้นมาใหม่จากธาตุหลักเบื้องต้นอย่างภาพเสียง และดาราหน้าตาดี กระทั่งหนังสารคดีอย่าง24 CITY ก็วิพากษ์ความเป็นสารคดี และเรื่องเล่าได้อย่างคมคายยิ่ง อย่างไรก็ดี ยังมีหมัดเด็ดเกี่ยวกับNEW CINEMA อีกมากหลายในWORLD FILM ไว้ตอนนั้นค่อยมาคุยกันอีกที”

ขอตอบเป็นภาษาไทยปนอังกฤษนะ เพื่อความสะดวกในการแปะ BLOG

ตอนนี้ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าความแตกต่างระหว่าง “หนังที่วิจารณ์หนัง” (อย่างเช่นหนังของ Keren Cytter ที่ FILMSICK พูดถึงในคืนนั้น) กับ “หนังอิงหนัง” หรือ “หนังบูชาหนัง” คืออะไร เรายังไม่ค่อยเข้าใจในไอเดียของ FILMSICK เกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่การพูดคุยกันในประเด็นนี้ก็ทำให้เราคิดถึงเรื่องอะไรต่างๆมากมายดังต่อไปนี้


--พูดถึง “หนังที่วิจารณ์หนัง” กับ “หนังอิงหนัง” แล้ว ก็ทำให้เราคิดถึงหนังสองกลุ่มย่อยๆขึ้นมา ซึ่งน่าจะถือเป็นลูกพี่ลูกน้องของหนังสองกลุ่มแรก หรือมีความคาบเกี่ยวกับหนังสองกลุ่มแรกในบางกรณี เราก็เลยขอลิสท์รายชื่อหนังสองกลุ่มย่อยนี้ดังต่อไปนี้



English translation: Filmsick thinks that the films of the twenty-first century cannot be only films which refer to other films or films which tribute to other films any more, but films in this century should criticize themselves at the same time, such as NOW SHOWING (2008, Raya Martin), IN THE CITY OF SYLVIA, 24 CITY, and films by Keren Cytter.

I don’t understand fully what Filmsick said, but what he said makes me think about two subgroups of films which may have some connections with “films referring films” and “films criticizing films”. These two subgroups of films are:

1.FILMS WHICH SEEM TO CONTAIN MORE THAN ONE GENRE IN THEM, THUS REMINDING US OF THE CONVENTION OF GENRE CINEMA OR PLAYING WITH IT

1.1 DON’T FORGET YOU’RE GOING TO DIE (1995, Xavier Beauvois)

1.2 DOOMSDAY (2008, Neil Marshall)

1.3 FROM DUSK TILL DAWN (1996, Robert Rodriguez)

1.4 THE MIRROR (1997, Jafar Panahi)

1.5 STORYTELLING (2001, Todd Solondz)


2.FILMS WHICH SEEM TO SAY SOMETHING ABOUT “FILM” OR MAKE ME AWARE OF THE STRUCTURE OR THE MANIPULATION OF SOME KINDS OF FILMS

2.1 Many films by Jean-Luc Godard

One instance which comes to my mind is JLG/JLG – SELF PORTRAIT IN DECEMBER (1995), which has some scenes dealing with a blind film editor. I don’t know what it means, but my friend likes it very much.

2.2 PLAYING (2007, Eduardo Coutinho, Brazil)

I haven’t seen this film yet, but I think it is very interesting.

Synopsis from IMDB:
http://www.imdb.com/title/tt1165293/

“Following a newspaper ad, ordinary women tell part of their life stories to director Eduardo Coutinho, which are then re-enacted by actresses, blurring the barriers between truth, fiction and interpretation”


2.3 BIRTH OF THE SEANEMA (2004, Sasithorn Ariyavicha, Thailand)
http://filmsick.exteen.com/20080219/birth-of-seanema-2004-1

According to what Filmsick wrote in Thai, this film may concern the birth of cinema, which contains only one origin element—images. The images in this film are vaguely connected by a story about lost memories and invented memories.


2.4 DANGER (DIRECTOR’S CUT) (2008, Chulayarnnon Siriphol, Thailand)


2.5 THE DAY I LEAVE THE CLASSROOM (ภาพเคลื่อนไหว) (2008, Witchuta Watjanarat, Thailand)

2.6 FUNNY GAMES (1997, Michael Haneke)

2.7 A PLACE AMONG THE LIVING (2003, Raoul Ruiz)
I think this film plays with the elements of film noir.

2.8 PULP FICTION (1994, Quentin Tarantino)

2.9 REAL (2008, Uhten Sririwi, Thailand)

2.10 THE SCREAM TRILOGY (Wes Craven)