วันศุกร์ที่ 31 ม.ค.นี้ ดิฉันกะว่าจะดู OPEN
CALL 10 (106min), LEAP TO THE PLACES OF TWO POOLS (50min) และดู
SMALL HOURS OF THE NIGHT (2024, Daniel Hui, Singapore, 103min, A+30) เป็นรอบที่สองค่ะ เพราะว่าชอบหนังเรื่องนี้อย่างสุดขีดมาก ๆ
GAMA (2023, Kaori Oda, Japan, documentary, 53min, A+30)
หนักที่สุด แนะนำเป็นอย่างยิ่งสำหรับทุกคนที่ชอบ
LEVEL FIVE (1997, Chris Marker)
ดูได้ฟรีออนไลน์ก่อนที่หนังจะหมดอายุในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
https://www.festivalscope.com/film/gama/
+++++++
เราชอบงาน SOUND INTERVENTION ในงาน SYMPTOMS OF A FOREST ของกลุ่ม KADDUKKAS
จากอินเดีย ที่จัดแสดงใน BANGKOK EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL
มาก ๆ มันเป็นงานคลิปเสียงที่มีความยาวราว 20 นาทีได้มั้ง
ใครว่างก็ไปนั่งฟังกันได้นะ
คลิปเสียงนี้เป็นเหมือน “เทปที่อัดจากรายการวิทยุในช่วงปลายทศวรรษ
1980” ซึ่งเป็นรายการวิทยุที่ไม่มีตัวตนจริง เป็นรายการวิทยุที่สมมุติขึ้นมา
และมีลักษณะคล้าย ๆ กับรายการ SAT & SUN และ “หนังหน้าไมค์”
โดยในรายการวิทยุนี้จะมีผู้จัดรายการมาคุยกันเรื่องประวัติศาสตร์หนังอินเดีย
แต่เป็นประวัติศาสตร์ “หนังในจินตนาการ” คือพูดถึงหนังเก่า ๆ
ของอินเดียที่ไม่มีอยู่จริง
ซึ่งเราชอบ concept นี้อย่างรุนแรงที่สุด
เพราะทุกคนก็รู้ดีว่า เราชอบเขียนถึง IMAGINARY FILMS อยู่แล้ว
และคลิปเสียงนี้ก็กระตุ้นจินตนาการของเราหรือสอดคล้องกับสิ่งที่เราชอบจินตนาการถึงมาก
ๆ เพราะเราชอบจินตนาการถึง “หนังที่ไม่มีอยู่จริง” หรือ “หนังที่เราอยากให้มีคนสร้างขึ้นมา”
อย่างล่าสุดเราก็เชียนถึง SPLASH ME BY YOUR WATER ที่เป็น “ละครทีวีที่ไม่มีจริง”
55555
ถ้าใครชอบนิยายเรื่อง FLICKER ของ Theodore Roszak เราก็ขอแนะนำว่า
ไม่ควรพลาดคลิปเสียงนี้เป็นอันขาด
เราชอบไอเดียอีกอันในคลิปเสียงนี้ด้วย
ซึ่งก็คือเรื่องของ “วิดีโอเทปที่ถูกอัดทับ แต่ถูกอัดทับไม่หมด” โดยในคลิปเสียงนี้จะมีการพูดถึง
“Maya Deren แห่งวงการภาพยนตร์อินเดีย” แต่วิดีโอเทปที่บันทึกผลงานภาพยนตร์ของผู้กำกับหญิงอินเดียท่านนี้
ถูกอัดรายการอื่นทับไป ดังนั้นผลงานของผู้กำกับหญิงท่านนี้จะเหลือเพียงแค่เศษเสี้ยวเล็กน้อยโผล่แพลม
ๆ อยู่ในม้วนวิดีโอเทปลึกลับเท่านั้น
ซึ่งไอเดียนี้ทำให้เรานึกถึงหนังเรื่อง
HISTORY IN THE AIR (2009, Chaloemkiat Saeyong, 58 min,
A+30) ที่เป็นหนังเกี่ยวกับ “สนามบินดอนเมือง” ซึ่งถ้าหากเราจำไม่ผิด
หนังเรื่องนี้ทำราวกับว่า ตัวหนังเกี่ยวกับ “สนามบินดอนเมือง”
นี้เป็นการอัดทับลงไปบนม้วนวิดีโอเทปม้วนนึง และในบางช่วงเราจะเห็นฉากที่คล้าย ๆ
กับ “คนถูกลักพาตัว” หรืออะไรทำนองนี้ แทรกเข้ามาในม้วนวิดีโอเทปนี้ เหมือนฉากคนถูกลักพาตัวนี้ถูกอัดทับไป
แต่ถูกอัดทับไปไม่หมด
ก็เลยสรุปว่า ชอบคลิปเสียงในงาน SYMPTOMS
OF A FOREST มาก ๆ เพราะเราชอบไอเดียเกี่ยวกับ “ประวัติศาสตร์ของหนังที่ไม่มีอยู่จริง”
มาก ๆ และเราว่าไอเดียนี้สอดคล้องกับหนังบางเรื่องใน BANGKOK EXPERIMENTAL
FILM FESTIVAL ด้วย อย่างเช่น หนังเรื่อง RAZEH-DEL (2024, Maryam
Tafakory, Iran, 28min, A+30) ที่พูดถึง “บทภาพยนตร์ที่ไม่ได้สร้างจริง”
+++++++++
วันนี้มีการพูดคุยกับเพื่อน ๆ ถึงเรื่องความสัมพันธ์ระหว่าง
“วงการศิลปะ” กับ
”โลกทุนนิยม” อย่างเช่น CHANEL 55555 เราก็เลยแนะนำเพื่อน ๆ ว่า มีหนังเรื่องหนึ่งที่เคยฉายใน BANGKOK
EXPERIMENTAL FILM FESTIVAL ในปี 2008 ที่เราชอบมาก ๆ ซึ่งก็คือหนังเรื่อง
A CRIME AGAINST ART (2007, Hila Peleg, 100min) ที่เป็นการไต่สวนคดีความในศาลเกี่ยวกับ
“การสมรู้ร่วมคิดกันระหว่างวงการศิลปะกับชนชั้นกลาง” (แต่เป็นศาลสมมุตินะ
ไม่ใช่ศาลที่มีอยู่จริง)
เมื่อกี้ลองค้นดูแล้วก็พบว่า
หนังเรื่องนี้มีให้ดูฟรีออนไลน์ด้วย ใครอยากดูก็ไปดูได้ในลิงค์นี้นะ
https://www.unitednationsplaza.org/video/58/
+++++
วันเสาร์ที่ 1 ก.พ.นี้ ดิฉันกะว่าอาจจะดูโปรแกรม
FLOWING WATER PARALLELISM + SUNLESS HAVEN (12.30 น. 72min), OPEN CALL 8 (15.00hrs 100mins) , IN
DIALOGUE: GELARE KHOSHGOZARAN AND MARYAM TAFAKORY (20.00hrs 55min) และการแสดงผลงานจากเวิร์กชอป ทำหนังทดลองด้วยฟิล์ม 16มม. ค่ะ
