LOVE IN THE TIME OF CORONA (2021, Mark Rappaport, 16min, A+30)
ดูได้ที่นี่
ชอบโครงสร้างการเล่าเรื่องในหนัง essay films ของ Rappaport
อย่างสุด ๆ เพราะหนัง essay films ส่วนใหญ่ของเขาจะใช้โครงสร้างการเล่าเรื่องแบบ
“วงเล็บ” คือเหมือนเขาจะเล่าเรื่อง A แล้วอยู่ดี ๆ
เขาก็จะเล่าเรื่อง “กขค” โดยใส่ไว้ในวงเล็บ ก่อนจะกลับมาเล่าเรื่อง B, C,
D, E ต่อไป
เราชอบอะไรแบบนี้อย่างสุด ๆ คือหนัง essay films โดยทั่วไปอาจจะมีลักษณะคล้าย
ๆ “บทความ” ที่มีการเล่าเรื่องอย่างเป็นระเบียบ แต่หนัง essay films ของ Rappaport จะมีลักษณะของความเป็น “กระแสสำนึก”
หรือคล้าย ๆ การ “คุยกับเพื่อน” ไปด้วย คืออยู่ดี ๆ
ก็จะมีการออกนอกเรื่องไปตามใจชอบอยู่พักนึง ก่อนจะกลับมาเข้าเรื่องต่อ
เราว่ามันสนุกมาก ๆ และมันถูกจริตเรามาก ๆ มันคือการทำหนัง essay films ที่คล้ายการตั้งใจว่าจะคุยกับเพื่อนเรื่องวิชาการ แต่ใจมันก็อดที่จะเฉไฉไปนินทาคนอื่น
ๆ ตามใจชอบเป็นระยะ ๆ ไม่ได้
ตัวอย่างโครงสร้างแบบนี้ที่แฟนหนังคงจำได้ดี ก็คือใน FROM THE JOURNALS OF JEAN SEBERG
(1995, Mark Rappaport) ที่เป็นการเล่าประวัติชีวิตของ Jean
Seberg แต่อยู่ดี ๆ
ผู้กำกับก็เฉไฉไปเล่าเรื่องทฤษฎีภาพยนตร์โซเวียตของ Lev Kuleshov อยู่พักนึง ก่อนจะกลับมาเล่าเรื่อง Jean Seberg ต่อ
ส่วนใน LOVE IN THE TIME OF CORONA นั้น Rappaport เปิดเรื่องด้วยการพูดถึงการที่ประชาชนต้องใส่หน้ากากในปัจจุบัน แล้วอยู่ดี
ๆ เขาก็ไปพูดถึงอวัยวะเพศหญิงในภาพวาดของ Magritte และอวัยวะเพศชายในภาพวาดของ
Caravaggio โดยใส่เรื่องพวกนี้ไว้ใน “วงเล็บ” ก่อนจะกลับมาสำรวจการใส่หน้ากากในหนังยุคเก่า
55555
No comments:
Post a Comment