IMITATION OF FICTIONAL LIFE

เมื่อกี้เพิ่งคุยกับเพื่อน เดาว่าอันดับหนังของคุณบุญส่ง นาคภู่อาจจะพิมพ์ชื่อเรื่องผิดเล็กน้อย

>> 2. Distant Voices มันเป็นยิ่งกว่าหนัง คือ มันข้ามพรมแดนของความเป็นหนังไปแล้ว มันกลายเป็นเรื่องจริง<<

เข้าใจว่าที่จริงแล้วหนังเรื่องนี้ไม่ได้ชื่อ DISTANT VOICES แต่เป็น INNOCENT VOICES (2004, LUIS MANDOKI)

ส่วนอันดับหนังของดิฉันก็พิมพ์ชื่อเรื่องผิดเล็กน้อยเช่นกัน เพราะอันดับ 1 ของดิฉันคือ ANAT(T)A ไม่ใช่ ANATA แหะๆๆ



ตอบคุณ FILMSICK

--อ่านที่คุณ FILMSICK เขียนไว้ใน OPEN แล้ว

>>10. FLANDERS /BRUNO DUMONT
เป็นเรื่องน่าแตกตื่นยินดีที่หนังของBRUNO DUMONT ได้เข้าฉายในเมืองไทย น่าเสียดายที่มันเข้าฉายและลาโรงไปอย่างเงียบเชียบ (จนน่าแตกตื่น) ครั้งนี้ HANEKE น้อย (ฉายาส่วนตัวที่ผมตั้งขึ้นเอง) เล่าประเด็น POST 9/11 ในรูปแบบของตัวเองครบครัน <<

ก็เลยจะบอกว่า ไม่ได้มีแค่คุณ FILMSICK คนเดียวที่คิดว่า BRUNO DUMONT มีส่วนคล้ายกับ MICHAEL HANEKE เพราะ STEPHEN BROWER แห่ง SENSES OF CINEMA ก็คิดคล้ายกัน โดยเขายกย่องให้ BRUNO DUMONT กับ MICHAEL HANEKE เป็น ABSOLUTE MASTER OF THE CINEMA OF DIS-EASE
http://www.sensesofcinema.com/contents/06/38/world_poll1.html#Brower


--อ่านที่คุณ FILMSICK เขียนไว้ในเอ็นทรี่นี้แล้ว
http://filmsick.exteen.com/20070117/entry

ก็เลยขอเพิ่มเติมรายชื่อภาพยนตร์ที่ก่อให้เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบของดิฉันด้วย

1. AMAZING THAILAND (1998, PANUTTA YOOSUKSAWAT + SORAYA NAKHASUWAN หรือ ปณัฎฐา อยู่สุขสวัสดิ์ + โสรยา นาคะสุวรรณ, A++++++++++)

ก่อนที่จะดูหนังเรื่องนี้ ดิฉันไม่เคยไปเที่ยวถนนข้าวสารมาก่อน แต่หลังจากได้ดูหนังสารคดีเรื่องนี้ ดิฉันก็พบว่าถนนข้าวสารน่าสนใจมากๆ แล้วก็เลยไปเที่ยวถนนข้าวสารเป็นบางครั้งนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา รวมทั้งพาเพื่อนๆไปด้วย หนังเรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อชีวิตดิฉันในระดับนึง แต่อาจจะส่งผลกระทบต่อชีวิตเพื่อนๆดิฉันมากกว่าดิฉัน เพราะการที่ดิฉันพาเพื่อนๆผู้หญิงไปเที่ยวถนนข้าวสาร ส่งผลให้เพื่อนคนนึงของดิฉันเกือบได้ผัวเป็นหนุ่มน่ารักจากอังกฤษ และเพื่อนอีกคนนึงของดิฉันเกือบได้ผัวเป็นหนุ่มน่ารักจากไอร์แลนด์ ถ้าหากไม่มีการสร้างหนังเรื่องนี้ขึ้นมา ดิฉันก็คงไม่ได้ไปเที่ยวถนนข้าวสาร และชีวิตของเพื่อนๆดิฉันคงไม่ได้เฉียดใกล้สวรรค์ฉิมพลีมากเท่านี้


2. A SUMMER'S TALE (1996, ERIC ROHMER, A++++++++++)

หนังเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ดิฉันพูดคุยกับหนุ่มหล่อแปลกหน้าที่พบตามชายหาด และมันนำมาซึ่งสิ่งดีๆมากมาย โฮะๆๆๆๆๆๆ


3. FALLEN ANGELS (1995, WONG KAR-WAI, A++++++++++)

ดิฉันเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เวลาเดินไปไหนมาไหน มักจะรู้สึกว่าผู้คนรอบข้างกำลังมองดิฉันด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะเวลาเดินเข้าไปในสีลมซอยสอง แต่หลังจากได้ดู FALLEN ANGELS แล้ว ดิฉันก็รู้สึกประทับใจกับ "หลี่เจียซิน" ในหนังเรื่องนี้มาก เพราะท่าทางการเดินของเธอมันดู "ไม่ยี่หระ" มากๆ หลังจากได้ดู FALLEN ANGELS เมื่อใดก็ตามที่ดิฉันเกิดความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง ดิฉันก็จะพยายามคิดว่าตัวเองเป็นหลี่เจียซินใน FALLEN ANGELS และไม่รู้สึกยี่หระหรืออินังขังขอบต่อสายตาคนอื่นๆอีกต่อไป


4. TWIN PEAKS (1990, A+++++++++++++++++)
http://www.imdb.com/title/tt0098936/

คลั่งไคล้ใหลหลงละครทีวีเรื่องนี้อย่างสุดๆตอนที่มันมาฉายทางช่อง 3 และถึงกับพยายามเลียนแบบตัวละครในเรื่องนี้อยู่ฉากนึง นั่นก็คือฉากที่ SARAH PALMER (รับบทโดย GRACE ZABRISKIE) คลานลงบันไดด้วยอาการที่ประหลาดมากๆ จำไม่ได้แน่นอนว่าฉากนี้อยู่ในตอนที่เท่าไหร่ของเรื่อง แต่ถ้าจำไม่ผิด ฉากคลานลงบันไดนี้อยู่ในตอนที่ MADELEINE FERGUSON (รับบทโดย SHERYL LEE) กำลังจะถูกฆ่าตาย

ดิฉันพยายามคลานลงบันไดเลียนแบบ SARAH PALMER บ้าง ปรากฏว่ามัน "เจ็บ" ตัวมากๆเวลาร่างกายครูดไปกับขั้นบันไดแต่ละขั้น ไม่รู้เหมือนกันว่า GRACE ZABRISKIE แสดงฉากนั้นได้ยังไง หรือมีการใช้สเปเชียล เอฟเฟคท์อะไรช่วยหรือเปล่า เพราะถ้าหากคลานแบบนั้นจริงๆ มันก็น่าจะทำให้ผู้แสดงเจ็บตัวอยู่มิใช่น้อย


5. THE FORGOTTEN (2004, JOSEPH RUBEN, A)
http://www.imdb.com/title/tt0356618/

ชอบท่าทางการวิ่งของ JULIANNE MOORE ในหนังเรื่องนี้มากๆ ถ้าจำไม่ผิด ในหนังเรื่องนี้มีฉากที่เธอวิ่ง วิ่ง วิ่ง บ่อยมาก และเส้นผมของเธอก็จะสะบัดพลิ้วไปมาอย่างสวยงามราวกับนางงามออด๊าซ

หลังจากได้ดู THE FORGOTTEN เวลาที่ดิฉันจะไปไหนมาไหน ดิฉันก็มักจะ "วิ่ง" แทน "เดิน" ถึงแม้ไม่มีความจำเป็นต้องวิ่งแต่อย่างใด โดยเฉพาะเวลาที่ข้ามถนน ดิฉันจะวิ่งอย่างรวดเร็วที่สุด พร้อมกับจินตนาการว่าตัวเองมีเส้นผมยาวสยายสะบัดพลิ้วไปมาขณะที่วิ่งด้วย ฮ่าๆๆๆๆ


6. THE STORY OF QIU JU (1992, ZHANG YIMOU, A+)
http://www.imdb.com/title/tt0105197/

ขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ เห็นกงลี่อุ้มลูกในหลายๆฉาก แล้วก็เลยรู้สึกอยากอุ้มลูกบ้าง ดิฉันก็เลยเอาผ้าห่มหาห่อตัวตุ๊กตาหมี แล้วก็อุ้มตุ๊กตาหมีในห่อผ้าห่มไปเรื่อยๆขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ และถึงแม้ดูหนังเรื่องนี้จบแล้ว ในเวลาว่างในบางครั้ง ดิฉันก็จะเอาผ้าห่มมาห่อตัวตุ๊กตาหมีแล้วก็อุ้มมันไปมา พร้อมกับบอกตัวเองว่า "ฉันคือ QIU JU"

ดูหน้าตุ๊กตาหมีของดิฉันได้ที่
http://celinejulie.blogspot.com/2006/10/my-daughter-teddy-bear.html



ภาพยนตร์ที่ดิฉันไม่ได้เลียนแบบ แต่มันตรงกับชีวิตจริงดิฉัน

THE BLACK DAHLIA (2006, BRIAN DE PALMA, A+/A)

ขณะที่ดูหนังเรื่องนี้ รู้สึกประทับใจกับหนังเรื่องนี้มากๆ เพราะมันมีหลายส่วนที่ตรงกับชีวิตจริงของดิฉัน โดยเฉพาะตัวละคร MADELEINE LINSCOTT (HILARY SWANK) เพราะเธอมีพฤติกรรมบางอย่างที่คล้ายคลึงกับดิฉัน เธอเคยทำในสิ่งที่ดิฉันเคยทำไปแล้ว และเธอก็เคยทำในสิ่งที่ดิฉันอยากจะทำ แต่ยังไม่ได้ทำด้วย นั่นก็คือ "การนอนกับคนที่หน้าตาเหมือนกับตัวเอง" ถ้าหากในอนาคต ดิฉันได้ทำตามความฝันของตัวเองด้วยการนอนกับคนที่หน้าตาเหมือนกับตัวเองจริงๆ นั่นก็ไม่ได้เป็นเพราะว่าดิฉันเลียนแบบ THE BLACK DAHLIA แต่อย่างใด แต่นั่นเป็นเพราะว่าดิฉันตั้งใจไว้อย่างนี้อยู่แล้วตั้งแต่ก่อนได้ดูหนังเรื่องนี้