Friday, August 29, 2008

I LOVE MY TEDDY BEARS

The political situation in Thailand is very bad. Earlier this week, I felt very afraid that a civil war was going to happen. Then, I just realized that I shouldn’t be afraid of a civil war or death, because I have been ready to die for the past 20 years. So I feel happy playing with my teddy bears now, while watching Thailand burning in hell. If you just don’t feel attached to your life, you can stop worrying about many things. :-)

This photo is a work of Montri Toemsombat. It’s called THAI DREAM (2008). It is a part of the exhibition NANOTHAILAND (A+), which was held at 100 Tonson Gallery.
http://www.100tonsongallery.com/




7 comments:

Anonymous said...

i really love this pic. Can I borrow it for my teaching? : )

Anonymous said...

Celinejulie, please keep me updated and please know that I hear you.

Love,
Jennifer

celinejulie said...

--Hahaha, Vespertine, the picture is not mine. But I think Montri is a very nice guy and I guess he wouldn’t mind it if you use his picture in your teaching.

--Jmac, thank you very much for your concern. I’m doing fine now. I just went shopping today and saw MAMMA MIA and I think my mind is a little bit peaceful, though I am gradually getting used to the fact that Thailand may not be peaceful any more. There’s also a Thai Short Film Festival going on right now, and it helps me a lot to focus my attention on something else other than the political events.

I feel very glad because I’m still breathing now. :-)

Anonymous said...

Stay safe.

Anonymous said...

I'm glad that you are feeling a little better, Celinejulie. I worry about you, and it is important that you are writing online about cinema and about your life in Thailand. Let's form our own nation of cinema! :)

Seriously, it is nice to hear from you!

Anonymous said...

ขอตอบในกระทู้นี้เลยนะครับ (แม้อาจจะไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาของกระทู้มากนัก)

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา สุดท้ายผมก็ได้เข้าไปดูหนังสั้นเรื่อง "วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง" ครับ
หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวบู๊แอ๊คชั่นแบบองค์บากหรือต้มยำกุ้ง (นักแสดงนำเล่นฉากแอ๊คชั่นตีลังกาต่าง ๆ ได้เก่งมาก ๆ ไม่แน่ใจว่า เขาเป็นทีมสตั๊นท์แมนอะไรอย่างนั้นหรือเปล่า?) ผสมผสานกับการพากษ์ในสไตล์พันธมิตร (ซึ่งเข้าใจว่าใช้ทีมพันธมิตรมาพากษ์เสียงจริง ๆ)
โดยสรุปแล้ว หนังเรื่องนี้ถือเป็นหนังนักศึกษาที่มีความสนุกสนานมากทีเดียวครับ อย่างไรก็ตาม เข้าใจว่าคนทำคงต้องใช้เงินทุนมากพอสมควร เมื่อพิจารณาจากงานสร้าง


นอกจากนี้ขอแจ้งข่าวนิดหน่อยครับ
ตอนนี้ชาย ไชยชิต ได้เขียนบทความเกี่ยวกับเรื่อง "ประชามติ" ซึ่งเป็นผลต่อเนื่องมาจากการทำงานวิชาการของเขา, การทำหนังสั้นเรื่องประชามติ, และข้อเสนอให้มีการลงประชามติเพื่อแก้ไขปัญหาทางการเมืองที่กำลังเกิดขึ้นของทางรัฐบาล
โดยสามารถอ่านบทความดังกล่าว (จะทยอยลงเป็นตอน ๆ)ได้ที่บล็อกhttp://agonisticfilm.exteen.com ครับ

celinejulie said...

-Peter and Jmac, thank you very much for your comments. I have just recovered from a sore throat and hope to be back online soon.

-ขอบคุณคุณปราปต์มากครับที่ช่วยเล่าเรื่องของ "วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง วิ่ง" ให้ฟัง และก็ดีใจมากๆที่คุณชาย ไชยชิตมาเขียนเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องประชามติ เพราะช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมากำลังนึกถึงหนังเรื่อง "ประชามติ" อยู่พอดี :-)