ในความเห็นส่วนตัว เรารู้สึกว่านววิมานเป็นหนังผีที่ตั้งใจทำ
เป็นหนังผีที่มีคุณภาพ ไม่ได้สร้างขึ้นอย่างลวกๆ
ผู้กำกับพยายามคิดพล็อตมาเป็นอย่างดี และมีการหักมุมในตอนจบในแบบที่ทำให้เราอยากดูหนังเรื่องนี้ใหม่อีกรอบเพื่อจะค้นหาว่า
ตกลงใครอยู่หรือใครตายกันแน่ หนังเรื่องนี้สื่ออะไรกันแน่ และนววิมานคืออะไร แต่ในขณะเดียวกันเราก็รู้สึกว่ามันไม่ได้สนุกมาก,
ไม่ได้ตื่นเต้นมาก และก็ไม่ได้มีความสดใหม่อะไรยังไง (ยกเว้นฉากการใช้กรรไกรตัดเล็บเป็นอาวุธ)
เราคิดว่า “คุณภาพ” ของหนังเรื่องนี้เกิดจากการทำตามกรอบของหนังส่งอาจารย์มากกว่า มันเป็นหนังที่มี
craft แต่มันไม่มีพลังที่พุ่งโดนเรา
อย่างไรก็ดี หนังเรื่องนี้อาจจะมี layer บางอันที่เรายังไม่เข้าใจมันก็ได้
บางทีถ้าหากเราได้ดูมันรอบสองเราอาจจะเข้าใจมันมากขึ้น
ถ้าเทียบกับหนังผีเรื่องอื่นๆในมาราธอน
1.นววิมานคุมโทนหนังได้ดีกว่า ROSE รักครั้งสุดท้าย (จิตตินันท์
ยอดวงศ์สกุล, A-) แต่น่าเสียดายที่ใช้ประโยชน์จากนักแสดงชายได้ไม่เท่า
ROSE ฮ่าๆๆ
2.นววิมานไม่สนุกเท่า SUBSCRIBE (อธิจิต
อารัทธ์เทียรงาม)
3.นววิมานไม่สร้างสรรค์เท่า NO ADDRESS (สัตยา จันทร์ชนะ)
4.นววิมานไม่น่าจดจำเท่า กูอยู่ข้างหลัง (ตันหยง บุญธูป) คือในแง่ craft นววิมานอาจจะดีกว่า
กูอยู่ข้างหลัง แต่เวลาดูกูอยู่ข้างหลัง เรารู้สึกว่าแต่ละช็อต
แต่ละซีนในหนังเรื่องนี้มันมี passion ของคนทำอยู่น่ะ
คือเรารู้สึกว่าแต่ละช็อต แต่ละซีนในกูอยู่ข้างหลัง มันเกิดจาก “ความต้องการของคนทำ”
ในขณะที่ซีนต่างๆในนววิมานมันดูเหมือนจะเกิดจาก “ความต้องการทำหนังดีๆที่ทำให้อาจารย์พอใจ”
อย่างไรก็ดี ถ้าหากได้ดูนววิมานรอบสอง เราอาจจะมองหนังเรื่องนี้ในแง่ที่ดีขึ้นก็ได้จ้ะ
เพราะเรายังไม่เข้าใจหนังเรื่องนี้ทั้งหมด บางทีถ้าเข้าใจแล้ว อาจจะชอบหนังมากขึ้น
No comments:
Post a Comment