LA DOUBLE VIE DE MANIEJAN (2013, Ratchapoom Boonbunchachoke, 30min, A+30)

LA DOUBLE VIE DE MANIEJAN (2013, Ratchapoom Boonbunchachoke, 30min, A+30)

 

หนึ่งในสิ่งที่ชอบมากๆใน “มะนีจันเปล่งเสียงไม่ได้ในทวิภูมิทางภาษาของคุณ” คือมันทำให้เราคิดถึงเรื่อง “ความไม่น่าเชื่อถือของผู้เขียนประวัติศาสตร์” น่ะ   ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าผู้กำกับตั้งใจหรือเปล่า แต่ในครึ่งแรกของหนังเรื่องนี้ มันทำให้เราเห็นความสัมพันธ์ระหว่าง STORY กับ VOICEOVER/NARRATOR และมันทำให้เราเห็นว่า voiceover หรือ narrator มันไม่น่าเชื่อถือยังไงบ้าง ผ่านทางการตั้งคำถามของตัวละครต่างๆ และไม่ว่าเราจะให้ตัวละครตัวไหนขึ้นมาเป็นผู้บรรยาย ตัวละครตัวนั้นก็ไม่สามารถบรรยายเรื่องราวของตัวละครตัวอื่นๆได้อย่างสมบูรณ์อยู่ดี

 

ทีนี้ถ้าหากเราแทน story ด้วย history เราก็จะพบว่า history writer ทำหน้าที่เหมือน narrator ในช่วงครึ่งแรกของหนัง และในเมื่อ narrator เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อถือหรือขาดความสมบูรณ์อย่างมากๆแล้ว history writer ก็เป็นแบบเดียวกัน ครึ่งหลังของเรื่องมันเลยทำให้เราตั้งคำถามว่า ใครเป็นคนเขียนประวัติศาสตร์ไทย ใครเป็นคนเขียนประวัติศาสตร์ลาว คนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงเขียนประวัติศาสตร์ยังไง คนฝั่งขวาของแม่น้ำโขงเขียนประวัติศาสตร์ยังไง “ชนชั้นล่าง” ของสองฝั่งแม่น้ำนี้ได้เขียนประวัติศาสตร์ของตนเองหรือไม่ อะไรคือเสียงที่หายไปใน history อะไรคือเสียงที่ตะกุกตะกักใน history แล้วเราจะทำยังไงกับเสียงที่หายไปใน history แล้วเราจะทำยังไงกับเสียงที่หายไปในปัจจุบัน หนังเรื่อง BOUNDARY ของนนทวัฒน์ นำเบญจพล ช่วยเปล่งเสียงบางอย่างที่หายไปหรือเปล่า

หนังเรื่อง “มะนีจันเปล่งเสียงไม่ได้ในทวิภูมิทางภาษาของคุณ” ทำให้เรานึกถึงประเด็นดังต่อไปนี้ด้วย

 

1.”เชื้อชาติ” ของผู้เขียนประวัติศาสตร์ หรือผู้เขียนเรื่องราวต่างๆ

 

2. “ชนชั้น” ของผู้เขียน history or story

 

3.”ศาสนา” ของผู้เขียน history or story

4.”เพศสภาพ” ของผู้เขียน history or story