TAKASHI MAKINO

THE LOW STORM (2009, Takashi Makino, Japan, 15min, A+30)

เสียงพายุ, ภาพของคลื่นทะเล, ภาพของนกบิน, ภาพของนกบินท่ามกลางพายุที่เกิดจาก visual effects เหล่านี้คือสิ่งที่จะพบได้ในหนังเรื่องนี้

รู้สึกว่า Takashi Makino เก่งมากในการเลือก “โทนสี” สำหรับหนังเรื่องต่างๆ ของเขา เหมือนหนังเรื่องต่างๆของเขามันไม่มีเนื้อเรื่องอยู่แล้ว มันมีแต่ภาพกับบรรยากาศ ซึ่งสิ่งนี้อาจจะคล้ายกับหนังของ Teeranit Siangsanoh แต่หนังของ Teeranit จะไม่มีการใช้ visual effects ในขณะที่ Makino จะปรับโทนสีของแต่ละซีนให้ออกมาดูงดงามสุดๆในหนังเรื่องต่างๆของเขา

หนังของ Takashi Makino เรื่องนี้ยังคงงดงามเหมือนเรื่องอื่นๆ แต่เรื่องนี้ดูเหมือนจะมี “พลังสะกดจิต” น้อยกว่าเรื่องอื่นๆของเขา

INTER VIEW (2010, Takashi Makino, Japan, 23min, A+30)

หนักมาก เหมือน 10 นาทีแรกเป็นภาพจอสีฟ้าที่มีร่องรอยกระดำกระด่างปรากฏบนหน้าจอให้เห็นเป็นระยะๆ ท่ามกลางเสียงดนตรีที่หลอกหลอนสุดๆ แล้วพอเข้าสู่นาทีที่ 15 เราถึงเพิ่งเห็นภาพลางๆเหมือนกับวิวที่ถ่ายจากหน้าต่างรถไฟ ก่อนจะมีภาพนกบินหรือภาพอะไรอื่นๆตามมา

เป็นหนังที่ไปสุดทางอีกเรื่องนึงจริงๆ ชอบความไม่ประนีประนอมของมันมากๆ

GHOST OF OT301 (2014, Takashi Makino, Japan, 9min, A+30)

ช่วงครึ่งแรกของหนังนี่หลอกหลอนที่สุด ทั้งดนตรีประกอบ ทั้งภาพมันหลอกหลอนมากๆ แต่พอเข้าสู่ช่วงครึ่งหลัง เราถึงค่อยเห็นภาพลางๆของชาวบ้านฝรั่ง เหมือนกับเป็น found footage จากเมื่อ 50 ปีก่อน และดนตรีก็ค่อยๆผ่อนคลายลง

เหมือนเป็นการผสมผสานกันระหว่างความหลอกหลอนจาก SUSPIRIA (2018), การใช้ found footage แบบ Peter Tscherkassky และ music video FOREVER BLUE (1989) ของ Swing Out Sister

https://www.youtube.com/watch?v=O_yuQ3-eEDE