film festival 2003

อันดับความชอบในเทศกาลหนังครั้งนี้ (อันดับนี้จัดทำตามอารมณ์ความรู้สึก ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณค่าทางศิลปะใดๆทั้งสิ้น)

Most Desirable Actor (เรียงตามลำดับความ desirable)

1. Aki Avni จาก The Return from India

2.James Franco จาก Blind Spot

3.เพื่อนพระเอกใน A Man Like Me

4.Pascal Cervo จาก Saltimbank รูปนี้เป็นรูปของ Cervo ค่ะ รูปมาจาก
http://pascalcervo.free.fr/

หนังที่ชอบที่สุดที่ได้ดูในงานนี้ (เรียงตามลำดับความชอบในวันนี้ ถ้าจัดวันพรุ่งนี้ ลำดับก็อาจเปลี่ยนไป) 1.DIVINE INTERVENTION

2.SALTIMBANK

3.THAT DAY

4.IT'S EASIER FOR A CAMEL

5.SWIMMING POOL

6.BLIND SPOT

7.DAYS AND NIGHTS IN THE FOREST

8.UNKNOWN PLEASURES

9.THE NAME OF THE RIVER

10.ARIMPARA

11.AGUIRRE, THE WRATH OF GOD

12.PATHER PANCHALI (ถ้าจำไม่ผิด ฟรังซัวส์ ทรุฟโฟต์เกลียดหนังเรื่องนี้มาก และเรื่องนี้สร้างความประหลาดใจให้หลายคน เพราะทั้งทรุฟโฟต์และ Satyajit Ray ต่างก็ได้ชื่อว่าทำหนังแนว humanism เหมือนกัน และต่างก็ได้ชื่อว่าทำหนังแนว "Jean Renoir" เหมือนกัน

13.APARAJITO

14.LES TRIPLETTES DE BELLEVILLE

15.RUSSIAN ARK

16.LOVE AT 7-11

17.BLUES HARP

18.THE WIND BIRD

19.A MAN LIKE ME

20.STANDING IN THE SHADOWS OF MOTOWN

21.THE EXPERIMENT

22.SAATHIYA

23.MY TOWN

24.MY SWEET LITTLE VILLAGE

25.SOUND OF BRAZIL

26.MR. & MRS. IYER

27.IN THE FOREST AGAIN

28.SOMEWHERE OVER THE DREAMLAND

29.STORMY WEATHER

30.SPRING SUBWAY

31.PROP & BERTA

32.BIMBA (THE IMAGE)

33.CA-BAU-KAN

34.HEAVEN COMES TOMORROW

35.THE RETURN FROM INDIA


ฉากที่ประทับใจมากที่สุด

--ฉากนินจาหญิงปาเลสไตน์ใน Divine Intervention เพราะเป็นฉากที่ทำให้รู้สึกสะเทือนใจและเศร้าใจมากที่สุดฉากนึงในชีวิต

ดารานำหญิงที่ชอบที่สุด

--Charlotte Rampling จาก Swimming Pool

ดาราประกอบหญิงที่ชอบที่สุด

--Chiara Mastroianni จาก It's Easier for a Camel

การแสดงของดาราชายที่ชอบที่สุด

--Elia Suleiman ใน Divine Intervention ชอบแววตาของเขาในเรื่องนี้มาก เป็นแววตาที่ยากจะลืมได้ในชีวิตนี้ สำหรับดิฉันแล้ว นี่คือการถ่ายทอดความเศร้าและความเจ็บปวดในแบบที่ดิฉันประทับใจมากที่สุดแบบนึง เขาไม่จำเป็นต้องพร่ำพรรณนาถึงความทุกข์ยาก, ไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด, ไม่จำเป็นต้องแสดงออกทางสีหน้า เขาใช้แค่แววตาผสมกับพลังของภาพยนตร์เท่านั้น

มีแววตาอีกแววตานึงที่นึกถึงทีไรก็อยากจะร้องไห้ นั่นก็คือแววตาของชายชราในหนังสารคดีของอิสราเอล/ปาเลสไตน์เรื่อง The Inner Tour (2001, Ra'anan Alexandrowicz) ที่เพิ่งมาฉายในเทศกาลหนังในกรุงเทพเมื่อต้นปีนี้ ตอนที่ดูสารคดีเรื่องนี้ ช่วงแรกๆรู้สึกชอบพอสมควร แต่ไม่ถึงขั้นชอบมาก แต่พอช่วงหลังของเรื่องนี้ เมื่อชายชรา (เข้าใจว่าเป็นชาวปาเลสไตน์) ที่อยู่บนรถบัสได้กลับมาเห็นที่ดินที่เขาเคยใช้ชีวิตอยู่ในวัยเด็กอีกครั้ง แววตาของเขาในตอนนั้น ตอนที่เขาบอกให้หยุดรถบัสเพื่อจะได้กลับลงไปสัมผัสพื้นดินตรงนั้นอีกครั้ง มันเป็นแววตาที่บาดอารมณ์อย่างถึงที่สุด (ยอมรับว่าความชอบหนังเรื่อง The Inner Tour พุ่งพรวดขึ้นจากเดิมมากเพราะแววตาคู่นี้นี่แหละ)

ดนตรีประกอบที่ชอบที่สุด

--Divine Intervention (ดิฉันชอบดนตรีแดนซ์ค่ะ)