THE END OF THE WORLD IS REAL (A+25)

Music and Film: หนังเรื่อง THE END OF THE WORLD IS REAL (2016, Orathai Mongkolmahasamut, A+25) ทำให้เราชอบเพลง “ขอจันทร์” อย่างรุนแรงมาก ถือเป็นอีกกรณีหนึ่งที่ “ภาพยนตร์” ทำให้ “เพลง” เพราะขึ้นมากในความรู้สึกของเรา เหมือนในกรณีที่หนังเรื่อง WHEN KOSIT WENT TO DEATH (2001, Kosit Juntaratip) ทำให้เรารู้สึกว่าเพลง “ทะเลใจ” มันเพราะมาก หลังจากที่เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้นมาก่อน

https://www.youtube.com/watch?v=JBaoZ0OxrGw

ฉากเพลง “ขอจันทร์” ใน THE END OF THE WORLD IS REAL นี่ถือเป็นฉากคลาสสิคฉากนึงเลยสำหรับเรา ดูแล้วแทบร้องไห้ มันเป็นฉากที่เด็กสาวมัธยมที่ไม่มีเพื่อน, ไม่ได้รับความอบอุ่นจากครอบครัว, ไม่มีที่พึ่งทางใจใดๆ ไปคาราโอเกะคนเดียว และร้องเพลงนี้คนเดียวในห้องคาราโอเกะ โดยมีเพียงแค่เพื่อนทางเฟซบุ๊คคนหนึ่งที่รับรู้เรื่องนี้ มันเป็นฉากที่อ้างว้างสุดๆ เหงาสุดๆ สำหรับเรา แต่น่าเสียดายที่ตัวหนังไม่สามารถตีแผ่ความทุกข์ระทมในใจของตัวละครเอกสองตัวในหนังออกมาได้อย่างทรงพลังมากพอ เราก็เลยชอบหนังเรื่องนี้แค่ในระดับ A+25 ทั้งที่จริงๆแล้ว เราว่าหนังคิดตัวละครสองตัวนี้ออกมาดีมากๆ และตัวละครสองตัวนี้มีศักยภาพที่จะกลายเป็นตัวละครที่ทรงพลังมากๆได้ คือเราว่าตัวละครสองตัวในหนังเรื่องนี้มี “พลังงานศักย์” สูงมากน่ะ แต่หนังดูเหมือนจะแปรพลังงานศักย์ (แห่งความทุกข์ระทม อ้างว้าง หดหู่) ในตัวละครสองตัวนี้ออกมาเป็นพลังงานจลน์ให้ผู้ชมสัมผัสได้เพียงแค่ 50% เท่านั้น