DOGHEAD TEA (2014, Marie-Catherine Theiler, Switzerland, 17min, A+15)
นางเอกเป็นฝรั่งชนชั้นแรงงานที่ทำงานเป็นสาวเสิร์ฟในร้านอาหารจีนและพนักงานทำความสะอาดในอาคารสำนักงาน
นอกจากนี้ เธอยังเป็นโรคติดอ่างด้วย วันนึงเธอเก็บโทรศัพท์มือถือของผู้หญิงคนนึงที่ถูกรถชนจนต้องเข้าโรงพยาบาล
แฟนหนุ่มของผู้หญิงคนนั้นโทรเข้ามือถือเครื่องนั้น
เขาคิดว่าคนรับโทรศัพท์คือแฟนสาวของเขา เขาพูดความในใจของตัวเองออกมาเรื่อยๆ และนางเอกก็ปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นพูดไปเรื่อยๆ
เธอฟังเขาพูดไปเรื่อยๆ ขณะที่เธอเดินทางกลับบ้าน และในระหว่างทางผู้ชมก็จะได้เห็นคนต่างๆมากมาย
ทั้งเด็กหญิงตัวน้อยๆที่มองโลกอย่างสดใส, สองสาวจิ๊กกี๋ก๋ากั่น
และผู้หญิงวัยกลางคนที่สิ้นหวังต่อโลกมนุษย์
เราว่าหนังเรื่องนี้ thought-provoking มากๆสำหรับเรา
เพราะพอดูจนถึงตอนจบ เราก็ไม่แน่ใจว่าหนังเรื่องนี้ต้องการจะสื่อถึงอะไร 555
แต่เราชอบความกำกวมแบบนี้มากๆนะ อย่างไรก็ดี ถึงแม้หนังเรื่องนี้จะให้ความรู้สึกดีๆกับเราในระดับนึง
มันก็ไม่ได้ให้ความรู้สึก “มหัศจรรย์” กับเรามากเท่ากับหนังสั้นอย่าง THE
LAST BUS (2008, Maria Hengge, A+30) และ CROSS (2011,
Marina Vroda, A+30) ที่สร้างความพิศวงกับเราในรูปแบบคล้ายๆกัน
คือเราว่าหนังสั้น 3 เรื่องนี้อาจจะต้องการสื่อถึงอะไรบางอย่างเกี่ยวกับชีวิตมนุษย์,
ความเป็นมนุษย์เหมือนกันน่ะ แต่ CROSS ทำออกมาได้ดีที่สุด
No comments:
Post a Comment