THREE-BAHT DREAM (2016, Sompong Soda, A+30)

ดูหนังเรื่อง "ฝันสามบาท" (2016, Sompong Soda, A+30) ในวันเสาร์แล้ว ทำให้นึกถึงหนังเรื่อง "สองแพร่ง" (2010, Sompong Soda) มากๆ รู้สึกว่าสมพงษ์ โสดา เป็นผู้กำกับที่มีพัฒนาการที่น่าสนใจมาก เพราะจุดที่เราชอบใน สองแพร่ง คือสถานการณ์เหี้ยๆห่าๆที่ถูกออกแบบมาเป็นอย่างดี แต่จุดที่เราชอบใน ฝันสามบาท ไม่ใช่สถานการณ์, เนื้อเรื่อง และการหักมุมอีกต่อไป แต่เป็น การโพสท่า ของตัวละคร โดยเฉพาะตัวละครหญิงสาวที่โพสท่าหน้าประตูตู้ในตอนแรก ซึ่งจริงๆแล้วในตู้นั้นไม่มีอะไรเลย แต่การโพสท่าหน้าประตูตู้มันทำให้เกิดประจุพลังงานที่รุนแรงมาก, การโพสท่าของตัวละครหญิงสาวห้าคนตอนมองดูฆาตกรโรคจิตในตอนที่สองก็รุนแรงมาก และการโพสท่าของนางเอกตอนเดินแบบปะทะเจ้าแม่สามบาทในฉากจบก็รุนแรงมาก ดูแล้วคิดถึง AMER (2009, Helene Cattet + Bruno Forzani) ในแง่ที่ว่า ทั้งฝันสามบาทและ AMER มันเป็นหนังสยองขวัญที่ไม่ได้สร้างความสยองขวัญ แต่มันเล่นกับองค์ประกอบบางอย่างได้อย่างน่าสนใจมาก