JOURNEY TO THE WEST: THE DEMONS
STRIKE BACK (2017, Tsui Hark, China, A+)
1.โธ่ ฉีเคอะ คือฉีเคอะนี่ถือเป็นหนึ่งในผู้กำกับที่เราชอบสุดๆคนนึงนะ เราชอบหนังยุคเก่าของเขามาก อย่างเช่น เผ็ดสวยดุ ณ เปไก๋ (1986), A BETTER TOMORROW III: LOVE AND DEATH IN SAIGON (1989), เดชคัมภีร์เทวดา (1990) และ ONCE UPON A TIME IN CHINA ภาค 1-3 (1991-1993) หนังยุคหลังของเขาเราก็ชอบในระดับประมาณนึง แต่มาเรื่องนี้นี่ไม่ไหวจริงๆ คือมันก็ไม่ได้แย่มาก แต่มันเทียบกับฉีเคอะยุค 30 ปีก่อนไม่ได้เลย
2.จริงๆแล้วคงเป็นเรื่องรสนิยมส่วนตัวของเราด้วยแหละ เพราะเราไม่ชอบหนังตลกน่ะ และเรื่องนี้มันก็ออกมาในโทนตลกประมาณ 75% ของเรื่อง แต่เราชอบช่วงประมาณ 20 นาทีสุดท้ายมาก ที่มันหันกลับมาต่อสู้กันอย่างจริงจังบ้าง คือถ้าไม่นับช่วง 20 นาทีสุดท้ายนี่ เราอาจจะชอบหนังเรื่องนี้ในระดับแค่ A- นะ แต่ช่วง 20 นาทีสุดท้ายของหนังช่วยดึงระดับความชอบของเราให้เด้งกลับขึ้นมาอยู่ประมาณ A+
ปัญหานี้คล้ายๆกับที่เรามีกับหนังเรื่อง RAILROAD TIGERS (2016, Ding Sheng, A+15) ด้วยเหมือนกัน เพราะ RAILROAD TIGERS เป็นหนังที่มีส่วนตลก 50% และส่วนซีเรียส 50% แต่เราอยากให้หนังมันซีเรียสไปเลยมากกว่า
3.อีกจุดที่ชอบมากในหนังคือ set decoration ที่ออกมาบ้าบอคอแตกระดับเดียวกับหนังของ Terry Gilliam แต่ set decoration ที่ไม่สัมพันธ์กับเนื้อเรื่องที่สนุก มันก็ไร้ความหมาย มันให้อารมณ์แบบเดียวกับ set decoration ในหนังของ Tarsem Singh อย่าง THE FALL (2006) น่ะ คือเราชอบฉากวิลิศมาหราในหนังแบบนี้มากๆ และอยากให้มีการเปิดสวนสนุกที่จัดสถานที่ตามฉากในหนังแบบนี้ แต่ฉากสวยๆแบบนี้มันก็ไม่ได้ช่วยให้เรา enjoy หนังเพิ่มขึ้นมากนัก โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหนังของ Terry Gilliam อย่าง THE IMAGINARIUM OF DOCTOR PARNASSUS (2009) ที่เรารู้สึกว่ามันผสานฉากแปลกๆกับเนื้อเรื่องในหนังได้ดี
4.เหมือนเป็นหนังจีนอีกเรื่องนึงที่เน้นการทดลองศักยภาพของ visual effects แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความสามารถทาง visual effects ของประเทศอะไรกันแน่ เพราะหนังอาจจะใช้ทีมงานจากหลายประเทศมากๆ
ดูแล้วนึกถึงหนังจีนระยะหลังอย่าง L.O.R.D: LEGEND OF RAVAGING DYNASTIES (2016, Guo Jingming), THE GREAT WALL (2016, Zhang Yimou) กับ THE MONKEY KING (2014, Cheang Pou-Soi) นะ แต่เราว่า visual effects ใน THE GREAT WALL, THE MONKEY KING กับ JOURNEY TO THE WEST: THE DEMONS STRIKE BACK เป็นเหมือนกับหน้าเค้กสวยๆที่โปะอยู่บนเนื้อเค้กที่ไม่อร่อยน่ะ
แต่ L.O.R.D: LEGEND OF RAVAGING DYNASTIES (2016, Guo Jingming) นื่ถือเป็นหนึ่งในหนังที่เราชอบที่สุดในปี 2016 เลย แน่นอนว่าหนังเรื่องนี้ก็มีอาการเน้นโชว์ visual effects มากเกินเหตุเหมือนกัน แต่พอหนังมันออกมาในโทนซีเรียสจริงจัง และสามารถสร้าง “โลกสมมุติ” ที่ดำมืดในแบบที่เข้าทางเรา visual effects ในหนังเรื่องนี้ก็เลยไม่ถือเป็นสิ่งที่ขัดหูขัดตาเราแต่อย่างใด
ไม่รู้ว่าวงการภาพยนตร์ของประเทศอื่นๆมีอาการแบบเดียวกับหนังจีนกลุ่มนี้หรือเปล่า เหมือนหนังญี่ปุ่น, ยุโรป, อเมริกา และอินเดียที่เข้าฉายในไทยก็ไม่ได้มีอาการเห่อ visual effects มากแบบนี้ เราก็เลยไม่แน่ใจว่า มีแค่จีนประเทศเดียวที่เห่อ visual effects หรือว่าจริงๆแล้วประเทศอื่นๆก็เห่อด้วย เพียงแต่ว่าหนังกลุ่มบ้าเห่อ visual effects จากประเทศอื่นๆไม่ได้เข้าฉายในกรุงเทพเท่านั้นเอง
5.สรุปว่าในบรรดาหนังกลุ่มไซอิ๋วนั้น หนังที่เราชอบที่สุดก็ได้แก่
5.1 JOURNEY TO THE WEST (2014, Tsai Ming-liang)
5.2 XUAN ZANG (2016, Huo Jianqi)
5.3 JOURNEY TO THE WEST (2013, Stephen Chow, Derek Kwok)
1.โธ่ ฉีเคอะ คือฉีเคอะนี่ถือเป็นหนึ่งในผู้กำกับที่เราชอบสุดๆคนนึงนะ เราชอบหนังยุคเก่าของเขามาก อย่างเช่น เผ็ดสวยดุ ณ เปไก๋ (1986), A BETTER TOMORROW III: LOVE AND DEATH IN SAIGON (1989), เดชคัมภีร์เทวดา (1990) และ ONCE UPON A TIME IN CHINA ภาค 1-3 (1991-1993) หนังยุคหลังของเขาเราก็ชอบในระดับประมาณนึง แต่มาเรื่องนี้นี่ไม่ไหวจริงๆ คือมันก็ไม่ได้แย่มาก แต่มันเทียบกับฉีเคอะยุค 30 ปีก่อนไม่ได้เลย
2.จริงๆแล้วคงเป็นเรื่องรสนิยมส่วนตัวของเราด้วยแหละ เพราะเราไม่ชอบหนังตลกน่ะ และเรื่องนี้มันก็ออกมาในโทนตลกประมาณ 75% ของเรื่อง แต่เราชอบช่วงประมาณ 20 นาทีสุดท้ายมาก ที่มันหันกลับมาต่อสู้กันอย่างจริงจังบ้าง คือถ้าไม่นับช่วง 20 นาทีสุดท้ายนี่ เราอาจจะชอบหนังเรื่องนี้ในระดับแค่ A- นะ แต่ช่วง 20 นาทีสุดท้ายของหนังช่วยดึงระดับความชอบของเราให้เด้งกลับขึ้นมาอยู่ประมาณ A+
ปัญหานี้คล้ายๆกับที่เรามีกับหนังเรื่อง RAILROAD TIGERS (2016, Ding Sheng, A+15) ด้วยเหมือนกัน เพราะ RAILROAD TIGERS เป็นหนังที่มีส่วนตลก 50% และส่วนซีเรียส 50% แต่เราอยากให้หนังมันซีเรียสไปเลยมากกว่า
3.อีกจุดที่ชอบมากในหนังคือ set decoration ที่ออกมาบ้าบอคอแตกระดับเดียวกับหนังของ Terry Gilliam แต่ set decoration ที่ไม่สัมพันธ์กับเนื้อเรื่องที่สนุก มันก็ไร้ความหมาย มันให้อารมณ์แบบเดียวกับ set decoration ในหนังของ Tarsem Singh อย่าง THE FALL (2006) น่ะ คือเราชอบฉากวิลิศมาหราในหนังแบบนี้มากๆ และอยากให้มีการเปิดสวนสนุกที่จัดสถานที่ตามฉากในหนังแบบนี้ แต่ฉากสวยๆแบบนี้มันก็ไม่ได้ช่วยให้เรา enjoy หนังเพิ่มขึ้นมากนัก โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหนังของ Terry Gilliam อย่าง THE IMAGINARIUM OF DOCTOR PARNASSUS (2009) ที่เรารู้สึกว่ามันผสานฉากแปลกๆกับเนื้อเรื่องในหนังได้ดี
4.เหมือนเป็นหนังจีนอีกเรื่องนึงที่เน้นการทดลองศักยภาพของ visual effects แต่ก็ไม่รู้ว่าเป็นความสามารถทาง visual effects ของประเทศอะไรกันแน่ เพราะหนังอาจจะใช้ทีมงานจากหลายประเทศมากๆ
ดูแล้วนึกถึงหนังจีนระยะหลังอย่าง L.O.R.D: LEGEND OF RAVAGING DYNASTIES (2016, Guo Jingming), THE GREAT WALL (2016, Zhang Yimou) กับ THE MONKEY KING (2014, Cheang Pou-Soi) นะ แต่เราว่า visual effects ใน THE GREAT WALL, THE MONKEY KING กับ JOURNEY TO THE WEST: THE DEMONS STRIKE BACK เป็นเหมือนกับหน้าเค้กสวยๆที่โปะอยู่บนเนื้อเค้กที่ไม่อร่อยน่ะ
แต่ L.O.R.D: LEGEND OF RAVAGING DYNASTIES (2016, Guo Jingming) นื่ถือเป็นหนึ่งในหนังที่เราชอบที่สุดในปี 2016 เลย แน่นอนว่าหนังเรื่องนี้ก็มีอาการเน้นโชว์ visual effects มากเกินเหตุเหมือนกัน แต่พอหนังมันออกมาในโทนซีเรียสจริงจัง และสามารถสร้าง “โลกสมมุติ” ที่ดำมืดในแบบที่เข้าทางเรา visual effects ในหนังเรื่องนี้ก็เลยไม่ถือเป็นสิ่งที่ขัดหูขัดตาเราแต่อย่างใด
ไม่รู้ว่าวงการภาพยนตร์ของประเทศอื่นๆมีอาการแบบเดียวกับหนังจีนกลุ่มนี้หรือเปล่า เหมือนหนังญี่ปุ่น, ยุโรป, อเมริกา และอินเดียที่เข้าฉายในไทยก็ไม่ได้มีอาการเห่อ visual effects มากแบบนี้ เราก็เลยไม่แน่ใจว่า มีแค่จีนประเทศเดียวที่เห่อ visual effects หรือว่าจริงๆแล้วประเทศอื่นๆก็เห่อด้วย เพียงแต่ว่าหนังกลุ่มบ้าเห่อ visual effects จากประเทศอื่นๆไม่ได้เข้าฉายในกรุงเทพเท่านั้นเอง
5.สรุปว่าในบรรดาหนังกลุ่มไซอิ๋วนั้น หนังที่เราชอบที่สุดก็ได้แก่
5.1 JOURNEY TO THE WEST (2014, Tsai Ming-liang)
5.2 XUAN ZANG (2016, Huo Jianqi)
5.3 JOURNEY TO THE WEST (2013, Stephen Chow, Derek Kwok)
No comments:
Post a Comment