แอบสงสัยว่า
ที่หนัง ROAD HORROR มันมีเยอะใน USA, Canada,
Australia มันเป็นเพราะ
"ภูมิประเทศ" มันเอื้ออำนวยด้วยหรือเปล่า เพราะประเทศมัน
"ใหญ่" และมี "พื้นที่เวิ้งว้าง" ด้วย ซึ่งจริง ๆ แล้ว Russia กับ China ก็น่าจะทำหนังแบบนี้ได้ด้วยเช่นกัน
แต่ประเทศแบบ Singapore คงจะทำหนัง road horror ได้ลำบาก
ขอแนะนำหนัง road horror
อีกเรื่องที่ชอบมาก ๆ ด้วย
ซึ่งก็คือ THE LOCALS (2003, Greg Page, New Zealand)
EDIT เพิ่ม:
ขอเติมอีกเรื่อง PICK ME UP (2006, Larry Cohen)
เหมือนหนัง ROAD HORROR ของไทยมีน้อย เพราะส่วนใหญ่ไทยเน้น “หนังผี”
มากกว่าหนังฆาตกรโรคจิตน่ะ แล้วผีมันมักจะสิงสถิตอยู่ตามสถานที่
ในขณะที่ฆาตกรโรคจิตอาจจะเหมาะกับหนังแนว road horror มากกว่า เพราะฆาตกรโรคจิตเคลื่อนที่ได้มากกว่าผี
55555
ขอตั้งทฤษฎีแบบขำขันว่า
การที่ USA,
Canada, Australia มีหนัง road horror เยอะกว่า Russia, China เป็นเพราะว่า
1.คนใน USA, Canada, Australia มีเงินซื้อรถยนต์ขับมากกว่าคนใน Russia กับ China
2. คนใน Russia กับ China
ไม่ค่อยมีเงิน
หรือไม่ค่อยนิยม “เดินทางท่องเที่ยว” ด้วยการขับรถไปเรื่อย ๆ
3. Russia กับ China ปกครองหรือเคยปกครองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์
ซึ่งน่าจะมีผลต่อการสร้างหนัง horror
THAI
SERIAL KILLER TV SERIES
1.กาหลมหรทึก (2018, วรวิทย์ ขัตติยโยธิน)
2.พรสีเลือด
(1978, อดุลย์ กรีน) ที่ฉายทางช่อง 3 ตัวละคร 10 ตัวมาอยู่ในบ้านเดียวกัน
แล้วในแต่ละตอนจะมีตัวละครถูกสังหารโหดตอนละ 1 คน เราดูตอนเด็ก ๆ
แล้วขนพองสยองเกล้ามาก ๆ น่ากลัวสุด ๆ นำแสดงโดยมยุรฉัตร เหมือนประสิทธิเวช, นาท
ภูวนัย, ช่อเพชร ชัยเนตร
ฉากที่ “หญิงพิการ”
ที่นั่งรถเข็น ถูกฆาตกรผลักให้ตกบันไดลงมาตายยังติดตาเราอยู่จนถึงทุกวันนี้
หลังจากผ่านมานาน 40 ปีแล้ว
ละครโทรทัศน์เรื่องนี้ดัดแปลงมาจาก
AND THEN THERE
WERE NONE ของ Agatha Christie
No comments:
Post a Comment