A VOICE LIKE THE SKY, A FACE LIKE A DRUM (2011, Pam Rangsi, D)

I think everything in this film is very boring, except its mise-en-scène, which reminds me a little bit of KATZELMACHER (1969, Rainer Werner Fassbinder, A++++++++++).

"เสียงเท่าฟ้า หน้าเท่ากลอง" เราดูแล้วรู้สึกเบื่อมากพอๆกับมิดไมล์นะ แต่เราให้ D ไม่ได้ให้ F เพราะเราว่าการจัดภาพในหนังเรื่องนี้มันน่าสนใจดี มันไม่เหมือนหนังไทยยุคปัจจุบัน แต่มันไปเหมือนหนังอย่าง KATZELMACHER (1969, Rainer Werner Fassbinder, A++++++++++) แทน เราว่าการจัดภาพ ในเสียงเท่าฟ้า หน้าเท่ากลอง มันประหลาดๆและมันแหวกแนวดีมาก อย่างเช่นในหลายๆครั้งตัวละครที่คุยกันจะไม่หันหน้าคุยกัน แต่ทุกตัวละครที่คุยกันจะหันหน้าเข้าหากล้องกันหมดทุกตัว อะไรอย่างนี้เป็นต้น

อีกอย่างที่ประหลาดใจก็คือว่า ตอนแรกเรานึกว่าหนังเรื่องนี้จะเป็นหนังแนว "ซาบซึ้ง สมานฉันท์" หรืออะไรทำนองนี้ แต่เนื้อหาของหนังกลับเน้นไปที่การทรยศหักหลังโกงเงินกัน และดูเหมือนตัวละครที่พยายามจะรวบรวมนักดนตรีก็ทำอะไรแทบไม่สำเร็จสักอย่าง เราก็เลยไม่แน่ใจว่า "สาร" ที่หนังเรื่องนี้ต้องการจะสื่อคืออะไรกันแน่