FALLENCITY เมืองล่ม
(2023, Naphat Khunlam, short film, A+30)
ชอบมาก ๆ ที่หนังเรื่องนี้เหมือนถ่ายรถเมล์กับเก้าอี้ม้าหินตอนฝนตกน้ำท่วม
แล้วทำออกมาเป็นหนังได้ คือชอบ gaze ของหนังเรื่องนี้ที่เหมือนเป็นการมองสิ่งสามัญธรรมดารอบตัวเรา แต่พอมี gaze
ของผู้กำกับเข้าไปจับ มันก็สามารถทำให้สิ่งสามัญธรรมดาเหล่านั้นดูมีความน่าสนใจ
หรือมีเสน่ห์ มี aura บางอย่างขึ้นมาได้
แล้วผู้กำกับก็สามารถนำเอา “สิ่งที่เกิดขึ้นจริง” เหล่านี้ มาใช้รองรับเรื่องราวกึ่ง
ๆ fiction ได้ด้วย (เรื่องแต่งเกี่ยวกับตำนานเมืองล่ม
หรืออะไรทำนองนี้ ถ้าจำไม่ผิด)
วิธีการสร้างหนังด้วยการ “ถ่ายสิ่งสามัญธรรมดารอบ
ๆ ตัว” แบบนี้ แล้วทำให้มันกลายเป็นสิ่งไม่ธรรมดาขึ้นมา ถือเป็นหนึ่งในวิธีการสร้างหนังแบบที่เราชอบมากที่สุดเลยนะ
เพราะผู้กำกับคนโปรดของเราหลายคนก็เคยใช้วิธีการแบบนี้ในการสร้างหนัง ทั้ง Chantal Akerman (HOTEL MONTEREY, NEWS FROM HOME), Klaus Wyborny, Phaisit
Phanphruksachat, Teeranit Siangsanoh และ Wachara Kanha
No comments:
Post a Comment