Japanese Films seen on Sunday, February 1, 2015

Japanese Films seen on Sunday, February 1, 2015

1.AKKO-CHAN: THE MOVIE (2012, Taisuke Kawamura, A+30)

เราว่าถ้าพลิกนิดเดียว มันจะกลายเป็นหนังเกย์ได้เลยน่ะ คือนางเอกหนังเรื่องนี้ให้ความสำคัญกับการแต่งหน้ามากๆ และเธอต้องพยายามปกปิดไม่ให้พระเอกหนุ่มหล่อในที่ทำงานรู้ว่า เธอไม่ใช่ WOMAN จริงๆ คือ WOMAN ในหนังเรื่องนี้หมายถึงผู้หญิงที่โตเต็มที่แล้ว เพราะจริงๆแล้วนางเอกยังเป็นแค่ girl หรือเด็กหญิงอายุ 10 ขวบเท่านั้น แต่การที่นางเอกของหนังเรื่องนี้ ไม่ใช่ WOMAN จริงๆ มันก็เลยทำให้สถานะของนางเอกในหนังเรื่องนี้มันใกล้เคียงกับ “กะเทย” โดยที่หนังเองก็อาจจะไม่ได้ตั้งใจ หนังเรื่องนี้ก็เลยตอบสนองโลกพาฝันของเกย์อย่างเราได้ดีมากๆ 555

2.THE LIGHT SHINES ONLY THERE (2014, Mipo O, A+15)

คุยกับเพื่อนๆหลังหนังจบแล้วเลยได้ประเด็นที่น่าสนใจมากๆ คือโดยส่วนตัวแล้ว เรารู้สึกว่าหนังเรื่องนี้ทำตามสูตรหนังแนวที่เราชอบ แต่เรากลับไม่รู้สึกรุนแรงกับมันเท่าที่ควร ซึ่งตรงข้ามกับหนังอย่าง AKKO-CHAN คือหนังอย่าง AKKO-CHAN เป็นหนัง genre ที่เราไม่น่าจะชอบมาก (หนังพาฝันสำหรับเด็ก) แต่มันกลับนำความปลื้มปีติมาให้เรามากๆ แต่หนังอย่าง THE LIGHT SHINES ONLY THERE เป็นหนัง genre ที่เราชอบ แต่เรากลับไม่ได้ชอบมันมากเท่าที่ควร

คือปกติแล้วเราชอบหนังที่ตัวละครเต็มไปด้วยความเจ็บปวดทางจิตใจน่ะ เราก็เลยชอบหนังอย่าง HIMIZU (2011, Sion Sono, A+30) สุดๆ เราก็เลยมาคิดว่า ทำไมเราถึงชอบ HIMIZU มากๆ แต่เราชอบ THE LIGHT SHINES ONLY THERE แค่ในระดับ A+15 เท่านั้น ซึ่งเราว่าเป็นเพราะ

2.1 ตัวละครพระเอกนางเอกใน HIMIZU มันมี “เพลิง” อยู่ในใจน่ะ มันเหมือนมีความแผดเผา กราดเกรี้ยวบางอย่างอยู่ในใจ เราก็เลยอินกับตัวละครพระเอกนางเอกใน HIMIZU มากกว่าในเรื่องนี้

2.2 อีกประเด็นนึงที่เราคิดขึ้นมาหลังจากคุยกับเพื่อนๆก็คือว่า บางครั้งการพยายามดำดิ่งเจาะลึกเข้าไปในจิตใจตัวละคร ก็อาจจะประสบความสำเร็จในระดับที่มากน้อยแตกต่างกันไปในหนังแต่ละเรื่อง คือถ้าหากเปรียบเทียบ “การพยายามถ่ายทอดความเป็นมนุษย์ของตัวละคร” เป็นการถ่ายภาพ เราก็รู้สึกว่า หนังบางเรื่องมันทำได้แค่เป็นภาพเซลฟี่โง่ๆน่ะ คือหนังบางเรื่องมันถ่ายทอดความจริงในชีวิตมนุษย์ออกมาได้ก็จริง แต่มันก็ขาดเสน่ห์ เหมือนภาพเซลฟี่โง่ๆภาพนึงที่แสดงให้เห็นถึงความจริงบนใบหน้ามนุษย์คนนึงอย่างตรงไปตรงมา แต่ถ้าหากเป็นผู้กำกับภาพยนตร์ที่เก่งจริง ผลงานที่ออกมามันจะเหมือนภาพ self portrait ของ Rembrandt หรือจิตรกรคนอื่นๆ คือภาพที่ออกมามันอาจจะไม่ได้ตรงกับความจริงเท่าภาพถ่ายเซลฟี่ แต่มันมีความลึกซึ้งทางจิตวิญญาณอยู่ในภาพวาดภาพนั้น

แต่การที่ผู้กำกับคนไหนจะทำหนังแล้วออกมาเหมือนภาพเซลฟี่ หรือทำออกมาแล้วเหมือนภาพ self portrait ของ Rembrandt อันนี้ก็ต้องขึ้นอยู่กับฝีมือของแต่ละคนแล้วล่ะ แต่เราก็ยืนยันว่า ความพยายามที่จะถ่ายทอดชีวิตมนุษย์จริงๆเป็นสิ่งที่เราชอบมากนะ แต่การที่จะถ่ายทอดให้ออกมาดีได้นั้น บางทีมันอาจจะต้องอาศัยฝีมือมากพอสมควรด้วย

แต่ที่เขียนมานี้ เราไม่ได้จะบอกว่า THE LIGHT SHINES ONLY THERE เหมือนภาพเซลฟี่โง่ๆนะ เพราะจริงๆแล้วเราก็ชอบหนังเรื่องนี้ถึงขั้น A+15 แต่สาเหตุสำคัญที่เราไม่ได้ชอบถึงขั้น A+30 เป็นเพราะว่าเราไม่อินกับพระเอกนางเอกในหนังเรื่องนี้เท่านั้นแหละ แต่เราจะอินกับพระเอกนางเอกใน HIMIZU อย่างรุนแรงมาก

อันนี้เป็นรูปของ Masaki Okada พระเอกของ AKKO-CHAN