I HAVE DREAMS (2018, Chumpon Apisuk, video installation, A+10)
พอเห็นหน้า subjects แต่ละคนแล้ว เราก็ identify ตัวเองกับ subjects ได้ในทันที 555
ชอบมากๆที่เขาเลือก subjects เป็นผู้หญิงกลุ่มนี้
แต่เสียดายที่วิดีโอชิ้นนี้มันไม่ได้เจาะลึกอะไรมากไปกว่านี้น่ะ
มันก็เลยดูผิวๆมากๆ ซึ่งอาจจะเป็นปัญหาที่คล้ายกับภาพยนตร์เรื่อง WE ALL KNOW EACH OTHER (2007,
Phuttiphong Aroonpheng, 57min) ที่สัมภาษณ์คนญี่ปุ่น 37 คนในเมือง Fukuoka
และแต่ละคนได้พูดอะไรน้อยมากๆ คือเราก็ชอบทั้ง WE ALL KNOW
EACH OTHER และ I HAVE DREAMS น่ะแหละ
เราว่างานทั้งสองชิ้นนี้มันมี concept ที่น่าสนใจ แต่ตัว concept
ของมันก็ดันไม่เปิดโอกาสให้เราได้ทำความรู้จักกับ
subject แต่ละคนมากไปกว่านี้
ดู I HAVE DREAMS แล้วนึกถึง SOI NANA (2012, Fan
Hsiao-lan) ด้วย แต่ SOI NANA สัมภาษณ์ subjects
แต่ละคนแบบเจาะลึก เราก็เลยชอบ SOI NANA อย่างสุดๆ
No comments:
Post a Comment