ROMA (2018, Alfonso Cuarón, Mexico, A+30)
1.พอดู ROMA แล้วก็อยากให้มีคน remake
ละครทีวีเรื่อง “ขบวนการคนใช้” (1977, ภัทราวดี ศรีไตรรัตน์,
อัจฉราพรรณ ไพบูลย์สุวรรณ) มาเป็นหนังอีกครั้ง โดยเปลี่ยนเนื้อเรื่องใหม่หมด
โดยให้นางเอกเป็นสาวใช้ที่มาจากหมู่บ้านในต่างจังหวัดที่มี “ลูกเสือชาวบ้าน” และเธอก็มาทำงานเป็นคนใช้ในกรุงเทพในช่วงปี
2519
2.ชอบการออกแบบซีนต่างๆในหนังมาก ตั้งแต่ซีนแรกก็กราบตีนแล้ว
ที่ถ่ายพื้นห้อง, น้ำล้าง และเงาสะท้อนของเครื่องบิน ชอบ tracking shots ในหนังด้วย
3.รู้สึกว่าหนังมันงดงามมาก แต่เอาจริงๆแล้วเราก็ไม่ได้อินกับหนังนะ
555 ซึ่งแตกต่างจากหนัง “คนใช้-เจ้านาย” ของลาตินอเมริกาเรื่องอื่นๆอย่าง GENTE DE BIEN (2014, Franco Lolli,
Colombia) และ LIVE-IN MAID (2004, Jorge Gaggero,
Argentina) ที่เราจะอินกับมันอย่างรุนแรง
และเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมเราถึงไม่อินกับ ROMA หรือว่าเป็นเพราะนางเอกของ
ROMA มันเป็นคนที่มี character ไม่เหมือนเรา
4.เหมือนดู ROMA จบแล้ว ความรู้สึกที่เราได้รับไม่ใช่ “ชีวิตคนจนช่างยากลำบากเสียจริงๆ
ชีวิตสาวใช้ช่างยากลำบากเสียจริงๆ ต้องอดทนจริงๆ” แบบที่เราคาดหวังไว้ในตอนแรกน่ะ
แต่ความรู้สึกที่เราได้รับในตอนจบก็คือ “ครอบครัวของนายจ้างนี่ช่างดีเลิศประเสริฐศรีเสียจริงๆ
ผิดคาดมากๆ สาวใช้ตั้งท้องก็ไม่ไล่ออก แต่ยังช่วยพาไปฝากครรภ์กับคุณหมอดีๆ แถมนายจ้างยังฝ่าอันตรายไปช่วยซื้อเปลเลี้ยงลูกให้สาวใช้อีก
เด็กๆในหนังก็ไม่ใช่เด็กเลว” คือดูหนังเรื่องนี้จบแล้ว เราไม่ได้รู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังที่นำเสนอชีวิตสาวใช้ในแบบที่โดนใจเรามากที่สุด
(หนังเรื่องไหนล่ะ จะมาแข่งกับ LA CEREMONIE ได้ในจุดนี้)
แต่อาจจะยกให้หนังเรื่องนี้เป็น “หนังที่นำเสนอกลุ่มตัวละครนายจ้างที่ดีเลิศประเสริฐศรีมากที่สุดเท่าที่เราเคยดูมา”
555
5.ที่แท้ GRAVITY (2013, Alfonso Cuarón) มันก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก
MAROONED (1969, John Sturges) นี่เอง
6.ตอนนี้อยากดู RED DAWN
(1989, Jorge Fons, Mexico) มากๆ เพราะ RED DAWN สร้างจากเหตุการณ์จริงที่ทหารฆ่านักศึกษาจำนวนหลายร้อยคนในเม็กซิโกในวันที่
2 ต.ค. 1968
No comments:
Post a Comment