Monday, May 11, 2020

PAPRIKA (2006, Satoshi Kon, Japan, A+30)


PAPRIKA (2006, Satoshi Kon, Japan, A+30)

สุดฤทธิ์ ไม่นึกมาก่อนว่าหนังจะเล่นกับโลกของความฝันได้อย่างรุนแรงขนาดนี้

ชอบมากกว่า PERFECT BLUE (1997, Satoshi Kon) และ TOKYO GODFATHERS (2003, Satoshi Kon) แต่เรายังไม่ได้ดู MILLENNIUM ACTRESS (2001, Satoshi Kon)

BAIT (2019, Mark Jenkin, UK, A+30)

ชอบสไตล์ด้านภาพมากๆ ที่ออกแบบมาให้เหมือนหนังยุคเก่า

ได้ดูหนังเรื่องนี้ที่ Bangkok Screening Room ในวันเสาร์ที่ 14 มี.ค.

#IAMHERE (2019, Eric Lartigau, France/Belgium, A+25)

เหมือนหนังมัน “หวาน” เกินไปสำหรับเรา สิ่งที่น่าสนใจก็คือว่า หนังออกแบบตัวละครมาให้เราเกลียดทั้งพระเอกนางเอก ซึ่งก็ไม่รู้ว่าหนังจงใจหรือเปล่า บางทีหนังอาจจะจงใจให้เราเอาใจช่วยพระเอกก็ได้นะ แต่เราไม่เอาใจช่วยเขาเลย 55555 เรามองว่าพระเอกไร้สติเกินไป คลั่งรักมากเกินไป ส่วนนางเอกก็ไม่ยอมพูดตรงๆ คือถ้าไม่อยากเจอ ก็บอกไปเลยว่าไม่อยากเจอ ไม่ใช่ทำอะไรแบบนี้

ได้ดูหนังเรื่องนี้ที่ HOUSE SAMYAN ในวันเสาร์ที่ 14 มี.ค.



No comments: