PAPRIKA (2006, Satoshi Kon, Japan, A+30)
สุดฤทธิ์
ไม่นึกมาก่อนว่าหนังจะเล่นกับโลกของความฝันได้อย่างรุนแรงขนาดนี้
ชอบมากกว่า PERFECT BLUE (1997, Satoshi Kon) และ TOKYO
GODFATHERS (2003, Satoshi Kon) แต่เรายังไม่ได้ดู MILLENNIUM
ACTRESS (2001, Satoshi Kon)
BAIT (2019, Mark Jenkin, UK, A+30)
ชอบสไตล์ด้านภาพมากๆ ที่ออกแบบมาให้เหมือนหนังยุคเก่า
ได้ดูหนังเรื่องนี้ที่ Bangkok Screening Room ในวันเสาร์ที่
14 มี.ค.
#IAMHERE (2019, Eric Lartigau, France/Belgium, A+25)
เหมือนหนังมัน “หวาน” เกินไปสำหรับเรา สิ่งที่น่าสนใจก็คือว่า
หนังออกแบบตัวละครมาให้เราเกลียดทั้งพระเอกนางเอก
ซึ่งก็ไม่รู้ว่าหนังจงใจหรือเปล่า บางทีหนังอาจจะจงใจให้เราเอาใจช่วยพระเอกก็ได้นะ
แต่เราไม่เอาใจช่วยเขาเลย 55555 เรามองว่าพระเอกไร้สติเกินไป คลั่งรักมากเกินไป
ส่วนนางเอกก็ไม่ยอมพูดตรงๆ คือถ้าไม่อยากเจอ ก็บอกไปเลยว่าไม่อยากเจอ
ไม่ใช่ทำอะไรแบบนี้
ได้ดูหนังเรื่องนี้ที่ HOUSE SAMYAN ในวันเสาร์ที่ 14
มี.ค.
No comments:
Post a Comment