PERSONAL ODYSSEY (2020, Panida Petchara, A-)
ทำไมรู้สึกกึ๋ยๆกับสิ่งที่ตัวละครพูดกันในหนังเรื่องนี้
MEDICALLY PROVEN (2020, Natee Yuenyongwattanakul, A+30)
ดูแล้วนึกถึงชีวิตตัวเอง
RESTFUL สงบ (2020, Supakit Seksuwan, A+)
ถ้าหากไม่มีตัวประกอบที่ใส่หน้ากากในหนังเรื่องนี้
เราจะนึกว่าหนังเรื่องนี้สร้างขึ้นเมื่อ 10 ปีก่อน 55555
THE BEST FANCLUB (2020, Veerakorn Lertsangsuwan, A-)
เหมือนเป็นหนึ่งในหนังโครงการประเภทที่ว่า “สั่งสอนคนดูว่าควรประพฤติตัวอย่างไร”
ซึ่งมันก็อาจจะบรรลุจุดประสงค์โครงการ แต่เราไม่ใช่คนดูกลุ่มเป้าหมายของหนัง
CHOPIN’S TRISTESSE (2020, Saharat Ungkitphaiboon, A+20)
อยากฉายควบกับ “ห้องนอนไม่ได้นอน” BEDROOM CAN’T SLEEP (2019,
Pannaporn Tantithamthiti) เพราะหนังทั้งสองเรื่องนี้พูดถึงสมาชิกครอบครัวที่อยากจะทำกิจกรรมที่ตัวเองต้องการ
(นอนหลับ, เล่นเปียโน) แต่ก็ทำไม่สำเร็จ เพราะถูกขัดขวางจากสมาชิกครอบครัวคนอื่น
555
ไม่ (อยาก) เจอนานแล้ว (2020, Sarayut Tangphaiwan, A+30)
ชอบสุดๆ ชอบความ minimal ทางภาพ ชอบที่หนังสามารถเล่าเรื่องความสัมพันธ์ที่เจ็บปวดได้ผ่านทางบทสนทนาเพียงไม่กี่นาที
ดูแล้วนึกถึงหนังอย่าง –ed (2015, Treenud Leelawasin) ที่สามารถเล่าเรื่องความสัมพันธ์รักที่เจ็บปวดได้
ผ่านทางการให้ตัวละครไถหน้าจอโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ (ถ้าจำไม่ผิด)
NO MORE CORONAVIRUS (2020, Wish Sutthatotorn, A-)
หนังเรื่องนี้คืออะไร 555 ดูแล้วงงมากๆกับช่วงท้ายของหนัง
COVID-5,000 (2020, นิรนาม, A+30)
หนังเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจาก Viriyaporn Boonprasert หรือเปล่า 555
GO WITH (2020, Jakkaphat Songpolnopajorn, A+25)
ชอบไอเดียของหนัง ชอบการถ่ายทำ แต่บทสนทนาเหมือนดูจงใจเกินไปนิดนึง
ถ้าหากเกลาบทสนทนาให้ดูเนียนๆกว่านี้ หนังอาจจะดีมากๆก็ได้
CURFEL (2020, ฐาปนพงศ์ พะเนตรรัมย์, A+)
เป็นหนังที่ดูแล้วเสียดายมากๆ
เพราะเราชอบที่หนังพยายามถ่ายทอดความยากลำบากของคนตกงานและคนไร้บ้านในช่วงนี้
แต่เหมือนวิธีการที่หนังพยายามจะถ่ายทอดออกมามันไม่ค่อย work เลยน่ะ
โดยเฉพาะในฉากที่ตัวละครสนทนากัน แต่เราค่อนข้างโอเคกับช่วงท้ายของหนัง
PAINFUL LOVE (2020, Warut Sukamolphun, A+25)
น่ารักมาก ชอบมาก ชอบการแบ่งเฟรมภาพด้วยประตูใส
DREAM ฝัน (2020, Weerapat Sakolvaree, A+)
ดูแล้วแอบงงเล็กน้อย
THIS IS KAMKARR (2020, วิศวนาถ ไชยตะมาตย์,
documentary, A+15)
หนังน่ารักดี เข้าใจว่ามันเป็นสารคดีที่สัมภาษณ์เพื่อนตัวเอง
DON’T KNOW WHY ไม่รู้ทำไม (2020, Traipop Gavee
ไตรภพ กาวี, A)
ไม่ค่อยชอบเนื้อเรื่องในหนัง
WONDERFUL 91 (2020, Piraya Theeravachirakul, documentary, A+)
เหมือนหนังเลือกคนให้สัมภาษณ์ได้น่าสนใจ นั่นก็คือชายอายุ 91 ปี แต่ประเด็นที่ให้สัมภาษณ์ไม่น่าสนใจ
เพราะเขาพูดแค่ว่าชอบต้นไม้ จบ จริงๆแล้วอยากให้เขาเล่าชีวิตตัวเอง
หรือพูดเรื่องอื่นๆด้วยก็ได้ ไม่ใช่พูดแค่ว่า
ความสุขคือการได้ดูแลต้นไม้
FOOD WASTE FOOD LIFE (2020, Thanawat Sriphutorn ธนวัฒน์
ศรีภูธร, B+ )
เหมือนเป็นหนังสั่งสอนศีลธรรมสำหรับเด็ก
สิ่งที่ดีคือการใส่ข้อมูลสถิติเข้ามาในช่วงกลางเรื่อง
No comments:
Post a Comment