DARK FIGURE (2020, Marian Mayland + Patrick Lohse + Ole-Kristian
Heyer, Germany, documentary, 17min, A+30)
ยกให้เป็นหนังที่ทำให้เราร้องห่มร้องไห้หนักที่สุดเท่าที่ดูมาในปีนี้เลย
หนังฉายในสาย German Competition ใน Oberhausen หนังเล่าเรื่องคดีที่ชาวตุรกี 7 คนตายในเหตุเพลิงไหม้ในเมือง Duisburg
ในเยอรมนีในปี 1984 โดยที่มีการตั้งข้อสงสัยกันว่า
น่าจะเป็นการวางเพลิงโดยกลุ่มนีโอนาซี
หนังเล่าเรื่องทั้งหมดโดยใช้ voiceover เสียงผู้หญิงที่แทบไม่มีการใส่อารมณ์ใดๆ
ส่วนภาพก็แทบไม่ได้ให้เราเห็นอะไรตรงไปตรงมาเลย เวลาหนังพูดถึงคนที่ตายทั้ง 7 คน
หนังก็แค่ตั้งกล้องนิ่งๆแล้วจับไปที่ภาพเก้าอี้ว่าง 7 ตัวแค่นั้นเอง
เวลาที่หนังพูดถึงการวางเพลิง หนังก็แค่จับภาพ น้ำมันที่ไหลลงมา 3 หยด
ด้วยบท monologue ที่เขียนมาดีมาก และด้วยการใช้ภาพที่ minimal
สุดๆ แต่เปิดให้ผู้ชมจินตนาการอะไรต่างๆด้วยตัวเอง
หนังก็เลยเหมือนเปิดช่องว่างให้เราเข้าไปในหนังได้เต็มที่ ผลก็คือเราร้องห่มร้องไห้หนักมาก
แนะนำชมเป็นอย่างยิ่งสำหรับคนที่ชอบหนังอย่าง SOUTH (1999, Chantal Akerman) หรือ
“ราชประสงค์” (2011, นฆ ปักษนาวิน)
ซึ่งเป็นหนังสองเรื่องที่พูดถึง “การฆาตกรรมทางการเมือง” โดยใช้ภาพที่ minimal
สุดๆเหมือนกัน โดยใน SOUTH นั้น
หนังถ่ายภาพท้องถนนไปเรื่อยๆ เพราะท้องถนนแห่งนั้นเป็นสถานที่ที่เคยมีคนดำถูกพวกเหยียดผิวจับมัดติดท้ายรถ
แล้วลากไปตามถนนจนเสียชีวิต ส่วนในหนัง “ราชประสงค์” นั้น ก็มีฉาก “จอดำ”
แล้วให้คนดูฟังเสียงปืน 91 นัด
No comments:
Post a Comment