BAT WAR (2024, Panupan Jantanawong, Kritsana Jitnaowarat, A-)
ศึกค้างคาวกินกล้วย
1.กลายเป็นว่า
จุดที่เราชอบที่สุดในหนังเรื่องนี้คือ จุดเดียวกับ "มานะแมน" (2024,
Piyapan Choopetch, A+15) คือเราอินกับ "ผู้ร้าย"
ของหนังทั้งสองเรื่องในบางแง่มุม
เพราะเราอินกับความอยากแก้แค้นของผู้ร้ายในทั้งสองเรื่องนี้
คือดูแล้วก็สงสัยว่า ถ้าหากเป็นหนังฝรั่ง
บทผู้ร้ายในหนังสองเรื่องนี้ จริง ๆ
แล้วมันจะถูกพลิกให้มาเป็นบทของพระเอก/นางเอกแทนหรือเปล่านะ เพราะตัวละครผู้ร้ายใน
"มานะแมน" เราดูแล้วก็นึกถึงนางเอกใน THE REUNION (2013, Anna
Odell, Sweden, A+30) ที่ต้องการแก้แค้นเพื่อนที่เคย bully ตัวเองในวัยเด็ก ส่วนตัวละครผู้ร้ายใน BAT WAR เราดูแล้วก็นึกถึงตัวละครนางเอกใน
THE PAGE TURNER (2006, Denis Dercourt, France) ที่มีความหมกมุ่นอย่างรุนแรงกับความพยายามจะแก้แค้น
"ครูดนตรี" จนไม่สนความผิดชอบชั่วดีอะไรอีกแล้วในชีวิตนี้
ก็เลยรู้สึกว่า มันน่าสนใจดี ที่ตัวละคร
"ผู้ร้าย" ในหนังไทยบางเรื่อง มันดูมีเหลี่ยมมุม ปมในชีวิต
ที่น่าสนใจกว่าตัวละครพระเอกนางเอกมาก ๆ หรือดูแล้วเราอินกว่ามาก ๆ และตัวละคร “ผู้ร้าย”
ในหนังไทยเหล่านี้ ถ้าหากไปอยู่ใน “หนังยุโรป” พวกเขาก็คงได้เป็น “นางเอก” ไปแล้ว แทนที่จะเป็น
“ผู้ร้าย”
ในขณะที่ตัวละครพระเอกนางเอกในหนังไทยบางเรื่อง
โดยเฉพาะใน “ศึกค้างคาวกินกล้วย” มันดูเป็น "คนดี" ที่ bland มาก ๆ
แต่อันนี้เราไม่ได้เหมารวมหนังไทยนะ เพราะหนังไทยอีกหลาย
ๆ เรื่อง อย่างเช่น REDLIFE (2023, Ekalak Klunson) และหนัง GDH
ยุคหลัง ๆ ตัวละครพระเอกนางเอกในหนังเหล่านี้ ต่างก็มี “ความเหี้ย”
หรือ “ความเป็นสีเทา” อยู่ในตัวเองในระดับที่น่าพึงพอใจสำหรับเรา 55555
2.หนังเรื่องนี้มันคงจะเข้าทางเรามากกว่านี้
ถ้าหากมันทำเป็นหนัง cult fantasy ไปเลย เป็นเรื่องตัวละครแต่ละคนที่ใช้เครื่องดนตรีไทยประเภทต่าง
ๆ เป็นอาวุธต่อสู้กันอะไรทำนองนี้ 555 โดยไม่ต้องมีเรื่องการเมือง, กฎหมายอะไรเข้ามาเกี่ยวข้อง
3.เราว่าตอนท้ายของหนังมันดูไม่น่าเชื่อสำหรับเรามาก
ๆ ในแง่ “พัฒนาการของตัวละครบางตัว” เราก็เลยเสียดาย
4.อีกจุดที่เราไม่ชอบเป็นการส่วนตัว ก็คือเราเบื่อตัวละครพระเอกในหนังไทยที่ได้รับอภิสิทธิ์บางอย่าง
เพราะ “ชาติกำเนิด” น่ะ ซึ่งมันเป็นปัญหาสำหรับเราทั้งหนังเรื่องนี้และ OUT
OF THE NEST (2024, Arturo A. Hernandez, animation, Thailand/China, A+)
