FORGETTING VIETNAM (2015, Trinh T. Minh-ha, Vietnam, documentary, A+30)

FORGETTING VIETNAM (2015, Trinh T. Minh-ha, Vietnam, documentary, A+30)

เพิ่งได้ดูหนังของ Trinh T. Minh-ha เป็นครั้งแรก รู้สึกเหมือนได้ไปเที่ยวเวียดนาม 555 เพราะตัวภาพในหนังเรื่องนี้เป็นเหมือนการร้อยเรียงวิวทิวทัศน์ต่างๆ ซึ่งไม่ใช่ทิวทัศน์ของสถานที่ท่องเที่ยว แต่เป็นภาพบ้านเมืองทั่วๆไป, ชาวบ้าน และสภาพแวดล้อมตามธรรมชาติในเวียดนาม

เหมือนหนังพยายามจะโยงมันเข้ากับประวัติศาสตร์สงครามเวียดนาม แต่เรารู้สึกเหมือนมันเชื่อมกันไม่ค่อยได้ยังไงไม่รู้ หรือหนังต้องการจะบอกว่า คนเวียดนามในปัจจุบันเหมือนจะลืมสงครามเวียดนามไปแล้ว เราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

วิธีการของผู้กำกับก็ประหลาดดี เพราะเธอจะใส่ text เข้ามาเยอะมาก แต่มันดูก้ำกึ่งระหว่างความเป็นกวี กับการเน้นสาระความรู้ คือ text ในหนังเรื่องนี้เหมือนเป็นการให้ข้อมูลนิดๆหน่อยๆ + ความเป็นกวี +กระแสสำนึก ซึ่งเราว่ามันเป็นอะไรที่แปลกดี เพราะส่วนผสมแบบนี้เราไม่ค่อยเจอในหนังเรื่องอื่นๆ

คือดูแล้วจะนึกถึงหนังบางเรื่องที่นำเสนอ “ภาพสถานที่” และให้ข้อมูลผ่านทางเสียง voiceover หรือ text เหมือนกัน อย่างเช่นหนังเรื่อง

1.LISTENER’S TALE (2007, Arghya Basu, India)

2. LONDON (1994, Patrick Keiller)

แต่ในบรรดาหนังสามเรื่องนี้ เราชอบ LISTENER’S TALE มากที่สุด เพราะมันให้ข้อมูลเกี่ยวกับ “สิกขิม” ได้อย่างเป็นชิ้นเป็นอัน และดนตรีประกอบของมันไพเราะเพราะพริ้งสุดๆ ทำให้เราตกอยู่ใน “ภวังค์” อย่างรุนแรง  คือเหมือน LISTENER’S TALE เป็นหนังที่ได้ทั้งสาระและทรงพลังทาง “อารมณ์” สำหรับเราน่ะ

ส่วน FORGETTING VIETNAM มันดูเหมือนยังขาดพลังทางอารมณ์อะไรบางอย่าง เราก็เลยชอบหนังเรื่องนี้น้อยกว่า LISTENER’S TALE