DE CHA

DE CHA (2019, Decha Diwiset, video installation, A+30)

ดูแล้วนึกถึง FREEDOM FARMING (2014, Li Binyuan, China) + AGRARIAN UTOPIA (2009, Uruphong Raksasad) และก็นึกถึง BEING SOLDIER BETTER THAN YOU THOUGHT, RICE FIELD FROM RIPE PROJECT (2008, Sakarin Krue-on) ด้วย ที่ถ่ายทอดสดการเจริญเติบโตของต้นข้าวในท้องนาแบบ real time เพราะงาน moving image เหล่านี้เหมือนพยายามถ่ายทอดประสบการณ์บางอย่างของชาวนาเหมือนๆกัน

PARASITE (2019, Bong Joon-ho, South Korea, A+30)

สนุกมาก ชอบมาก ดูแล้วแอบจินตนาการเล่นๆว่า ถ้าบางสิ่งบางอย่าง (ปัญหาชนชั้น, ทุนนิยม) ที่ถูกนำเสนอในหนังเรื่องนี้เป็น "คน"

1.บรรพบุรุษของมัน คือ THE YOUNG KARL MARX (2017, Raoul Peck)

2.พ่อของมัน คือ NON-FICTION DIARY (2013, Jung Yoon-suk)

3.ย่าของมัน คือ  THE HOUSEMAID (1960, Kim Ki-young)

4.ป้าของมัน คือ ปีศาจ (1980, Supan Buranapim)

5.เพื่อนของมัน คือ BURNING (2018, Lee Chang-dong)

6.เพื่อนบ้านของมันคือ COSMOPOLIS (2012, David Cronenberg)

7.ลูกพี่ลูกน้องที่มีฐานะดีกว่ามัน คือ LIFE WITHOUT PRINCIPLE (2011, Johnnie To)

8. ลูกของมัน คือ US (2019, Jordan Peele)

9.คนที่มันอยากตบ คือ CRAZY RICH ASIANS (2018, Jon M. Chu)

แต่สิ่งที่หนังเรื่องนี้โดดเด่นมากๆ ก็คือการที่คู่ขัดแย้งของมันไม่ได้มีแค่คู่เดียว เราก็เลยรู้สึกว่าหนังมันไปไกลกว่าที่เราคาดมากๆ

RECORD BEFORE DEATH by On-anong Glinsiri นิทรรศการที่ชั้น 4 BACC ดูแล้วร้องห่มร้องไห้อย่างรุนแรง นิทรรศการนี้เป็นการสัมภาษณ์คนไร้บ้านวัยชรา 50 คน หลายคนเคยอาศัยอยู่สนามหลวง แต่ตอนนี้ต้องออกจากสนามหลวงและเร่ร่อนไปนอนตามจุดอื่นๆแทน ตัวงานศิลปะนั้นเราชอบมาก แต่ที่ชอบยิ่งกว่าคือบทสัมภาษณ์ 50 คนนี้ ไปยืนอ่านบทสัมภาษณ์แต่ละคนแล้วร้องไห้ แน่นอนว่าสิ่งที่คนไร้บ้านบางคนพูดเกี่ยวกับประวัติชีวิตของตนเองอาจจะไม่ใช่ความจริงไปซะทั้งหมด แต่เราก็รู้สึกสะเทือนใจมากๆอยู่ดี แนะนำเป็นอย่างยิ่งสำหรับคนที่ชอบหนังสารคดีเกี่ยวกับคนไร้บ้านแบบ PALMS (1994, Artur Aristakisian), ON THE EDGE OF THE WORLD (2013, Claus Drexel), BANGKOK GHOST STORIES (2016, Wachara Kanha) และ "บ้านไม่มีเลขที่" (2012, Abhichon Rattanabhayon)

(นิทรรศการนี้ไม่มีวิดีโอนะ แต่ดูนิทรรศการนี้แล้วมันสะเทือนใจเหมือนหนังกลุ่มข้างต้น)